Το ρίσκο του Αλέξη Τσίπρα- Θα κάνει και το επόμενο βήμα;

Ο Αλέξης Τσίπρας έκανε αυτό που του επέβαλε η ιστορική ευθύνη ενός ηγέτη που έκανε το κόμμα του από συμπαθή διαμαρτυρόμενο σε πρωταγωνιστή του πολιτικού συστήματος. Ίσως και κάτι περισσότερο: η ηχηρή του παρέμβαση λίγο πριν την έναρξη του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ εμπεριέχει και στοιχεία αυτοκριτικής, τόσο για όσα ο ίδιος δεν μπόρεσε να υλοποιήσει μετά την ήττα του 2019, όσο και επειδή προτίμησε να απέχει από την εσωκομματική διαδικασία μετά την εκλογική συντριβή του περασμένου Ιουνίου. Άφησε τα πράγματα να εξελιχθούν κατά τρόπο σχεδόν “εκτρωματικό”, δεν αξιολόγησε σωστά ούτε τα πρόσωπα, ούτε τις συνέπειες μιας αδυσώπητης σύγκρουσης που εξελίχθηκε εν τη απουσία του.

Η απόφασή του να δώσει λύση στην βαθιά και παραλυτική εσωκομματική κρίση στο κόμμα του εμπεριέχει, ωστόσο, ένα προσωπικό και ένα ευρύτερα πολιτικό ρίσκο.

Προσωπικό, επειδή η έμμεση αλλά σαφής αποδοκιμασία του μοντέλου που επέλεξε ο διάδοχός του τον οδηγεί σε σύγκρουση μαζί του. Ο Στέφανος Κασσελάκης σήκωσε το γάντι και η ομιλία του περιελάμβανε αιχμές για το ηγετικό πρότυπο Τσίπρα και το ότι παρέδωσε στον ίδιο ένα ηττημένο και διχασμένο πολιτικό υποκείμενο. Παρά το γεγονός ότι η ανακοίνωσή του είχε σαφείς αιχμές και για την κομματική γραφειοκρατία των “κορυφαίων” και για την ομάδα των “11” που αποχώρησε και ίδρυσε τη “Νέα Αριστερά”, τα φώτα στράφηκαν εκ των πραγμάτων στο ότι ο Αλέξης Τσίπρας κίνησε την διαδικασία νέας εσωκομματικής εκλογής. Πράγμα ασύνηθες. Θα μπορούσε να στηρίξει τον πρόεδρο του κόμματος, ωστόσο όχι μόνο δεν το έπραξε αλλά εμμέσως πλην σαφώς αποδοκίμασε την μεθοδολογία του.

Ήδη, ο Στέφανος Κασσελάκης, από το βήμα του Συνεδρίου, έριξε τα πρώτα καρφιά στον Αλέξη Τσίπρα, αλλά και στα κορυφαία στελέχη, χρεώνοντάς τους ότι ουδέποτε έκαναν ουσιαστικά αυτοκριτική για την ήττα του Ιουλίου 2019 και για όσα ακολούθησαν.

Στην περίπτωση, λοιπόν, μιας επανεκλογής του Στέφανου Κασσελάκη, ο Αλέξης Τσίπρας θα εξαναγκαστεί σε πολιτικό αναχωρητισμό σε ηλικία μόλις 50 ετών. Ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ που, ως κόμμα εξουσίας, ήταν δικό του δημιούργημα θα βρεθεί στα χέρια του αναβαπτισθέντος στην εντολή των μελών ο οποίος με “λευκή επιταγή” πλέον θα αποκαθηλώσει, πιθανότατα, ακόμα το πολιτικό πρότυπο του προκατόχου του.

Πολιτικό, διότι η επανεκλογή Κασσελάκη θα είναι εξαιρετικά δύσκολο έως απίθανο να κρατήσει εντός των κομματικών συνόρων όλους όσους τον αμφισβήτησαν τον τελευταίο καιρό -είτε γιατί οι ίδιοι δεν θα το αντέξουν, είτε διότι ο πρόεδρος του κόμματος θα τους περιθωριοποιήσει και θα τους ωθήσει στην έξοδο. Άρα ενώ θα έχει προσπαθήσει να υλοποιήσει τον ρόλο του ως “εγγυητής της ενότητας” (όπως ο ίδιος έχει πει) θα δει τον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ να διασπάται για δεύτερη φορά. Κι αυτή την φορά θα είναι πολύ περισσότερο επώδυνη και καθοριστική για το μέλλον του.

Τούτων δοθέντων, θα ήταν παράδοξο εάν η παρέμβαση Τσίπρα ολοκληρωνόταν στην ανακοίνωση πριν την έναρξη του συνεδρίου και άφηνε τα πράγματα να εξελιχθούν. Το δις “εξαμαρτείν”…

Φυσιολογικότερο θα ήταν εάν ο Αλέξης Τσίπρας έκανε και το επόμενο βήμα. Αν όχι να υποδείξει, αυτή την φορά να συνεισφέρει στην εκπόνηση σχεδίου που θα κρατήσει όσο το δυνατόν περισσότερο ενωμένο το σε αποδρομή κόμμα του. Τα πρόσωπα θα παίξουν, αναμφίβολα, σημαντικό ρόλο. Τόσο εκείνα που θα στοιχηθούν σε μία ή δύο υποψηφιότητες απέναντι στον Στέφανο Κασσελάκη (με συμφωνία δεύτερου γύρου), όσο και εκείνα που μπορούν να επηρεάσουν την εσωκομματική εκλογή. Και οι μεν και οι δε έχουν ευεργετηθεί πολιτικά, άλλωστε, από τον ίδιο.