Άρθρο/Β. Βιλιάρδος: Το διακύβευμα των εκλογών της 25ης Ιουνίου είναι η “ορθολογική ψήφος” των Ελλήνων
Οι εκλογές της 21ης Μαΐου ήταν ο θρίαμβος του αμερικανικού πολιτικού marketing (με κριτήριο την εταιρία που είχε αναλάβει την προεκλογική εκστρατεία της ΝΔ), της χειραγώγησης των Ελλήνων από ορισμένα διατεταγμένα ΜΜΕ και της επιδοματικής πολιτικής – μέσω της οποίας στην ουσία «χρηματίσθηκαν» οι Πολίτες.
Του Βασίλη Βιλιάρδου, υποψήφιος βουλευτής Ελληνική Λύση Βορείου Τομέα Αθήνας
Για όποιον απορεί τώρα, σχετικά με το πού βρήκε τα χρήματα ένα κόμμα που χρωστούσε 391,5 εκ. € το 2021, ενώ τα χρέη του αυξάνονται κάθε χρόνο σχεδόν κατά 40 εκ. €, αρκεί να απαντήσει κανείς πως έχει το ταμείο του κράτους – ενώ αναφορικά με τα επιδόματα, η άνοδος του κρατικού χρέους κατά 44 δις € μέσα σε τρία μόλις χρόνια, τα δανεικά των 51,5 δις €, η υπερφορολόγηση μέσω της διατήρησης των ίδιων φορολογικών συντελεστών στις αυξημένες τιμές ή το τέχνασμα της ανόδου των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων που εξισορροπεί σε κάποιο βαθμό τη μείωση του συντελεστή του ΕΝΦΙΑ, είναι αρκετά ως απάντηση.
Ειδικά όσον αφορά τη δήθεν ανάπτυξη, ο κ. Γιαννίτσης είπε τα παρακάτω: «Για να ξαναπιάσουμε το ΑΕΠ του 2019, ξοδέψαμε 55 δις €, δηλαδή το 33% του ΑΕΠ μίας χρονιάς. Εκτός αυτού, η οικονομική μεγέθυνση συνδέεται με ένα ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, το έλλειμμα του οποίου αυξήθηκε κατά 60%. Δεν είναι δυνατόν να μετατρέπουμε αυτήν την τραγική κατάσταση σε υμνολόγιο». Σε κάθε περίπτωση, το 41% των Ελλήνων έχουν εγκρίνει με την ψήφο τους τα εξής:
(1) την κυριαρχία των κερδοσκοπικών funds, των κορακιών που κατάσχουν και πλειστηριάζουν τα σπίτια τους, (2) το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, (3) τον αφελληνισμό της χώρας, με την αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος της (4) την τριπλή ληστεία που υφίστανται από την υπερφορολόγηση, από τις καταθέσεις τους που μειώθηκαν πληθωριστικά πάνω από 18 δις € το 2022 και από την πτώση των πραγματικών μισθών τους κατά 6,7% σύμφωνα με την Eurostat, (5) το θηριώδες εμπορικό έλλειμμα των 38,3 δις €, μαζί με το τρομακτικό έλλειμμα των 20 δις € του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, καθώς επίσης (6) την αντικατάσταση των Ελλήνων εργαζομένων με φθηνούς μετανάστες που πιέζουν τους μισθούς τους και μετατρέπουν την ελληνική κοινωνία σε πολυπολιτισμική.
Εδώ, επειδή θεωρούμε πως το διακύβευμα των εκλογών της 25ης Ιουνίου είναι η «ορθολογική ψήφος» των Ελλήνων που όμως απαιτεί τη σωστή ενημέρωση τους για την Οικονομία, από την οποία εξαρτώνται η άμυνα της χώρας, η ασφάλεια, η παιδεία, η υγεία και γενικότερα η ευημερία τους, είναι σωστό να αναφέρουμε επιγραμματικά τα εξής δέκα παγκόσμια ρεκόρ της Ελλάδας:
(1) Η μοναδική χώρα στην παγκόσμια ιστορία που οδηγήθηκε στο ΔΝΤ με γεμάτα δημόσια ταμεία (ΠΑΣΟΚ 2010, πάνω από 25 δις € σύμφωνα με το ΔΝΤ στα ταμεία τότε των οργανισμών του δημοσίου – τα οποία σήμερα είναι κατατεθειμένα στην ΤτΕ, αποτελούν μέρος του «μαξιλαριού» και χρησιμοποιούνται στα repos).
(2) Η μοναδική χώρα στην παγκόσμια ιστορία που υποθήκευσε ολόκληρη τη δημόσια περιουσία της, αφού χρεοκόπησε εκούσια με το PSI (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ 2012, για να διασώσουν τις ευρωπαϊκές τράπεζες – με μείωση του χρέους της μόλις κατά 51,3 δις €, όταν μόνο την τριετία 2019/2022 αυξήθηκε το δημόσιο χρέος της κατά 44 δις € και το ιδιωτικό κατά 40 δις €).
