Πιέσεις και γκρίνιες στο ΠΑΣΟΚ για την αντιπολιτευτική γραμμή – Τελειώνει ο χρόνος της “δημιουργικής ασάφειας”

Μια μακρά προεκλογική περίοδος για την αντιπολίτευση είναι δίκοπο μαχαίρι όσο κι αν τα επιτελεία εκτιμούν ότι η φθορά της κυβέρνησης είναι ανεπίστρεπτη.

Στη Χαριλάου Τρικούπη βλέπουν παλαιότερα και παροπλισμένα στελέχη του ΠΑΣΟΚ να φυλλορροούν προς τη Δεξιά. Ο Νίκος Ανδρουλάκης έρχεται εγγύτερα ο καιρός που θα ανοίξει τα χαρτιά του για την «επόμενη μέρα».

Του Σωτήρη Μπολάκη

Η είδηση της προσέγγισης της Εύης Χριστοφιλοπούλου, πρώην υφυπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης επι υπουργίας Κυριάκου Μητσοτάκη και η πρόταση που της απεύθυνε ο πρωθυπουργός να ηγηθεί της ανεξάρτητης αρχής προστασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα δεν μπορεί να περνά απαρατήρητη από κανένα επιτελείο.

Το ναι της πρώην βουλευτή ανατολικού τομέα του ΚΙΝΑΛ δεν ήρθε σαν κεραυνός εν αιθρία όμως χτυπά πολλά ηχηρά καμπανάκια για τις δυνάμεις που μπορεί ακόμη να αντλεί ο πρόεδρος της ΝΔ από τη δεξαμενή του Κέντρου.

Δεν είναι το πρώτο στέλεχος που καταφέρνει να εξασφαλίσει πολιτικό του μέλλον μέσω της συνεργασίας του με τον κ. Μητσοτάκη ο οποίος φαίνεται ότι έχει ακόμη την πολυτέλεια να θυσιάζει ακόμη πολύτιμο χώρο από τα δεξιά του για να πετύχει αυτό που και ο ίδιος έχει πει, μια κυβέρνηση συνεργασίας του ενός κόμματος…

Εκτός από το εκσυγχρονιστικό μπλοκ από το οποίο κατάφερε να αντλήσει πολύτιμες δυνάμεις στελεχώνοντας υπουργεία και νευραλγικά πόστα στη διοίκηση και το επιτελικό κράτος ο κ. Μητσοτάκης είχε ρίξει τα δίκτυα του στο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας σχεδόν από την αρχή. Πρώτη ήταν η κα Διαμαντοπούλου και η υποψηφιότητά της για την προεδρία του ΟΟΣΑ και μετά από ένα διάστημα παγώματος των σχέσεών τους ακολούθησε ο κ. Βενιζέλος ο οποίος προτάθηκε και ανέλαβε επικεφαλής των «σοφών» του Συμβουλίου της Ευρώπης από τον ίδιο τον κ. Μητσοτάκη.

Σειρά πήρε τώρα η Χριστοφιλοπούλου και ακολουθούν και άλλα στελέχη που πρωταγωνίστησαν την προηγούμενη περίοδο στο ΚΙΝΑΛ, όπως ο Σπύρος Καρανικόλας ο οποίος δεν κρύβει την διαθέσεις του να στρατευτεί με τη ΝΔ.

Το μόνο που απομένει στην περίπτωση της κας Χριστοφιλοπούλου είναι να πει το ναι και η ΚΟ του ΠΑΣΟΚ για την εξασφάλιση των 2/3 της διάσκεψης των προέδρων για να αναλάβει τη θέση της προέδρου της ανεξάρτητης αρχής.

Ξεκαθάρισμα

Η πρόθεση του Νίκου Ανδρουλάκη θα φανεί εντός της εβδομάδας στη συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου και της ΚΟ οπου θα καθοριστούν ζητήματα του κυβερνητικού προγράμματος που θα παρουσιαστεί στη ΔΕΘ, αλλά αναμφίβολα θα δοθεί και η συνέχεια στην συζήτηση που είχε μείνει στη μέση σε σχέση με την αντιπολιτευτική τακτική του κόμματος και τη στρατηγική του απέναντι σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Ήδη πάντως έχει μαζευτεί πολύ καύσιμη ύλη από την τελευταία συνεδρίαση με τη δημόσια αρθρογραφία να χτυπά ηχηρά καμπανάκια στον Νίκο Ανδρουλάκη.

