Πισπιρίγκου: Δεν μπορώ να δεχτώ ότι δεν θα ανάψω εγώ τις λαμπάδες τους

Τρία χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τον θάνατο της Μαλένας, του πρώτου κοριτσιού της οικογένειας Δασκαλάκη που έφυγε από τη ζωή στην Πάτρα. Η Ρούλα Πισπιρίγκου μίλησε μέσα από τις φυλακές Κορυδαλλού στην εφημερίδα “Πελοπόννησος“.

-Πώς είναι μια τέτοια μέρα και να είσαι στη φυλακή;

«Είμαι πολύ χάλια ψυχολογικά, λόγω της ημέρας. Δεν έχω τη Μαλένα μου στην αγκαλιά μου. Δεν περίμενα ότι τα πράγματα θα φτάνανε εδώ που φτάσανε». Η Ρούλα Πισπιρίγκου σταματάει τη συνομιλία και κλαίει. Έπειτα από λίγο, συνεχίζει: «Ξέρω ότι μ’ ακούνε και οι τρεις (Μαλένα, Ίριδα, Τζωρτζίνα) και ότι ξέρουν τι μάνα είχανε».

– Ναι, αλλά πρέπει να το αποδείξεις αυτό...
«Πιστεύω ότι στο τέλος η αλήθεια βγαίνει πάντα μπροστά. Το προσπαθώ, το προσπαθούμε».

– Βλέπω ότι περιμένεις πώς και πώς να βγεις. Έτσι δεν είναι; Και αυτό το βλέπεις πάρα πολύ κοντά. Έτσι είναι;
«Δεν έχω κάνει τόσα χρόνια μακριά από τα παιδιά μου. Ζωντανά, αλλά κι εκεί που είναι τώρα. Δεν μπορώ να το δεχτώ, ότι δεν θα τους ανάψω εγώ τις λαμπάδες τους». (Και πάλι η Ρούλα Πισπιρίγκου ξεσπά σε κλάματα).

Η «Πελοπόννησος» ρώτησε την κατηγορούμενη και για το πώς διαβιεί στις φυλακές, για να εισπράξει την απάντηση, ότι «έχει χάσει 7 κιλά, αφού δεν πάει τίποτα κάτω».

– Με τους δικούς σου, την οικογένειά σου, τι γίνεται;
«Με στηρίζουν, κάνουν αγώνα. Μου συμπαραστέκονται. Είναι σίγουροι ότι δεν είμαι η γυναίκα που παρουσιάζουν έξω. Τους ευχαριστώ. Ξέρω ότι ψυχολογικά και γενικά περνούν πάρα πολύ άσχημα και δύσκολα».

Τέλος, ο δημοσιογράφος την ρώτησε και για τον «έρωτα» της ζωής της.
– Με τον Μάνο, μ’ αυτά που έκανε και είπε, τι λες, τι γίνεται;
«Τίποτα. Τι ν’ ασχοληθώ τώρα… Εντάξει, φάνηκε ο άνθρωπος, Ουδέν σχόλιον».