Silicon Valley Bank: Μιλά ο Έλληνας που είχε τις καταθέσεις της εταιρείας του στην τράπεζα που κατέρρευσε- Συνιδρυτής της Workable

Ο Έλληνας που έζησε από μέσα την τραπεζική κρίση στις ΗΠΑ και την κατάρρευση στη Silicon Valley Bank Νίκος Μωραϊτάκης, επικεφαλής της Workable, περιγράφει την οικονομική περιπέτεια που βίωσε. 

Πρόκειται για τον συνιδρυτή της Workable, μιας ελληνικής εταιρείας, κάποτε νεοφυούς start up, η οποία μεγάλωσε και σήμερα κάνει διεθνή καριέρα. Τα κεντρικά της είναι στη Βοστώνη και οι καταθέσεις της εταιρείας του ήταν σε αυτή την τράπεζα.

«Την Πέμπτη το πρωί, επειδή αυτή η τράπεζα είχε ως επί το πλείστον πελάτες εταιρείες τεχνολογίας και τους επενδυτές τους, πολύ γρήγορα κυκλοφόρησε το νέο ότι κάτι δεν πάει καλά και λάβαμε μηνύματα από πολλούς επενδυτές, οι οποίοι ανησυχούσαν γιατί είχαν ακούσει από άλλους. Είναι πολύ εύκολο να κανείς να σκεφτεί ότι αν όλοι παίρνουν αυτή την πληροφόρηση, αν όλοι προσπαθήσουν να κάνουν το πιο ασφαλές για τον εαυτό τους, θα γίνει το χειρότερο. Και εμείς στην Workable είχαμε και αυτή την εμπειρία και παλιότερα γιατί και στην Ελλάδα είχαμε κρίσεις οικονομικές, capital controls. Είχαμε αρκετά από τα χρήματά μας σε αυτή την τράπεζα γιατί είναι βασική μας τράπεζα στην Αμερική» είπε στο ERTNEWS και την εκπομπή «Prime».

Και συνέχισε: «Μεταφέραμε την Πέμπτη οτιδήποτε υπόλοιπα είχαμε, προκειμένου να τα φέρουμε πίσω στην Ελλάδα. Το οποίο κι αυτό είναι κατά κάποιο τρόπο ενδιαφέρον».

Ακόμα ανέφερε ότι: «Στη Sillicon Valley Bank φτιάξαμε σχέση και γίναμε πελάτες όταν με τα capital controls ήταν σχετικά δύσκολο να λειτουργήσουμε το ελληνικό τραπεζικό σύστημα διεθνώς. Μετά από τόσα χρόνια καταλήγουμε να βρίσκουμε ασφάλεια στην Ελλάδα. Ήταν μια πάρα πολύ καλή τράπεζα, η οποία μπορώ να σας πω και σήμερα ότι λειτουργεί αυτή τη στιγμή κανονικότατα. Έχουμε μιλήσει μαζί τους. Οι τραπεζικοί τους λογαριασμοί λειτουργούν και σκοπεύουν να την επανεκκινήσουν από εκεί που βρίσκονται. Αυτή τη στιγμή οι καταθέσεις είναι εγγυημένες για όλους. Καταλαβαίνω ότι θα είναι ένας δύσκολος δρόμος, αλλά αποφεύχθηκε η μεγάλη καταστροφή. Το αμερικανικό κράτος το χειρίστηκε πολύ καλά. Δεν πλήρωσε τα σπασμένα της κακής διοίκησης, αλλά δεν άφησε και τους καταθέτες να χάσουν τα λεφτά τους».

Όσο για το τι θα είχε συμβεί αν είχε τα χρήματά του σε μια τράπεζα στην Ευρώπη είπε: «Δεν είμαι ειδικός στο θέμα, αλλά θα υπέθετα ότι μετά από δέκα χρόνια μεγάλων κρίσεων πιστωτικών και τραπεζικών στην Ευρώπη και όλα τα στρες τεστ που είχαμε κάνει, θα υπέθετα ότι ίσως αν όχι οι Ευρωπαίοι είναι πιο προσεκτικοί, έχουν χτίσει καλύτερους μηχανισμούς στήριξης. Τώρα για το συγκεκριμένο πράγμα δεν ξέρω αν υπάρχει ένας αντίστοιχος όπως αυτός που στήριξε και εγγυήθηκε τις καταθέσεις στην Αμερική και αν θεσμικά έχουν αυτή τη δυνατότητα».

Ο κ. Μωραϊτάκης συνέχισε: «Θεωρώ ότι τα μέτρα που πήραν ήταν λογικά. Δηλαδή προστάτεψαν τους καταθέτες που είναι και δίκαιο, γιατί στο κάτω κάτω είναι μια τράπεζα η οποία έχει triple rating. Το κράτος σου λέει ότι εγώ την ελέγχω αυτή την τράπεζα, εγώ πώς θα ξέρω σαν καταθέτης αν ο ισολογισμός της είναι ισχυρός. Οπότε ήταν λογικό να προστατέψει τους καταθέτες. Αλλά το καλό, κατά την προσωπική μου άποψη, σε σχέση με προηγούμενα bail out που πήγαν και αφήσανε και τους executives και τους μετόχους να βγουν αλώβητοι, δεν το κάνανε αυτή τη φορά. Οι άνθρωποι που είχαν εταιρεία έχασαν ό,τι αξία είχαν από την εταιρεία την ίδια. Η τράπεζα. Θέλω να πω ότι φέρθηκε πάρα πολύ σωστά σε αυτό. Θα μπορούσαν πολύ εύκολα να πουν ότι χάλασε το τροφοδοτικό και έκλεισε το online banking και την Πέμπτη και την Παρασκευή, αφού τους είχαν κλείσει από το trading. Όμως αυτοί στέλνανε τις εντολές και μετέφεραν τα λεφτά και ήταν εντάξει σε όλες τις πληρωμές».

Για να καταλήξει: «Πολλοί δεν μπορούσαν να βγάλουν τα λεφτά τους από μέσα, γιατί αυτή η τράπεζα ένα πράγμα που έκανα είναι ότι σε ανάγκαζε κατά κάποιο τρόπο συμβατικά να κρατάς καταθέσεις εκεί ή να μην έχεις καν λογαριασμό τραπέζης αλλού προκειμένου να σε δανείσει με καλούς όρους. Οπότε πολλοί είχαν πάρει κάποια δάνεια τα οποία ήταν λίγο ευνοϊκά, ίσως ευνοϊκότερα από ότι θα βρίσκαμε αλλού, αλλά είχανε κλειδώσει τα χρήματά τους μέσα. Το κυριότερο για εμάς ήταν ότι εμείς είμαστε με εταιρεία που δεν χρώσταγε, δεν είχε δάνεια, γιατί είμαστε κερδοφόρα εταιρεία, οπότε είμαστε ελεύθεροι να κολλήσει τα χρήματά μας. Οι περισσότερες άλλες start ups είναι εταιρείες που έχουν βάρος δανεισμού γιατί είναι στη φάση της ανάπτυξης και της επένδυσης τους, οπότε αυτοί κλειδώθηκαν πολύ δύσκολα μέσα».