Ο άλλοτε στενός συνεργάτης και αλτερ έγκο του προέδρου ΠΑΣΟΚ  Στέφανος Ξεκαλάκης αρθρογραφεί πότε τον πρώην γραμματέα Νίκο Χριστοδουλάκη και άλλοτε με τον Γιώργο Σιακαντάρη της ανανεωτικής αριστεράς. Κοινός παρονομαστής της αρθρογραφίας τους οι κεντρώοι ψηφοφόροι. Η γραμμή εκκίνησής του ότι σε συνθήκες ακραίας πόλωσης αυτοί θα κινηθούν δεξιά προς τη ΝΔ.

«Αριστερό κόμμα με σοσιαλδημοκρατικές αρχές» έγραψαν Χριστοδουλάκης και Σιακαντάρης προ ενός μηνός  σε κοινό τους άρθρο για να υποστηρίξουν ανοιχτά πλέον ότι το ΠΑΣΟΚ πρέπει να προτάξει την αριστερή του ταυτότητα και ότι «έχει πολλά να χάσει κρυπτόμενο πίσω από ένα νεφελώδες Κέντρο». «Γκολ από το Κέντρο σπάνια μπαίνουν» έγραψαν μόλις προχθές στο Βήμα Σιακαντάρης και Ξεκαλάκης για να τραβήξουν το αριστερό μανίκι του κ. Ανδρουλάκη ακόμη πιο επίμονα για τη γραμμή που πρέπει να ακολουθήσει.

Όλοι μαζί καταλήγουν δηλαδή στο συμπέρασμα ότι το ΠΑΣΟΚ έχει ανάγκη από περισσότερο και μαχητικότερη αντιπολίτευση απέναντι στη ΝΔ για να μην απωλέσει οριστικά το ρόλο του στο πολιτικό σκηνικό.

Κι αυτό γιατί όπως επισημαίνουν είναι ζωτικής σημασίας να μην καταλήξει το ζήτημα της αντιπολίτευσης να γίνει μονοπώλιο του ΣΥΡΙΖΑ στο πλαίσιο μια διχαστικής σύγκρουσης με τη ΝΔ που συν τω χρόνω ελλοχεύει ο κίνδυνος της συρρίκνωσης του ΠΑΣΟΚ.

Ασάφεια

Ουσιαστικά αυτό που υποκρύπτεται πίσω από όλη αυτή τη συζήτηση που διεξάγεται δημοσίως με κορυφώσεις όπως αυτή του ίδιου του κ. Ανδρουλάκη περι «δεινοσαύρων» του κόμματος που θέλουν να γίνουν Βουλευτές καταλήγει από όποια σκοπιά κι αν το δει κανείς στο βασικό ερώτημα της πολιτικής σύγκρουσης.

Η διαδικασία αφαίμαξης του ΠΑΣΟΚ βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη από δεξιά του ενώ από αριστερά του κινδυνεύει να στερέψει από οξυγόνο.

Μπορεί ο κ. Ανδρουλάκης να ικανοποιεί το εσωτερικό του κόμματος για την ποιότητα της κριτικής του απέναντι στην κυβέρνηση το κενό της ασάφειας για την επόμενη ημέρα παραμένει και όσο διατηρείται και την ίδια στιγμή υποδαυλίζεται από τοποθετήσεις όπως «δεν αγωνίζομαι για να γίνει το ΠΑΣΟΚ μεγάλο και να γίνουν οι παλιοί πρωταγωνιστές ξανά υπουργοί και βουλευτές» θα δημιουργείται ολοένα και μεγαλύτερος χώρος για εικασίες εντός και εκτός κόμματος για το τι είδους κόμμα θέλει να φτιάξει ο νέος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και ποιο ρόλο ευελπιστεί να διαδραματίσει αυτό την επομένη των εκλογών.

Η μάχη δηλαδή της αυτονομίας δεν έχει κριθεί ακόμη και η σύγκρουση μεταξύ αντι-Δεξιών και αντι-ΣΥΡΙΖΑ στελεχών καλά κρατεί.

Στελέχη της Χαριλάου Τρικούπη πάντως εκτιμούν ότι πολύ πιο σύντομα από ό,τι μπορεί να υπολογίζουν οι περισσότεροι ο κ. Ανδρουλάκης θα αποσαφηνίσει τις προθέσεις του για την επόμενη ημέρα.