Ανάλυση: Πώς αλλάζει τις ισορροπίες σε ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ η εγκατάλειψη του κυβερνητικού αφηγήματος για αυτοδυναμία

Η εγκατάλειψη της αυτοδυναμίας από την πλευρά της ΝΔ και του ίδιου του πρωθυπουργού μπορεί όπως εύγλωττα ειπώθηκε να σπάει το διπολισμό με το ΣΥΡΙΖΑ, ταυτόχρονα όμως γεννά ένα άλλο μικρότερο δίπολο μεταξύ των βασικών διεκδικητών της ηγεμονίας στο προοδευτικό Κέντρο. Τσίπρας και Ανδρουλάκης αναμετρώνται σκληρά σε ένα πρωτόγνωρο σκηνικό με επίδικο την ηγεμονία στην Κεντροαριστερά και τον προσεταιρισμό του Κέντρου, αλλά πλέον με την προοπτική της κυβερνητικής συνεργασίας.

Του Σωτήρη Μπολάκη

Η παραδοχή ήττας του κ. Μητσοτάκη όπως ερμηνεύτηκε από το ΣΥΡΙΖΑ και η πίεση που υφίσταται τώρα ο κ. Ανδρουλάκης από τη ΝΔ απελευθερώνει σε μεγάλο βαθμό νέες δυνάμεις και σπάει στεγανά και περιχαρακώσεις μέσα στα κόμματα και ιδίως στο ΚΙΝΑΛ, τις οποίες τα κομματικά επιτελεία τις λαμβάνουν πολύ σοβαρά υπόψη για να μετρήσουν τις προθέσεις και να εκτιμήσουν τα όρια των αντιπάλων.

• Στον ΣΥΡΙΖΑ από την αρχική συζήτηση αν το επικείμενο Συνέδριο θα είναι εκλογικό ή μια καθαρά εσωτερική διαδικασία μετά το σημείο καμπής στη στρατηγική αυτοδυναμίας του κ. Μητσοτάκη το πλαίσιο αλλάζει και πάλι και μετατρέπει τις προσυνεδριακές και συνεδριακές διαδικασίες σε μια υπόθεση υπέρβασης του ταυτοτικού ζητήματος που ταλανίζει τα μέλη και τις τάσεις.

Ήδη στον προσυνεδριακό διάλογο από την πλευρά της Ομπρέλας ακούγονται και φωνές ακόμη και για εγκατάλειψη αυτή την ώρα του ζητήματος της αλλαγής του καταστατικού – πρόταση μελών στο χώρο της Υγείας που δημοσιεύτηκε στο commonality – ώστε όλοι να ριχτούν όπως σημειώνεται εμφατικά στη μάχη για την ανατροπή της Δεξιάς και του Μητσοτάκη.

Πρόκειται ουσιαστικά για μια πρώτη σημαντική παραδοχή της κρισιμότητας των στιγμών με τις αποφάσεις που θα ληφθούν σε αυτή τη φάση να είναι και αυτές που θα  διαμορφώσουν σε μεγάλο βαθμό το σκηνικό μέχρι τις κάλπες, όποτε αυτές στηθούν.

Ωστόσο το κλίμα εκτιμάται από διάφορες πλευρές μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ ότι αλλάζει στις κομματικές οργανώσεις κάτι που μένει να αποτυπωθεί και στο αποτέλεσμα της εκλογικής διαδικασίας που ολοκληρώνεται σήμερα για την εκλογή των συνέδρων.

• Η τροπολογία Τσίπρα για την αλλαγή του καταστατικού, ο αιφνιδιασμός στον κομματικό μηχανισμό και η ενίσχυση του ηγεμονικού του προφίλ έχει βρει μεγάλη απήχηση στις οργανώσεις εκτιμούν στην Κουμουνδούρου και το ποτάμι όπως φαίνεται δεν γυρίζει πίσω.  

Στέλεχος με γνώση των ισορροπιών σχολιάζοντας την εικόνα ρήξης που καλλιεργήθηκε το προηγούμενο διάστημα εξέφραζε την εκτίμηση ότι τελικά αυτή η αναμέτρηση στο Συνέδριο δεν θα λάβει χαρακτηριστικά διάσπασης, γιατί πολύ απλά «ποιος θα τολμήσει σε αυτή τη φάση να δημιουργήσει τέτοια εικόνα στο κόμμα και στον ίδιο τον Τσίπρα».

Momentum

Κομματικές πηγές βλέπουν σε αυτή τη συγκυρία την πλέον τρανταχτή απόδειξη της ορθότητας της στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ και του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα για την κάλπη της απλής αναλογικής.

