Οι “μπαλαντέρ” του Μητσοτάκη και τα ακραία σενάρια, εάν χρειαστεί- Από τον Λοβέρδο, στους Φαήλο, Τζήμερο και Βελόπουλο

Θα μπορούσαν να συνυπάρξουν σε μία κυβέρνηση υπό τον Κυριάκο Μητσοτάκη, οι Ανδρέας Λοβέρδος, Κυριάκος Βελόπουλος, Φαήλος Κρανιδιώτης και Θάνος Τζήμερος; Η πρώτη απάντηση που δίνεται μάλλον αβίαστα είναι πώς κάτι τέτοιο θα συνιστούσε “τερατογένεση”.

Όταν τον ίδιο όρο χρησιμοποίησε ο πρωθυπουργός για μία συνύπαρξη (συνεργατική ή δια της ανοχής) του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, του Μερα25, και του ΚΚΕ, το παραπάνω σχήμα θα προκαλούσε τεκτονικές αλλαγές που δύσκολα θα μπορούσαν να εξηγηθούν. Κάποιοι απαντούν: γιατί μπόρεσαν να συγκυβερνήσουν ο Αντώνης Σαμαράς, το ΠΑΣΟΚ και ο ΛΑΟΣ του Γιώργου Καρατζαφέρη; Άλλη η συγκυρία, όμως, του 2011-12.

Ωστόσο, η δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου και η μη απάντηση του πρωθυπουργού σε ερώτημα για την πιθανότητα προσέλκυσης και μεταγραφής βουλευτών ή στελεχών άλλων κομμάτων, είτε στην πορεία προς τις εκλογές, είτε, κυρίως, μεταξύ της πρώτης (απλή αναλογική) και της δεύτερης αναμέτρησης, προκάλεσαν ερωτηματικά.

Όλα ξεκίνησαν από μία αποστροφή του λόγου του κ.Μητσοτάκη στη ΔΕΘ και κυρίως από τη μη απάντηση του στο ερώτημα του News24/7 εάν θα προσεγγίσει βουλευτές εκλεγμένους με άλλα κόμματα στην περίπτωση οριακής μη αυτοδυναμίας της ΝΔ.

Η “γραμμή” του Μαξίμου, την οποία επανέλαβε χθες και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Γιάννης Οικονόμου, είναι πως αυτοδύναμη κυβέρνηση της ΝΔ δε σημαίνει κατ’ ανάγκην μονοκομματική κυβέρνηση της ΝΔ και πως η κυβέρνηση αυτή έχει αποδείξει ότι μπορεί και εντάσσει στελέχη που δεν προέρχονται ιστορικά από την κεντροδεξιά.

Ο κ. Οικονόμου δήλωσε μάλιστα ότι: “Δεν ζητάμε κομματικά διαβατήρια για ανθρώπους που μοιράζονται το ίδιο όραμα.”

Τα σενάρια, πάντως, φουντώνουν και ήδη έχουν πέσει στο τραπέζι και οι πρώτες ημερομηνίες για τις κάλπες, με πιθανότερη για την πρώτη αναμέτρηση την 23η Απριλίου, την Κυριακή του Θωμά, ή την πρώτη Κυριακή του Μαϊου.

Η αυτοδυναμία και τα σενάρια

Όλα θα κριθούν στο…ταμείο. Η Ν.Δ θα διεκδικήσει την αυτοδυναμία που, όμως, για να επιτευχθεί απαιτεί ποσοστό 37-38% για το πρώτο κόμμα, κάτι που, υπό τις σημερινές συνθήκες, φαίνεται πολύ δύσκολο στην δεύτερη κάλπη. Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, λένε, κι αυτός θα είναι ο στόχος του πρωθυπουργού. Γνωρίζει, άλλωστε, πως η ρήξη με τον Νίκο Ανδρουλάκη είναι οριστική και το ενδεχόμενο κυβερνητικής συνεργασίας στην σφαίρα του φανταστικού.

