Προσφυγικό και εμμονές…

” Να μην βγαίνει κουνούπι”, είπε με στόμφο ο Άδωνις Γεωργιάδης υπερασπιζόμενος την ανάγκη δημιουργίας κλειστών κέντρων στα νησιά. Αν και καλός χειριστής της ελληνικής γλώσσας δεν απέφυγε την παρομοίωση των προσφύγων και μεταναστών με τα ενοχλητικά ιπτάμενα ζωϋφια. Δεν το εννοεί, προφανώς, αλλά ο στόμφος και η απολυτότητα συχνά οδηγεί σε τέτοια ατοπήματα.

του ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΥ

Η κυβέρνηση βυθίζεται καθημερινά και περισσότερο σε ένα φαραωνικό πρόβλημα που μπορεί να μην το δημιούργησε η ίδια, το άφησε, όμως, να εκτραχυνθεί με μια αλλοπρόσαλλη πολιτική επτά μηνών, τα στάδια της οποίας είναι γνωστά και δικαιολογήθηκαν από κάποια κυβερνητικά στελέχη ως “αυταπάτη” και “αιφνιδιασμός”. Και τώρα;

Η κυβερνητική διαχείριση έχει εγκλωβιστεί στο “φετίχ” των κλειστών κέντρων.

Βασικό επιχείρημα ότι όταν τα 2.000.000 πρόσφυγες και μετανάστες που βρίσκονται εδώ και μήνες στα μικρασιατικά παράλια αντιληφθούν πως αυτό που τους περιμένει είναι ο εγκλωβισμός σε “Αμυγδαλέζες” απ΄ όπου “δεν θα βγαίνει κουνούπι”, θα πάψουν να επιθυμούν να έρθουν στην Ελλάδα.

Πρόκειται, πιθανότατα, για μια ακόμα εμμονή. Η υποτιθέμενη αποτροπή των μεταναστευτικών ροών δια των “φυλακών” που θα κατασκευαστούν στους χώρους των νησιών που θα επιταχθούν δεν λαμβάνει υπόψη της πως στην άλλη πλευρά του Αιγαίου βρίσκονται απελπισμένοι άνθρωποι που μοναδική τους ελπίδα είναι να κινηθούν προς την Ευρώπη.

Στη Γερμανία, τη Σουηδία, τη Βρετανία θέλουν να φτάσουν, άλλωστε, και όχι να μείνουν στην χώρα μας. Στην απελπισία τους, ένας μόνος δρόμος υπάρχει, κι αυτός είναι προς τα δυτικά.

Ακόμα και τα κλειστά κέντρα του Μηταράκη –απ΄ όπου “δεν θα βγαίνει κουνούπι”– είναι γι’ αυτούς καλύτερα από τους πολέμους και τη φτώχεια που έχουν αφήσει πίσω τους. Φοβάμαι πως καμία αποτροπή δεν θα λειτουργήσει για οιονδήποτε δεν έχει καμία άλλη επιλογή από τα κινείται προς τη Δύση. Ιδιαίτερα, δε, όταν τα κυκλώματα διακίνησης στην Τουρκία και η τακτική της Άγκυρας να πιέζει την Ευρώπη με μοχλό το προσφυγικό θα τους ωθούν προς την δική μας πλευρά. Όσα πλωτά φράγματα και κλειστά κέντρα και να δημιουργηθούν.

Προσώρας, η λύση είναι μία. Την επισημαίνει η αντιπολίτευση, την ζητούν οι νησιώτες, την γνωρίζει η κυβέρνηση. Αποσυμφόρηση.

Είναι σοβαρό σφάλμα της κυβέρνησης να ανακοινώσει την επίταξη χώρων στα νησιά χωρίς ταυτόχρονα να ανακοινώσει και την επίταξη χώρων για την δημιουργία ανάλογων δομών φιλοξενίας στην ηπειρωτική Ελλάδα.

Ο φόβος των νησιωτών είναι λογικός: θα δημιουργηθούν κλειστά κέντρα, θα παραμείνουν οι ανοιχτές δομές και η μετακίνηση προς την ενδοχώρα θα καρκινοβατεί αφού και αντιδράσεις θα υπάρχουν, και ανάλογες δομές δεν θα έχουν ετοιμαστεί.

