Καρφιά Καθημερινής για τον “ανασχηματισμό” – Το “πλεονέκτημα” του όποιου ηγέτη πάντα έχει μια ημερομηνία λήξεως

Για το πώς «είδε» τον ανασχηματισμό ο Τύπος και δη ο φιλοκυβερνητικός, το libre.gr σας ενημέρωσε αναλυτικά χθες, σήμερα ωστόσο ένα άρθρο στην «Καθημερινή» μας… υποχρεώνει να επανέλθουμε στο θέμα.

Στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας, ο παλαιός δημοσιογράφος – αρθρογράφος της, Κώστας Ιορδανίδης, με το γνωστό μειλίχιο ύφος του, μεταξύ άλλων, σημειώνει και τα εξής:

«Ο κ. Μητσοτάκης φαίνεται να φρονεί ότι η διαχείριση των χαρτοφυλακίων από τους υπουργούς της κυβερνήσεώς του είναι ικανοποιητική. Δεν πρόκειται για αυταρέσκεια. Μάλλον το ‘επιτελείο’ του Μαξίμου διατηρεί έλεγχο απόλυτο επί των υπουργών, εις τρόπον που να καθιστά άνευ νοήματος την αντικατάστασή τους. Είναι ευτύχημα -θεωρητικώς- για μια χώρα να διοικείται από πρωθυπουργό ικανοποιημένο από την απόδοση των υπουργών του. Έχει αυτός την ησυχία του και εμείς τη δική μας. Μόνον που η επιτυχία του όλου σχήματος εξαρτάται από την εικόνα του ενός ανδρός. Δεν πρόκειται κατά συνέπειαν για ‘σύστημα’, αλλά για τέχνημα ασκήσεως εξουσίας».

Όμως, ο Κ. Ιορδανίδης γράφει και για τη …διείσδυση στην κυβέρνηση, πολιτικών στελεχών προερχόμενων από το Κέντρο ή και επέκεινα. Συγκεκριμένα, «δυσανεξία παρατηρείται στον χώρο της λεγόμενης Δεξιάς στους κόλπους της Ν.Δ., διότι με τις νέες αλλαγές ενισχύεται η παρουσία στελεχών προερχόμενων από το εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ των κ. Κώστα Σημίτη και Γιώργου Παπανδρέου. Αλλά κακώς, διότι ο κ. Μητσοτάκης είναι διακεκηρυγμένα φιλελεύθερος. Με άτομα αυτής της τάσεως συνεννοείται και όχι με τη Δεξιά της Ν.Δ., που αντιμετωπίζεται ως όγκος αδρανής και έτσι θα παραμείνει».

Συμπερασματικά, «ο κ. Μητσοτάκης συνεπώς αισθάνεται και είναι ασφαλής. Διότι εσωτερικώς δεν πρόκειται να αντιμετωπίσει πρόκληση και οι εκτός της Ν.Δ. σχηματισμοί της Δεξιάς είναι πολιτικώς πρωτόγονοι ή γραφικοί. Αύγουστος είναι, θα περάσει, παρηγορούνται κάποιοι και αναμένουν έκρηξη κοινωνική το φθινόπωρο. Ενδεχομένως θα απογοητευθούν. Η αντιπάθεια προς τον ΣΥΡΙΖΑ διατηρείται σε υψηλότατα επίπεδα. Αλλά και το ‘πλεονέκτημα’ του όποιου ηγέτη πάντα έχει μια ημερομηνία λήξεως», καταλήγει ο κ. Ιορδανίδης.

Ν. Παπ.