Εάν, όμως, το ΠΑΣΟΚ είναι εμπόδιο σε αυτόν τον σχεδιασμό, υπάρχει τρόπος -λένε κάποιοι- να ξεπεραστεί, είτε δια της …διάσπασης, είτε με μαζικές προσχωρήσεις βουλευτών και στελεχών που πρόσκεινται στη Ν.Δ του κ. Μητσοτάκη και διακατέχονται από μίσος για οιαδήποτε σύγκλιση με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Ο Ανδρέας Λοβέρδος και 2-3 ακόμα βουλευτές δεν απέχουν πολύ, σύμφωνα με τις φήμες, από μία τέτοια πιθανότητα. Σαν έτοιμη από καιρό είναι, επίσης, η ευρωβουλευτής Εύα Καϊλή, οι σχέσεις της οποίας με τον πρόεδρο του κόμματος είναι σχεδόν εχθρικές. Ο κ. Ανδρουλάκης, άλλωστε, έχει υποψίες σχετικά με το πώς κινήθηκε τις πρώτες ημέρες των αποκαλύψεων για την παρακολούθησή του με το Pretador και θεωρεί ότι προσπάθησε να καλύψει τις ευθύνες της κυβέρνησης και να αποπροσανατολίσει.

Εφόσον, λοιπόν, ο κ. Μητσοτάκης κατορθώσει να συγκεντρώσει ποσοστό μεταξύ 31-34% στην κάλπη της απλής αναλογικής θα θεωρήσει πως η αυτοδυναμία στην δεύτερη κάλπη είναι εφικτή. Σε εκείνο το σημείο ίσως δρομολογηθεί το σενάριο της “πανστρατιάς” των κεντρώων και δεξιών δυνάμεων. Τζήμερος και Κρανιδιώτης είναι εδώ και πολύ καιρό (γι αυτό, άλλωστε, συνέβη και η ρήξη με τον Κ. Μπογδάνο και η αποχώρηση του τελευταίου από το σχήμα της “Εθνικής Δημιουργίας”) πολύ κοντά στο Μέγαρο Μαξίμου, σε κεντρικά θέματα της κυβερνητικής πολιτικής. Και, πάντως, θεωρούνται σημαιοφόροι του αντικομμουνιστικού και αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου και θιασώτες του ακραίου φιλελευθερισμού. Την στήριξη, για παράδειγμα, που παρείχαν στο θέμα της πανεπιστημιακής αστυνομίας δεν την είχε η κυβέρνηση ούτε από επιφανείς υπουργούς και τους περισσότερους βουλευτές της.

Εάν η “Δημιουργία” κερδίσει ποσοστό 1-1,5% στην κάλπη της απλής αναλογικής (οι ίδιοι εκτιμούν πως θα υπερβεί το 2%), η συνεργασία τους με τη Ν.Δ στην δεύτερη κάλπη ίσως αποβεί κρίσιμη.

Το ίδιο είναι πιθανό να συμβεί και εφόσον υπάρξουν μετακινήσεις (στο όνομα του αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου και για να αποκλειστεί μία “τερατογένεση”…) ομάδας βουλευτών και στελεχών υπό τον Ανδρέα Λοβέρδο και την συμμετοχή και πρώην εκσυγχρονιστών, όπως η Άννα Διαμαντοπούλου, ο Γιώργος Φλωρίδης κ.ά.

Η περίπτωση του Κυριάκου Βελόπουλου είναι ποιοτικά και ποσοτικά διαφορετική. Η Ελληνική Λύση θα έχει, όπως προκύπτει από τις μετρήσεις, υψηλό ποσοστό στις επόμενες κάλπες, κυρίως στην Βόρεια Ελλάδα. Εάν η Ν.Δ βρεθεί σε σημείο οριακής αυτοδυναμίας (151), ίσως ζητηθεί η ανοχή του κ. Βελόπουλου, ή η συμμετοχή του σε κυβέρνηση συνεργασίας.

Δεν είναι κάτι εύκολο. Αφενός γιατί ο τελευταίος δηλώνει πως δεν υπάρχει τέτοια πιθανότητα (αν και όλα αλλάζουν ανάλογα τις συνθήκες), αφετέρου διότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα πρέπει να δικαιολογήσει στον διεθνή παράγοντα τους λόγους της συνεργασίας του με ένα φιλορωσικό κόμμα.