Λιζ Τρας: Μια πρωθυπουργός 45 ημερών
Το ερώτημα δεν είναι γιατί η Τρας παραιτήθηκε από πρωθυπουργός, έχοντας μόλις 45 μέρες στο αξίωμα, αλλά για ποιο λόγο επελέγη ως διάδοχος του Τζόνσον από την στιγμή που η θητεία της στο Φόρειν Όφις θύμιζε τις γκάφες του Μίστερ Μπιν, ενώ την ίδια ώρα ήταν γνωστός ο θατσερικός της φονταμενταλισμός.
Δυστυχώς για τους πολίτες του Ηνωμένου Βασιλείου, η κρίση δεν αφορά την ηγετική ανεπάρκεια της Τρας, ούτε την ανικανότητα των Συντηρητικών να προσαρμοσθούν στην πραγματικότητα του 2022 και να μην νοσταλγούν το 1979, όταν η Θάτσερ δήλωνε ότι δεν γνωρίζει την ύπαρξη της κοινωνίας.
Από την επάνοδο των Τόρις στην εξουσία το 2010, η Βρετανία βιώνει μια διπλή υπαρξιακή κρίση. Η πρώτη, είναι μακράς διάρκειας και σκιάζει την χώρα από το 1950 μέχρι και σήμερα. Την συμπύκνωσε το 1952, ο τότε Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Ατσεσον, στην διάσημη φράση «η Βρετανία έχασε μια Αυτοκρατορία και ακόμη ψάχνει να βρει ρόλο».
Η δεύτερη κρίση, που ξέσπασε μετά την επιστροφή των Συντηρητικών στην κυβέρνηση, είναι το κοινωνικοοικονομικό μοντέλο της χώρας. Η Βρετανία, παρά την περί του αντιθέτου εντύπωση, ζήτησε το 1960, επί της συντηρητικής κυβέρνησης Μακμίλαν, να μπει στην ΕΟΚ των 6 και συνάντησε το βέτο του Ντε Γκολ, ο οποίος αντιμετώπιζε την Γηραιά Αλβιώνα ως Δούρειο Ίππο των ΗΠΑ στην Ευρώπη.
Το 1997, όταν ο Μπλερ κέρδισε τις εκλογές, η συμμετοχή στην Ε.Ε. ήταν δεδομένη, με τον νέο πρωθυπουργό να προβληματίζεται για το ενδεχόμενο δημοψηφίσματος σχετικά με την ένταξη της χώρας στην Ευρωζώνη!
Τον ακραίο ευρωσκεπτικισμό τον νεκρανάστησαν οι Συντηρητικοί, κατά την μακρά θητεία τους στην αντιπολίτευση, όταν επιχειρούσαν να διασκεδάσουν την προγραμματική τους αφωνία με όρκους πίστης στην κληρονομιά της Θάτσερ.
Το ζητούμενο, μετά τους Μέιτζορ, Μπλερ και Γκόρντον Μπράουν, ήταν η συνέχεια και η εμβάθυνση της απομάκρυνσης από το θατσερικό μοντέλο, με πολιτικές που να επουλώνουν τα ανοικτά τραύματα που άφησε στην βρετανική κοινωνία η νεοφιλελεύθερη επέλαση, η αδιαλλαξία της οποίας συμπυκνώνεται στο ακρώνυμο ΤΙΝΑ (There is no alternative), δηλαδή δεν υπάρχει εναλλακτική επιλογή.
Δώδεκα χρόνια μετά την είσοδο του μοιραίου Κάμερον στην Ντάουνιγκ Στριτ, η χώρα βρίσκεται εκτός Ε.Ε., η ενότητα της απειλείται με πιθανή απόσχιση -όχι μόνο της Σκοτίας αλλά και της Βόρειας Ιρλανδίας-, ενώ η απαξίωση των Συντηρητικών απειλεί να αποσταθεροποιήσει συνολικά το πολιτικό σύστημα.
Ειρωνεία της Ιστορίας: τα παραπάνω συμβαίνουν σε μια χώρα που το εκλογικό της σύστημα -πλειοψηφικό σε ένα γύρο, σε μονοεδρική περιφέρεια- θεωρείται εγγύηση για σταθερές, μονοκομματικές κυβερνήσεις.
Πηγή: KReport