Εξαδάκτυλος στο libre: Το Υγειονομικό μας Σύστημα χρειάζεται μία πολύ γερή αναθεώρηση

Αλλαγές προβλέπει στον τρόπο συγκρότησης των Διοικητικών Συμβουλίων των Νοσοκομείων, διάταξη του υπουργείου Υγείας που κατατέθηκε στη Βουλή σε Νομοσχέδιο του υπουργείου Εσωτερικών, το περιεχόμενο της οποίας χαιρετίζουν οι Ιατρικοί Σύλλογοι της χώρας.

Ρούλα Σκουρογιάννη

Ειδικότερα, στο άρθρο 39, που αφορά τη Διοίκηση των Νοσοκομείων του Εθνικού Συστήματος Υγείας, προβλέπεται η συμμετοχή εκπροσώπου των Ιατρικών Συλλόγων στα Διοικητικά Συμβούλια των Νοσοκομείων και υλοποιείται το πάγιο αίτημα του Πανελληνίου Ιατρικού Συλλόγου και των Ιατρικών Συλλόγων της χώρας.

Πιο συγκεκριμένα, όπως αναφέρεται στη διάταξη, το Διοικητικό Συμβούλιο είναι επταμελές για νοσοκομεία μέχρι 399 οργανικές κλίνες και εννεαμελές για νοσοκομεία με 400 και άνω οργανικές κλίνες και αποτελείται από:

α) Το διοικητή του, ως πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου.

β) Δύο μέλη σε νοσοκομεία έως 399 οργανικές κλίνες και τρία μέλη σε νοσοκομεία με 400 και άνω οργανικές κλίνες, που ορίζονται από τον υπουργό Υγείας με τους αναπληρωτές τους. Από τα μέλη αυτά το ένα ορίζεται ως αντιπρόεδρος, ο οποίος είναι μερικής απασχόλησης, στα νοσοκομεία έως 399 οργανικές κλίνες, στα οποία δεν προβλέπεται αναπληρωτής διοικητής. Στα νοσοκομεία με 400 οργανικές κλίνες και άνω αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου ορίζεται ο αναπληρωτής διοικητής. Στα πανεπιστημιακά, το ένα από τα τακτικά και ένα από τα αναπληρωματικά μέλη που διορίζει ο υπουργός Υγείας, πρέπει υποχρεωτικά να είναι μέλος ΔΕΠ του Ιατρικού Τμήματος του οικείου ΑΕΙ.

γ) Τον αναπληρωτή διοικητή ως αντιπρόεδρο, σε νοσοκομεία με 400 και άνω οργανικές κλίνες, με αναπληρωτή του το διευθυντή της Διοικητικής Υπηρεσίας.

δ) Έναν εκπρόσωπο των ιατρών και ειδικευόμενων ιατρών που υπηρετούν στο νοσοκομείο, ο οποίος εκλέγεται, μαζί με τον αναπληρωτή του, από τους ιατρούς ΕΣΥ, τους ειδικευόμενους ιατρούς και τους ιατρούς μέλη ΔΕΠ που υπηρετούν στο νοσοκομείο.

ε) Έναν εκπρόσωπο του λοιπού προσωπικού του, πλην των ιατρών ΕΣΥ, ο οποίος εκλέγεται, μαζί με τον αναπληρωτή του, από το λοιπό, πλην των ιατρών ΕΣΥ, προσωπικό του νοσοκομείου.

στ) Έναν περιφερειακό σύμβουλο της οικείας περιφερειακής ενότητας εντός των χωρικών ορίων της οποίας εδρεύει, ο οποίος ορίζεται μαζί με τον αναπληρωτή του με απόφαση του οικείου περιφερειάρχη.

ζ) Έναν εκπρόσωπο του οικείου ιατρικού συλλόγου, ο οποίος ορίζεται μαζί με τον αναπληρωτή του με απόφαση του διοικητικού συμβουλίου του συλλόγου.

Η συγκρότηση του Διοικητικού Συμβουλίου γίνεται με απόφαση του υπουργού Υγείας. Η θητεία των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου είναι διετής.

«Με τη νομοθετική αυτή πρωτοβουλία, είναι βέβαιο ότι ενισχύονται οι διοικήσεις των Νοσοκομείων και ενδυναμώνεται η συνεργασία με τους Ιατρικούς Συλλόγους», δήλωσε ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος (ΠΙΣ), μετά τη δημοσιοποίηση της κατάθεσης της διάταξης στη Βουλή.

Όπως αναφέρει στο libre, ο πρόεδρος του ΠΙΣ, κ. Αθανάσιος Εξαδάκτυλος, η διάταξη θα λειτουργήσει θετικά στη διοίκηση και λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων. «Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, φάνηκε πόσο σημαντική ήταν η συνεργασία του τοπικού ιατρικού συλλόγου με τα νοσοκομεία της περιοχής, είτε γιατί δεν επαρκούσε το ιατρικό δυναμικό που εργαζόταν στα νοσοκομεία είτε για χρειάστηκε ενίσχυση λόγω της έκτακτης συγκυρίας και η ενίσχυση αυτή επετεύχθη με τη συνεργασία με τους ιατρικούς συλλόγους.