(3) Η μοναδική χώρα στην παγκόσμια ιστορία που υπέγραψε τρία διαδοχικά μνημόνια (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ) – πολλές χώρες ένα, δύο 2 μνημόνια και μόνο η Ελλάδα τρία.
(4) Η μοναδική χώρα στην παγκόσμια ιστορία που μεταβίβασε τη δημόσια περιουσία της στο Υπερταμείο των ξένων για έναν αιώνα και μάλιστα χωρίς καμία εκτίμηση της αξίας της (ΣΥΡΙΖΑ 2016, προϋπόθεση του τρίτου μνημονίου).
(5) Η μοναδική χώρα στην παγκόσμια ιστορία που το υπουργείο οικονομικών της δεν ελέγχει την Εφορία (ΣΥΡΙΖΑ 2016 με την ίδρυση της ανεξάρτητης ΑΑΔΕ, προϋπόθεση του τρίτου μνημονίου).
(6) Η μοναδική χώρα στην παγκόσμια ιστορία που οι φορολογούμενοι στήριξαν τις τράπεζες πέντε φορές (τρεις ανακεφαλαιοποιήσεις περί τα 44 δις, αναβαλλόμενος φόρος 17 δις, πρόγραμμα Ηρακλής 23 δις), αφελληνίζοντας τες παρ’ όλα αυτά – με επί πλέον δώρο το hive down.
(7) Η μοναδική χώρα στην Ευρώπη που θεσμοθέτησε τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς (ΣΥΡΙΖΑ 2017) – ενώ είναι επίσης η μοναδική στην ΕΕ, χωρίς επενδυτική βαθμίδα και χωρίς Συνταγματικό Δικαστήριο.
(8) Η μοναδική χώρα που έχει αμετανόητους υπουργούς, όπως ο ανάπτυξης, που «επαίρονται», επειδή υπέγραψαν μνημόνια – όταν ακόμη και το ΔΝΤ έχει παραδεχθεί πως ήταν αποτυχημένα (πολλαπλασιαστής κλπ.), ενώ έχουν καταστρέψει ολοσχερώς την εγχώρια οικονομία, το σύστημα Υγείας, το συνταξιοδοτικό κλπ., καθιστώντας την Ελλάδα προτεκτοράτο.
(9) Η μοναδική χώρα που οι εργαζόμενοι της αποδέχθηκαν την ονομαστική μείωση των μισθών και των συντάξεων τους (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ)
(10) Η μοναδική χώρα που οι Πολίτες της ψηφίζουν μετά από τόσες τραγωδίες τα ίδια πολιτικά κόμματα που τους χρεοκόπησαν (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ) – όταν ακόμη και στην Τουρκία εξαφανίσθηκαν τα κόμματα που την οδήγησαν στο ΔΝΤ (2001).
Κλείνοντας, η Ελληνική Λύση θεωρεί πως η Ελλάδα είναι μια πολύ πλούσια χώρα που μπορεί να καταφέρει θαύματα, με τους τρόπους που αναφέρει αναλυτικά στο πρόγραμμα της των 489 σελίδων – ενώ δεν αξίζουν στους Έλληνες τα κόμματα που τους έχουν οδηγήσει στο σημερινό κατάντημα. Χρειάζονται όμως τουλάχιστον τα παρακάτω έξι βασικά πράγματα – συν μια ικανή κυβέρνηση που να μπορεί να τα εφαρμόσει:
(1) Αλλαγή του χρεοκοπημένου οικονομικού της μοντέλου, πριν την χρεοκοπήσει ξανά – με έμφαση στον πρωτογενή τομέα, στη μεταποίηση, στη βιομηχανία και στην υψηλή τεχνολογία.
(2) Σύνδεση του τουρισμού με την εγχώρια παραγωγή – για να σταματήσει η μονοκαλλιέργεια του και να ισοσκελισθεί το εμπορικό έλλειμμα.
(3) Έναν λεπτομερή Ισολογισμό του κράτους – για να γνωρίζουμε τι έχουμε και όχι μόνο πόσα οφείλουμε.
(4) Φθηνή ενέργεια – με τη χρησιμοποίηση των αποθεμάτων λιγνίτη, με εξορύξεις, με ηλιακή ενέργεια αλλά όχι σε εύφορη αγροτική γη, με γεωθερμία κλπ.
(5) Ένα σωστό, γρήγορο και αποτελεσματικό δικαστικό σύστημα – τέλος στο απαράδεκτο καθεστώς του ακαταδίωκτου.
(6) Κάθαρση του πολιτικού συστήματος – όπως η Τουρκία το 2001.
Η Ελληνική Λύση έχει δώσει επαρκή «δείγματα γραφής» στα τέσσερα χρόνια της κοινοβουλευτικής της θητείας – ενώ είναι σε θέση να επιτύχει πολύ περισσότερα, εάν στηριχθεί ακόμη πιο πολύ από τους Έλληνες.