Οι αριθμοί, άλλωστε, δεν βγαίνουν. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δήλωσε προ ημερών πως εντός του 2020 θα μετακινηθούν προς την ενδοχώρα περίπου 10.000 πρόσφυγες και μετανάστες και άλλες 10.000 θα επαναπροωθηθούν προς την Τουρκία. Στα νησιά του βόρειου και ανατολικού Αιγαίου, όμως, είναι σήμερα εγκλωβισμένοι περίπου 44.000 άνθρωποι. Και οι ροές συνεχίζονται με έναν ρυθμό περίπου 1.000 ανά μήνα. Κάντε τις αφαιρέσεις και τις προσθέσεις και θα διαπιστώσετε πως η κατάσταση ελάχιστα θα αλλάξει ακόμα κι αν όλα δουλέψουν στην εντέλεια- κάτι που είναι μαθηματικώς βέβαιο πως δεν θα συμβεί.

Αυθόρμητα προκύπτει η ερώτηση: τότε, να μην γίνει τίποτα;

Φυσικά, όχι. Να γίνει. Αλλά όχι για να μείνουν οι πρόσφυγες και μετανάστες στα νησιά(σε κλειστά κέντρα και ανοικτές δομές). Εκείνο που πρωτίστως πρέπει να γίνει είναι η μετακίνηση τους στην ενδοχώρα (κάτι που είναι αλήθεια σκοντάφτει στην Κοινή Δήλωση Ε.Ε-Τουρκίας και πρέπει άμεσα να ξεπεραστεί).

Η κυβέρνηση πρέπει να ξεκινήσει αμέσως την κατασκευή δομών φιλοξενίας στους χώρους που έχει προσδιορίσει ανά την Ελλάδα και να πείσει τις κατά τόπους κοινωνίες, την περιφερερειακή και τοπική αυτοδιοίκηση και τους βουλευτές της. Το κλειδί είναι η αποσυμφόρηση των νησιών και η δίκαιη κατανομή των ανθρώπων αυτών σε ολόκληρη τη χώρα.

Το ζητούν οι νησιώτες, το προτείνει και το στηρίζει η αντιπολίτευση, υπάρχει, δηλαδή, πεδίο συναίνεσης. Η Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου και οι οργανώσεις των νησιών -που έρχονται στην Αθήνα για να διαμαρτυρηθούν– ζητούν, μάλιστα, να συγκληθεί Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών. Χρήσιμο. Εάν η κυβέρνηση θέλει να μην αναλάβει μόνη της το πολιτικό κόστος κάποιων αποφάσεων, ας παραπέμψει το θέμα σε μια τέτοια συνάντηση άμεσα. Γιατί το αποφεύγει;

Κι όχι, μόνο, αυτό. Το έχω διατυπώσει ξανά πρόσφατα. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρέπει να ζητήσει τη σύγκληση Συνόδου Κορυφής για το προσφυγικό και να πιέσει το υποκριτικό ευρωπαϊκό διευθυντήριο να λάβει εδώ και τώρα αποφάσεις για την μετακίνηση προσφυγικών και μεταναστευτικών πληθυσμών σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Μαζί με τον Αλέξη Τσίπρα και την Φώφη Γεννηματά που θα θέσουν αυστηρά το ζήτημα στους Ευρωπαίους Σοσιαλιστές. Η Ελλάδα πρέπει να καταστήσει σαφές πως θα κάνει χρήση του βέτο (σε κρίσιμες πολιτικές) εάν η ηγεσία των Βρυξελλών, η Μέρκελ, ο Μακρόν, ο Ρούτε και άλλοι δεν επιβάλλουν την θεμελιώδη αρχή της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης σε κάθε Κουρτς και κάθε Ορμπάν.

Όσο οι νησιώτες διαπιστώνουν πως η κυβέρνηση επιχειρεί να κάνει “μικροδιαχείριση” με ανόητα πλωτά φράγματα και εμμονικές απόψεις περί κλειστών κέντρων είναι λογικό να μην την πιστεύουν και να αντιδρούν. Απαιτείται άμεσα αναβάθμιση στο υψηλότερο πολιτικό επίπεδο εντός και εκτός Ελλάδας.

Το προσφυγικό το άφησαν να λάβει τις σημερινές διαστάσεις η υποκρισία και αβελτηρία των Ευρωπαίων, αυτοί πρέπει να το αντιμετωπίσουν. Όχι ο Μηταράκης και, ακόμα περισσότερο, όχι ο Άδωνις.

Εάν δεν συμβούν τα παραπάνω, είναι θέμα χρόνου να βρεθούμε μπροστά σε μια ανεξέλεγκτη κοινωνική ανάφλεξη, σε φαινόμενα “αυτοδικίας” και στην διεύρυνση της επιρροής των ακροδεξιών, διχαστικών και ρατσιστικών απόψεων…