Κρίνουμε θετική την τοποθέτηση στα διοικητικά συμβούλια των νοσοκομείων μελών τα οποία είναι ανεξάρτητα από την εκάστοτε κεντρική κυβέρνηση. Γιατί η παρατήρηση ότι διορίζονται κομματικές διοικήσεις στα νοσοκομεία αφορά όλες τις κυβερνήσεις. Η διάταξη αποτελούσε ένα πάγιο αίτημα όχι μόνο του Πανελληνίου Ιατρικού Συλλόγου αλλά και όλων των Ιατρικών Συλλόγων της χώρας και θα λειτουργήσει για την καλύτερη εξυπηρέτηση και των γιατρών του νοσοκομείου και των πολιτών-ασθενών, αλλά θα συμβάλλει στην καλύτερη διοίκηση των νοσοκομείων και τη διευθέτηση των ζητημάτων που προκύπτουν. Για να σας φέρω και ένα παράδειγμα, μπορεί κανείς να δει απλώς τη διαφορά, σε επίπεδο λειτουργίας και σύγχρονης οργάνωσης, ανάμεσα στο Νοσοκομείο Παπαγεωργίου, στη Θεσσαλονίκη, που διοικείται από ανεξάρτητη διοίκηση και σε όλα τα υπόλοιπα νοσοκομεία τα οποία δεν διοικούνται με ανεξάρτητο τρόπο».

Έρχονται προεκλογικές βελτιώσεις στο ΕΣΥ; 

Ερωτώμενος σχετικά με την απροθυμία των ιατρών να ενταχθούν στο ΕΣΥ και τα περιστατικά παραιτήσεων μονίμων ιατρών (ακόμα και διευθυντών) του ΕΣΥ, ποιες άμεσες ενέργειες της πολιτείας και του υπουργείου Υγείας θα μπορούσαν να ανατρέψουν αυτή την εικόνα (και την πραγματικότητα πίσω από αυτή) και εάν βλέπει ότι θα υπάρξει βελτίωση της κατάστασης ενόψει και της προεκλογικής περιόδου, ο κ. Εξαδάκτυλος σχολίασε ότι:

«Χρειάζεται να γίνουν πολλά αλλά οι όποιες ρυθμίσεις και βελτιώσεις δεν θα πρέπει να γίνονται με προεκλογικό σκεπτικό. Αυτό που άμεσα μπορεί και πρέπει να γίνει είναι να προκηρυχθούν θέσεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού οι οποίες εκκρεμούν, να επιταχυνθούν οι διαδικασίες πλήρωσης των θέσεων αυτών. Να καταβληθούν, επίσης, οι πληρωμές γιατρών που βρίσκονται σε εκκρεμότητα, έτσι ώστε να μην υπάρχει δυσαρέσκεια στους ανθρώπους οι οποίοι εργάζονται και στηρίζουν το σύστημα υγείας και όταν γίνεται γνωστή η δυσαρέσκεια αυτή συντείνει σε μια εικόνα καθόλου ελκυστική για το ΕΣΥ».

Αναθεώρηση στο Εθνικό Σύστημα Υγείας (Ε.Σ.Υ.)

«Τα υγειονομικά συστήματα ταξινομούνται σε δύο κυρίως κατηγορίες, στα Εθνικά (πλήρης δωρεάν ιατροφαρμακευτική-νοσηλευτική κάλυψη και παροχή υπηρεσιών) και στα Φιλελεύθερα (λειτουργία με βάση το σύστημα τιμών και τους μηχανισμούς της αγοράς). Η κατάσταση στο δικό μας ΕΣΥ είναι η μίξη των δύο Συστημάτων χωρίς να είναι ξεκάθαρα στον κόσμο τα πλαίσια παροχών και κάλυψης από τη μεριά της πολιτείας, για παράδειγμα, για μία επέμβαση στον ίδιο ασθενή στην περίπτωση που νοσηλευτεί σε ένα δημόσιο ή σε ένα ιδιωτικό νοσοκομείο.

Το Υγειονομικό μας Σύστημα χρειάζεται μία πολύ γερή αναθεώρηση είτε προς τη μία είτε προς την άλλη κατεύθυνση και αυτό είναι καθαρά θέμα οικονομικό.  Μία προσέγγιση μοντέλου Εθνικού Συστήματος Υγείας και όχι φιλελεύθερου τύπου, προϋποθέτει από τη μεριά της πολιτείας μία πολύ μεγαλύτερη επένδυση στη δημόσια υγεία ώστε να καλύπτει πλήρως και με σύγχρονο τρόπο νοσήλεια και περίθαλψη, ιατροφαρμακευτικές ανάγκες και παροχή υπηρεσιών. Το πάντρεμα και των δύο το οποίο ζούμε εδώ και δεκαετίες μας οδηγεί σε αυτό το περίεργο σύστημα το οποίο έχει δείξει ότι εξαντλείται σιγά σιγά, έχει φτάσει στα όριά του», κατέληξε ο κ. Εξαδάκτυλος.