Βορίδης: Λίγο αυτοδυναμία, λίγο Βελόπουλος και απορία ψάλτου…

Επειδή το έχει περιγράψει ευκρινώς δύο ή τρεις φορές σε 48 ώρες, οφείλουμε να το λάβουμε υπόψιν μας σοβαρά, ίσως και να το εκλάβουμε ως κεντρική κυβερνητική θέση. Ο λόγος για τον Μάκη Βορίδη, ο οποίος “καίει” εμφατικά το σενάριο τρίτης κάλπης και επισημαίνει πως εάν δεν προκύψει αυτοδυναμία για τη Ν.Δ (κάτι που, για να είμαστε ακριβείς, το αξιολογεί ως σχεδόν απίθανο), είναι ανοικτό το σενάριο συνεργασιών.

Ο υπουργός Εσωτερικών δεν είναι τυχαίο πρόσωπο στην κυβερνητική ανθρωπογεωγραφία. Πρώτον, είναι αυτό που δηλώνει το χαρτοφυλάκιό του: υπουργός Εσωτερικών, ήτοι αυτός που θα οδηγήσει τους ψηφοφόρους στις κάλπες, δεύτερον, είναι ο πιό συγκροτημένος και στιβαρός εκπρόσωπος της δεξιάς πτέρυγας του κυβερνώντος κόμματος, τρίτον, προέρχεται από τον ΛΑΟΣ, όπου συναντήθηκε επί μακρόν (εκτός από τον Άδωνι και τον Πλεύρη) και με τον Κυριάκο Βελόπουλο.

Ως εκ τούτου, όταν μιλά για την πιθανότητα συνεργασιών, η πρώτη ανάγνωση που μπορεί να γίνει λογικά οδηγεί στην Ελληνική Λύση. Τα πράγματα είναι απλά πριν γίνουν πολύπλοκα: με το ΠΑΣΟΚ, του οποίου ο αρχηγός παρακολουθήθηκε από την ΕΥΠ και το χρεώνει προσωπικά στον Κυριάκο Μητσοτάκη, δεν νοείται κυβερνητική συνεργασία. Εκτός εάν ο Νίκος Ανδρουλάκης αποφασίσει να εξευτελιστεί πολιτικά και δεχθεί το κόμμα του να διασπαστεί και να απαξιωθεί πολιτικά και εκλογικά σε πολύ χειρότερο βαθμό απ΄ ότι συνέβη επί του μέντορά του Ευάγγελου Βενιζέλου. Όμως, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ μπορεί να ακροβατεί, ταυτίζοντας τον Μητσοτάκη με τον Τσίπρα, και να συναγωνίζεται τον…ψάλτη σε βήχα και απορίες, ένστικτο επιβίωσης μάλλον διαθέτει.

Ως εκ τούτου, αφού συνεργασία της Ν.Δ δεν μπορεί να προκύψει με το (επίσημο) ΠΑΣΟΚ, ο “χρησμός” Βορίδη μόνο σε δύο συμπεράσματα οδηγεί. Το ένα είναι ο Βελόπουλος, το άλλο είναι κάποια μετακίνηση βουλευτών του ΠΑΣΟΚ προς τη Ν.Δ, εάν ο αριθμός τους είναι αρκετός για να συμπληρώσει το ζητούμενο της πλειοψηφίας τουλάχιστον 151 βουλευτών.

Ο πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης, βεβαίως, διαρρηγνύει τα ιμάτιά του δηλώνοντας πως δεν πρόκειται να παραδώσει το ακμαίο κόμμα του ως προσάρτημα στη Ν.Δ. Κραδαίνει, δε, κάποιες μετρήσεις που δείχνουν πως ειδικά στη Βόρεια Ελλάδα κατακτά διψήφια ποσοστά- μένει να αποδειχθεί στην κάλπη.

Αλλά και να αποδεχόταν την έμμεση πρόσκληση Βορίδη, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα έχει να εξηγήσει σε αρκετούς μία τέτοια επιλογή. Κυρίως, στον φίλτατο Τζορτζ Τσούνη, ο οποίος δίχως άλλο θα μεταφέρει την δυσφορία των ΗΠΑ για μια συγκυβέρνηση με ένα φιλορωσικό και φιλοπουτινικό κόμμα (ορθώς ή λανθασμένα, αυτή την άποψη έχουν οι Αμερικανοί). Και μετά θα πρέπει να απολογηθεί στο “απαράτ” των κεντρώων και ακροκεντρώων που τον ακολουθεί πιστά.

Εν κατακλείδι, ο Μάκης Βορίδης περιγράφει κάτι που είναι πάρα πολύ δύσκολο να συμβεί. Όχι γιατί η Ν.Δ έχει “κλειδώσει” την αυτοδυναμία (πολύ δύσκολο), αλλά διότι δεν βγαίνουν τα σχήματα “τερατογέννεσης” (για να θυμηθούμε τον όρο που χρησιμοποίησε ο πρωθυπουργός για την πιθανότητα σύμπραξης ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ-Μερα25), το δε άλλο σενάριο μυρίζει …δεκαετία του ’60.

Και, όσο συνεχίζει ο υπουργός Εσωτερικών τις σχετικές αναφορές μάλλον πυκνώνουν οι υποψίες ότι η αυτοπεποίθηση περί αυτοδυναμίας είναι προσποιητή…