Ψυχραιμία, οξυδέρκεια και μέτρο απέναντι στην τουρκική προπαγάνδα

Αν εν καιρώ ειρήνης τα Fake News υπονομεύουν την ενημέρωση των πολιτών, εν καιρώ πολέμου μπορούν να γίνουν θανατηφόρο όπλο σε βάρος μιας κοινωνίας, ακόμη και μίας χώρας.

Του Αντρέα Παναγόπουλου

Κι αυτό είναι κάτι που ισχύει εδώ και χιλιάδες χρόνια καθώς οι αντιμαχόμενες πλευρές προσπαθούν είτε να διασύρουν συκοφαντώντας η μία την άλλη είτε να ρίξουν το ηθικό των απέναντι. Κάτι που έγινε «επιστήμη» κατά την περίοδο του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου από τον υπουργό Προπαγάνδας της ναζιστικής Γερμανίας, Γιόζεφ Γκέμπελς.

Σε κάθε περίπτωση, είτε σε ειρήνη είτε σε πόλεμο, είναι αδιανόητο, για λόγους αντιπολιτευτικής τακτικής, να υιοθετείς άκριτα τις θέσεις του αντιπάλου σου όταν αυτός επιβουλεύεται συστηματικά τα συμφέροντα και την ακεραιότητα της χώρας σου.

Βεβαίως, στις σύγχρονες δημοκρατίες οι πολίτες και πολύ περισσότερο οι πολιτικοί οφείλουν να γνωρίζουν τις θέσεις των «απέναντι», ακόμη και να κρατούν «μικρό καλάθι» για τις θέσεις της δικής τους κυβέρνησης, όμως δεν μπορούν να προχωρούν στο αδιανόητο.

Δυστυχώς υπάρχουν παραδείγματα από το πολύ πρόσφατο παρελθόν όπου κάτι τέτοιο συνέβει και μάλιστα σε δύσκολες στιγμές. Οπως την εποχή που ο Ερντογάν απειλούσε θεούς και δαίμονες, το 2018, ζητώντας την έκδοση των οκτώ τούρκων στρατιωτικών που είχαν διαφύγει στην Ελλάδα μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα, κρατώντας μάλιστα ο ίδιος σε ομηρία δύο Ελληνες στρατιώτες που είχαν συλληφθεί στον Εβρο.

Ο τότε βουλευτής της ΝΔ και νυν πρόεδρος του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων, Δημήτρης Σταμάτης είχε πει για τον πρώην Ελληνα πρωθυπουργό, το περίφημο: «Πιστεύω περισσότερο τον κ. Ερντογάν παρά τον κ. Τσίπρα»

Σάλο όμως είχε προκαλέσει και η δήλωση του τότε στενού συνεργάτη του Κ. Μητσοτάκη (αναπληρωτής εκπρόσωπος Τύπου της Ν.Δ) και νυν βουλευτή Κωνσταντίνου Κυρανάκη, τον Φεβρουάριο του 2018, στην εκπομπή “Επόμενη Μέρα” του Σεραφείμ Κοτρώτσου στην ΕΡΤ, ότι «η Ελλάδα προκαλεί και παίζει παιχνίδια στο Αιγαίο»

Ο αντιπολιτευτικός οίστρος της εποχής «επέτρεπε» πέραν τον παραπάνω δηλώσεων να λέγονται πράγματα που αντιβαίναν τόσο στην κοινή λογική όσο και στις τότε αλλά και στις σημερινές συνθήκες σε ό,τι αφορά το προσφυγικό όπως το περίφημο «ο ΣΥΡΙΖΑ φέρνει τους μετανάστες» την εποχή της πρώτης, μεγάλης προσφυγικής κρίσης, το καλοκαίρι του 2016.

Δυστυχώς τόσο η οξυδέρκεια όσο και η μετριοπάθεια δεν χαρακτηρίζουν την πλειονότητα των σύγχρονων ελλήνων πολιτικών οι οποίοι αδυνατούν να κατανοήσουν ότι έχουν οι καιροί γυρίσματα και ότι από τη μία στιγμή στην άλλη μπορεί να βρεθούν στην ίδια ή και σε χειρότερη θέση από εκείνους που άκριτα κατηγορούσαν με μεγαλόστομες δηλώσεις. Οπως επίσης ξεχνούν την λαϊκή, ελευθερόστομη αλλά ακριβέστατη ρήση του Χαρίλαου Φλωράκη: «όποιος κατουράει στη θάλασσα, το βρίσκει στο αλάτι»

Δυστυχώς, επίσης, έχουμε απέναντί μας έναν αντίπαλο, τον Ερντογάν και το επιτελείο του, οι οποίοι αποδεικνύονται εξαιρετικοί μαθητές του Γκέμπελς εξαπολύοντας κύματα από fake news κατά της Ελλάδας. Fake news που κανείς -πολιτικοί, δημοσιογράφοι, πολίτες- δεν θα έπρεπε να υιοθετούμε ούτε όμως και να τα «πολεμάμε» με δικά μας fake news. Διότι, πρέπει να το ομολογήσουμε ότι κάποιες φορές επιχειρούμε να το κάνουμε.

Η μόνη απάντηση στην παραπληροφόρηση σε εποχές εθνικά κρίσιμες είναι η ενημέρωση αλλά και το μέτρο. Να λέγονται όσα μπορούν να ειπωθούν χωρίς να διακυβεύεται η θέση της χώρας μας στην παρούσα στιγμή. Να ασκείται κριτική αλλά σε χαμηλούς τόνους και με στόχο τη σύνθεση και τη συναίνεση αλλά και τη διαφύλαξη της κοινωνικής συνοχής. Με ψυχραιμία και μετριοπάθεια, από κυβερνητικούς και αντιπολιτευόμενους. Από όλους μας.

Αλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε οτι ένας από τους στόχους του Ερντογάν είναι η διάσπαση τους εσωτερικού μας μετώπου και η αποσταθεροποίηση της χώρας. Ας μην το επιτρέψουμε για λίγες ψήφους ή για λίγα ψηφιακά «κλικ» παραπάνω.