Αφού έσκασε η φούσκα της δήθεν αυτοδυναμίας σημειώνουν, την ίδια στιγμή αποδεικνύεται το κενό στρατηγικής στο οποίο έχει περιέλθει ο κ. Μητσοτάκης μη γνωρίζοντας πλέον με ποιόν θα επιχειρήσει να συνεργαστεί. Όταν μάλιστα στο πολύ πρόσφατο παρελθόν έχει κλείσει ερμητικά τις πόρτες και τα παράθυρα της ΝΔ σε οτιδήποτε πέρα από το σκληρό πυρήνα του συντηρητικού Κέντρου και ρητά στη σοσιαλδημοκρατία την οποία επιχειρεί να εκφράσει γνήσια ο κ. Ανδρουλάκης.

Ουσιαστικά η έννοια της σταθερότητας του πολιτικού συστήματος ξανασυστήνεται στην κοινή γνώμη σύμφωνα με τα στελέχη της Κουμουνδούρου καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ είναι που εγγυάται τη σταθερότητα από την πρώτη κάλπη και σε συνθήκες που απαιτούν σχέδιο έκτακτης.

Το δίλημμα «αυτοδυναμία ή περιπέτειες» του κ. Μητσοτάκη αντικαταστάθηκε τώρα από το «Μητσοτάκης ή σταθερότητα» του κ. Τσίπρα.

• Όπως σημειώνουν η απαξίωση της πρώτης κάλπης και η απομόνωσή του από τα άλλα κόμματα του δεν αφήνει πολλά περιθώρια παρά είτε να συνεργαστεί με τον Βελόπουλο ή να συνεχίζει να στήνει ατέρμονα κάλπες πολώνοντας διαρκώς το κλίμα αποσταθεροποιώντας περισσότερο το πολιτικό σκηνικό για να συγκροτήσει στο τέλος μια αυτοδύναμη αλλά απόλυτα ασταθή κυβέρνηση με ετερόκλητα πρόσωπα ως αποτέλεσμα των αναγκαίων μετεγγραφών στις οποίες πιθανότατα θα έχει υποχρεωθεί να κάνει στη λογική του ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.

Αυτά σε συνδυασμό με την εικόνα πλήρους αποσταθεροποίησης που παρουσιάζει ο κ. Μητσοτάκης δεν αφήνουν περιθώρια για λάθη σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία, ούτε βέβαια υπάρχει και η πολυτέλεια για εσωστρέφεια και συζητήσεις ταυτοτικού χαρακτήρα. Το momentum για το ΣΥΡΙΖΑ αποτυπώνεται και δημοσκοπικά καθώς σε όλες τις φανερές μετρήσεις η εικόνα θέλει το πρώτο να πέφτει με ραγδαία φθορά, τον τρίτο να ξεφουσκώνει και το δεύτερο να ανακάμπτει σταθερά.

Το άτυπο δίπολο του Κέντρου

Το κλίμα δεν έχει αναστραφεί μόνο στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ. Και στο ΚΙΝΑΛ υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι ενισχύεται το αντιδεξιό αίσθημα  το οποίο έχει αρχίσει να ισοσκελίζει το άλλοτε ισχυρό αντι- ΣΥΡΙΖΑ κλίμα που κυριαρχεί στη Χαριλάου Τρικούπη, αλλά και στη βάση του ΚΙΝΑΛ και του ΠΑΣΟΚ.

Μετά και την ηχηρή απάντηση Ανδρουλάκη στη στροφή Μητσοτάκη στο ζήτημα των συνεργασιών πολλά είναι τα στελέχη του ΚΙΝΑΛ που αποκλείουν σε όλους τους τόνους πλέον μια συνεργασία με τη ΝΔ. Τα πεπραγμένα της ΝΔ στην τριετία που συμπληρώνεται σε λίγο καιρό βαραίνουν επικίνδυνα και μια επανάληψη του 2012 θα ισοδυναμούσε εκτιμάται με τα σημερινά δεδομένα με αυτοχειρία.

• Το μόνο σίγουρο ότι μέχρι τέλους ο διμέτωπος της Φώφης Γεννηματά θα συνεχιστεί και από τον Νίκο Ανδρουλάκη ως η αλάνθαστη τακτική και στρατηγική η οποία κράτησε όρθιο το ΚΙΝΑΛ και την παράταξη όρθια σε συνθήκες σκληρής πόλωσης. Πόσο μάλλον τώρα που το κλίμα είναι αισθητά διαφορετικό, το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο έχει σπάσει σε πολλά κομμάτια και το ΚΙΝΑΛ εμφανίζει μια ισχυρή δυναμική τέσσερις μήνες μετά την εκλογή της νέα ηγεσίας.

Σε αυτή τη συγκυρία δεν είναι λίγοι εκείνοι που βλέπουν τη σύγκρουση με τον Αλέξη Τσίπρα περισσότερο ως ένα μπρα ντε φερ για την ηγεμονία του χώρου του λεγόμενου προοδευτικού Κέντρου στον οποίο έχουν επενδύσει κυρίως από την πλευρά Ανδρουλάκη σχεδόν όλο το πολιτικό τους κεφάλαιο.