“Θεσμικός ανένδοτος”: Κέρδη, κίνδυνοι, δεύτερες σκέψεις

Η αποχή από τις ψηφοφορίες της Βουλής (μέχρι τις εκλογές) και αυτό που ονομάσθηκε “θεσμικός ανένδοτος” Τσίπρα ήταν μία κίνηση κλιμάκωσης της πόλωσης εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ, έως ένα βαθμό λογική μετά την πρόταση δυσπιστίας και όσα προηγήθηκαν στο μέτωπο του πολύκροτου σκανδάλου των υποκλοπών.

Ήταν μία κίνηση με προφανείς στοχεύσεις αλλά και με πιθανά κόστη, εάν συνδυαστεί με την δήλωση της Πόπης Τσαπανίδου περί μετεκλογικών συνεργασιών ως προϊόν εκβιασμού, την οποία υποστήριξε πλήρως και ο ίδιος ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, άρα βασίμως μπορεί να εικάσει κανείς ότι ήταν κεντρικά σχεδιασμένη.

Ένα τέτοιο πιθανό κόστος ίσως προκύψει εάν, για κάποιους λόγους, ο πρωθυπουργός αποφασίσει να προκηρύξει εκλογές μετά το Πάσχα (οι δηλώσεις του συνεχίζουν να διέπονται από αμφισημίες). Σε αυτή την περίπτωση το διάστημα αποχής του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης από κρίσιμα νομοσχέδια -αρκετά από τα οποία θα αφορούν “φιλολαϊκές” προεκλογικές παροχές- θα είναι μεγάλο και θα το καταστήσουν ευάλωτο στην κριτική της κυβέρνησης ότι δεν στηρίζει μέτρα υπέρ των αδυνάτων. Εάν οι εκλογές προκηρυχθούν, όπως αναμένεται, για τις 9 Απριλίου, ή και νωρίτερα, οι συνέπειες αυτές αμβλύνονται.

Ενώ με την πρόταση δυσπιστίας ο ΣΥΡΙΖΑ συγκέντρωσε στην δική του όχθη όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης -αν και όχι για τους ίδιους λόγους-, με την δήλωση Τσαπανίδου (παρότι δεν είπε κάτι περισσότερο απ΄ ότι έχει υπονοήσει ο ίδιος ο Νίκος Ανδρουλάκης και έχει καθαρά δηλώσει και ο Παύλος Γερουλάνος) προσέφερε στο ΠΑΣΟΚ την δυνατότητα για μια ευθεία σύγκρουση στον χώρο της κεντροαριστεράς. Η Χαριλάου Τρικούπη, εμφανώς αμήχανη, αναζητά ευκαιρίες διαφοροποίησης από τον ΣΥΡΙΖΑ που “λεηλατεί” την εκλογική της βάση και, παράλληλα, την δυνατότητα να ελιχθεί κατά το δοκούν και ανάλογα με το εκλογικό αποτέλεσμα, το βράδυ της Κυριακής της απλής αναλογικής.

Το δύσκολο ούτως ή άλλως αφήγημα της προοδευτικής διακυβέρνησης αδυνατίζει. Ορισμένοι, μάλιστα, κάνουν δεύτερες σκέψεις: μήπως, για παράδειγμα, ο Αλέξης Τσίπρας επιδιώκει να το “τορπιλίσει” εκθέτοντας το ΠΑΣΟΚ και επιδιώκοντας ακόμα και την κυβερνητική συνεργασία Μητσοτάκη-Ανδρουλάκη, η οποία θα ήταν μάλλον θνισηγενής και θα του άνοιγε το πεδίο για επιστροφή στην εξουσία σε δεύτερο χρόνο και αφού θα έχουν αναλάβει άλλοι το εξαιρετικά δύσκολο (όπως προδιαγράφεται) εγχείρημα της διαχείρισης της οικονομικής και δημοσιονομικής κρίσης που είναι μπροστά;

Όπως έχουμε ξαναγράψει, ο ΣΥΡΙΖΑ “παίζει” για δύο αποτελέσματα στις εκλογές. Το ένα είναι να τις κερδίσει, το δεύτερο να αυξήσει το ποσοστό του (στην δεύτερη κάλπη) όσο το δυνατόν περισσότερο από το 31,5% του 2019, και συγκρατώντας χαμηλά την διαφορά, εφόσον η Ν.Δ είναι πρώτο κόμμα. Είτε κερδίσει οριακή αυτοδυναμία, είτε σχηματίσει κυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ. Το τελευταίο θα υποστεί τεράστια πίεση, ακόμα και διάσπαση, κάτι που σε δεύτερο χρόνο θα ωφελήσει τον ΣΥΡΙΖΑ.