Ο Ερντογάν, ο Μητσοτάκης και η Σύνοδος του ΝΑΤΟ- Προκλήσεις και απαντήσεις

Ο Ταγίπ Ερντογάν θα προσέλθει στην Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ με την φιλοδοξία να πρωταγωνιστήσει στο πλαίσιο του παζαριού που έχει ξεκινήσει εδώ και μερικές εβδομάδες για να παράσχει την συναίνεσή του στην ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο βορειοατλαντικό σύμφωνο.

του ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΥ

Η τακτική του είναι να κρατήσει ζωντανό το θρίλερ του τουρκικού βέτο στην ένταξη των σκανδιναβικών χωρών μέχρι την τελευταία στιγμή και να διεκδικήσει ό,τι περισσότερο μπορεί σε πραγματικά και συμβολικά ανταλλάγματα, εκβιάζοντας αλλά χωρίς να κόβει τις γέφυρες. Ήδη, το μήνυμα του Μεβλούτ Τσαβούσογλου ήταν σαφές: εγκαταλλείπεται, ή υποβαθμίζεται η διεκδίκηση περί αναγνώρισης εκ μέρους του Ελσίνκι και της Στοκχόλμης της “τρομοκρατικής” δράσης κουρδικών οργανώσεων, και αναβαθμίζεται η απαίτηση να αρθεί το εμπάργκο όπλων προς την Τουρκία.

Κεντρικός στόχος της Άγκυρας είναι η έγκριση από το Κογκρέσο της αναβάθμισης των F-16 που διαθέτει η τουρκική αεροπορίας και της αγοράς νέων, ωστόσο η τελευταία παρέμβαση του Μπόρις Τζόνσον ίσως ανοίγει μία εναλλακτική -που θα διευκολύνει και τον Τζο Μπάϊντεν- για προμήθεια βρετανικών Typhoon ή και Eurofighter (δυσκολότερο).

Εκείνο, ωστόσο, που προβληματίζει τις ηγεσίες των κρατών του ΝΑΤΟ -και ιδιαίτερα τις ΗΠΑ- είναι πως η Σύνοδος μπορεί να αποπροσανατολιστεί από το μείζον θέμα της ένταξης των σκανδιναβικών χωρών και να εστιασθεί στις τουρκικές απαιτήσεις που θα βάλουν στο τραπέζι και την ουσία των ελληνοτουρκικών. Ο Βρετανός πρωθυπουργός διαμεσολάβησε για να αποφευχθεί ακριβώς αυτό, να μην θέσει, δηλαδή, ο Ερντογάν την προκλητική απαίτηση περί αποστρατιωτικοποίησης των ελληνικών νησιών, και ως εκ τούτου να μην αναγκαστεί να απαντήσει ο Έλληνας πρωθυπουργός.

Για να μην εξελιχθεί η Σύνοδος του ΝΑΤΟ σε μία ελληνοτουρκική μπαρουταποθήκη, επιχειρείται ήδη μία συζήτηση στο παρασκήνιο με σκοπό να δωθούν υποσχέσεις στην Τουρκία. Πολλοί αναλυτές προεξοφλούν πως σε σχετικά σύντομο χρόνο οι ΗΠΑ θα αναγκαστούν να άρουν το εμπάργκο όπλων, στην προσπάθειά τους να κρατήσουν την Τουρκία προσδεδεμένη στο άρμα του ΝΑΤΟ και ενισχυμένη γεωπολιτικά στον πόλεμο με την Ρωσία. Κι αυτό παρά την επιτήδεια (δήθεν) ουδετερότητά της.

Το ερώτημα είναι τι σκοπεύει να κάνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης έναντι αυτού του παρασκηνίου και στην πιθανότητα να αρκεστεί ο Ταγίπ Ερντογάν στις δεσμεύσεις του παρασκηνίου για να μην υπονομευτεί η βασική επιδίωξη της Συνόδου της Μαδρίτης.

Η απάντηση δεν μπορεί παρά να είναι άλλη από την συνέχιση και ήπια κλιμάκωση της στρατηγικής της διεθνοποίησης της απρόκλητης τουρκικής απειλής. Όταν ο τούρκος αντιπρόεδρος Φουάντ Οκτάϊ διατυπώνει, λίγα 24ωρα πριν την Σύνοδο, το εξωφρενικό και άκρως εχθρικό αίτημα “Η Ελλάδα ή θα κάνει αυτό που λέμε ή υπάρχει και η προϊστορία όπως στις αρχές του 20ου αιώνα και στην Κύπρο. Η Ελλάδα ή θα αποστρατικοποιήσει τα νησιά ή θα αμφισβητήσουμε την κυριαρχία τους και όπου φτάσει“, κι ενώ έχουν προηγηθεί μύριες ανάλογες απειλές το προηγούμενο διάστημα, ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν μπορεί να…ησυχάσει.

Όπως έπραξε και στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και απέσπασε την καταδίκη των τουρκικών απειλών στο κείμενο συμπερασμάτων, κατά τον ίδιο τρόπο πρέπει να επιδιώξει μία ανάλογη διατύπωση και στην Μαδρίτη.

Για δύο επιπλέον λόγους: πρώτον, επειδή το ΝΑΤΟ είναι ακόμα πιο αναβαθμισμένο πεδίο για μια τέτοια καταδίκη της αμφισβήτησης της εθνικής μας κυριαρχίας, και, δεύτερον, επειδή έχουν προηγηθεί οι απαράδεκτες δηλώσεις του Γενς Στόλτενμπεργκ που επίμονα υποστηρίζει τις τουρκικές θέσεις.

Δεν μπορεί να παρέλθει η Σύνοδος της Μαδρίτης σαν να μην έχει συμβεί τίποτε στα ελληνοτουρκικά αυτό το διάστημα και δεν πρέπει οι συμμαχοι να συνεχίσουν να κρύβονται πίσω από την οπερέτα Στόλτενμπεργκ, όταν όλοι γνωρίζουν πως πρόκειται για έναν υπάλληλο που δρα κατ΄ εντολή των “μεγαλομετόχων”, ήτοι των ΗΠΑ και του ΗΒ.

Ακόμα κι αν ο Ερντογάν αποφύγει να θέσει επισήμως την εχθρική επιχειρηματολογία του και συμφωνήσει σε μία διαπραγμάτευση παρασκηνίου, ο Έλληνας πρωθυπουργός οφείλει να καταστήσει κοινωνούς τα κράτη-μέλη για όσα συμβαίνουν στο Αιγαίο και για τις ανιστόρητες απαιτήσεις της Άγκυρας. Ο,τιδήποτε λιγότερο θα ενισχύσει την υποκρισία των νατοϊκών κέντρων και θα κρύψει το πρόβλημα που δημιουργεί μόνο η Τουρκία κάτω από το χαλί.