Βούτσης: Ο ανασχηματισμός δείχνει πως οι εκλογές δεν είναι εκτός των υπολογισμών του κ. Μητσοτάκη

” Εμμονή, επιμονή, εξωραϊσμό και αυτοαποθέωση της εγκληματικής νεοφιλελεύθερης πολιτικής καταδεικνύει ο ανασχηματισμός του κ. Μητσοτάκη”, σύμφωνα με τον πρώην πρόεδρο της Βουλής Νίκο Βούτση που μίλησε στον ραδιοφωνικό σταθμό “Στο Κόκκινο”.

Ο κ. Βούτσης ανέφερε μεταξύ άλλων:

· Οι εκλογές φαίνεται ότι δεν είναι ένα ενδεχόμενο έξω από τους υπολογισμούς του κ. Μητσοτάκη. Αυτό αναδεικνύεται κυρίως από τη μεροληπτική υπέρ μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων πολιτική της Κυβέρνησης και τις ακραίες σε καιρούς πανδημίας νεοφιλελεύθερες κατευθύνσεις των νομοσχεδίων, παρά από το νέο κυβερνητικό σχήμα.

· Βλέπουμε πλέον να φουντώνει σε όλον τον κόσμο η συζήτηση για τα θέματα της περιστολής των δικαιωμάτων. Ιδιαίτερα στη χώρα μας γίνεται ακόμα πιο επίκαιρο αυτό το θέμα λόγω και της κυβερνητικής πολιτικής. Στο πλαίσιο λοιπόν, αυτής της πολύ μεγάλης διεθνούς συζήτησης για τον κίνδυνο που διατρέχουν συνταγματικά δικαιώματα και κατοχυρωμένες ελευθερίες, κινήθηκε το πρόσφατο άρθρο της Προέδρου της Δημοκρατίας. Πολύ σωστά κατά τη γνώμη μου και επιχαίρω γι’ αυτό, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, η κα. Σακελλαροπούλου δημοσίευσε το άρθρο στην Εφημερίδα των Συντακτών ως συνέχεια αυτής της συζήτησης που διεξάγεται.

Για τα περί εναλλακτικής προοδευτικής διακυβέρνησης τόνισε:

· Μονόδρομο αποτελεί η δημιουργία προϋποθέσεων και η διαμόρφωση εναλλακτικής προοδευτικής δημοκρατικής πλειοψηφίας ως εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης.

· Επιθυμούν να επιβάλλουν μια ιστορική αναθεώρηση με στόχο να γίνει παρένθεση η διακυβέρνηση της Αριστεράς και να επικρατήσουν η μεταπολιτική και η μεταδημοκρατία. Θα πρέπει σε αυτόν το τομέα που είναι ιδεολογικός, θεωρητικός και προγραμματικός, η Αριστερά, ο ΣΥΡΙΖΑ και η Προοδευτική Συμμαχία να σηκώσουν το ανάστημά τους.

Για τον ανασχηματισμό ο κ. Βούτσης ανέφερε:

Κρατώντας τον κορμό των υπουργών του στον ανασχηματισμό ο κ . Μητσοτάκης έδειξε ότι διακατέχεται από επιμονή, εξωραϊσμό και αυτοαποθέωση για την πολιτική του. Ο ανασχηματισμός έρχεται να νομιμοποιήσει και να «θεσμοθετήσει» τη ψευδαίσθηση ότι η Κυβέρνηση έχει πετύχει μέσα στην πανδημία και τις τριπλές προκλήσεις των επάλληλων κρίσεων του τελευταίου χρόνου και ως εκ τούτου θα πρέπει να συνεχίσει με τον ίδιο κορμό το λεγόμενο «μεταρρυθμιστικό της έργο». Το έργο δηλαδή της άγριας, αντικοινωνικής, νεοφιλελεύθερης πολιτικής σε κρίσιμους τομείς όπως είναι αυτοί της υγείας, παιδείας, εργασίας, κοινωνικής ασφάλισης, αστυνόμευσης και σωφρονιστικής πολιτικής. Αυτό το παζλ είναι πολύ επικίνδυνο και είναι η απόδειξη ότι ο κ. Μητσοτάκης βρίσκεται στον κόσμο της εμμονικής νεοφιλελεύθερης αντίληψης και εφαρμογής μιας αυταρχικής διακυβέρνησης, πιστοποιώντας μέσω του ανασχηματισμού, ότι εμμένει σε πολιτικές που προφανώς θα έπρεπε να έχουν αλλάξει εν μέσω της πανδημίας.

Οι εκλογές φαίνεται ότι δεν είναι ένα ενδεχόμενο έξω από τους υπολογισμούς του κ. Μητσοτάκη. Πλην όμως αυτό δεν έχει να κάνει, κατά τη γνώμη μου, με το νέο κυβερνητικό σχήμα αλλά περισσότερο με τις πολιτικές που ασκεί. Περισσότερο με προϊδεάζει το πλήθος των νομοσχεδίων με σαφή μεροληπτική κατεύθυνση υπέρ μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων ότι πιθανά προς το τέλος του έτους θα επιλέξει να κάνει εκλογές εάν και εφόσον έχει κλείσει ο τραγικός κύκλος της πανδημίας, παρά το νέο κυβερνητικό σχήμα.

Για τους στόχους του ΣΥΡΙΖΑ είπε:

Χρειάζονται πολιτικές πρωτοβουλίες, οι οποίες θα αφουγκράζονται τις ανάγκες του κόσμου έτσι όπως έχουν οξυνθεί μέσα από την εγκληματική διαχείριση που έχει κάνει η Κυβέρνηση στη μεγαλύτερη φάση της πανδημίας. Υπάρχει ωστόσο μία αντικειμενική δυσκολία στο να ανοίξει αυτή η βεντάλια λόγω των έκτακτων συνθηκών που έχει επιβάλλει η πανδημία σε συνδυασμό βεβαίως με τις άστοχες κυβερνητικές ενέργειες. Αυτή η δυσκολία έρχεται να συντρέξει και με το θέμα των δικαιωμάτων. Βλέπουμε πλέον να φουντώνει σε όλον τον κόσμο η συζήτηση για τα θέματα της περιστολής των δικαιωμάτων. Ιδιαίτερα στη χώρα μας γίνεται ακόμα πιο επίκαιρο αυτό το θέμα λόγω και της κυβερνητικής πολιτικής. Στο πλαίσιο λοιπόν, αυτής της πολύ μεγάλης διεθνούς συζήτησης για τον κίνδυνο που διατρέχουν συνταγματικά δικαιώματα και κατοχυρωμένες ελευθερίες, κινήθηκε το πρόσφατο άρθρο της Προέδρου της Δημοκρατίας. Πολύ σωστά κατά τη γνώμη μου και επιχαίρω γι’ αυτό, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, η κα. Σακελλαροπούλου δημοσίευσε το άρθρο στην Εφημερίδα των Συντακτών ως συνέχεια αυτής της συζήτησης που διεξάγεται. Υπάρχει σχετική απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου για τις κυβερνήσεις εν καιρώ πανδημίας και για όλο το πλέγμα των συνταγματικών και κοινωνικών δικαιωμάτων και των ελευθεριών. Όλα αυτά τα ζητήματα βρίσκονται πλέον στο τραπέζι για ισχυρή αντιπαράθεση, η οποία από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία εξελίσσεται και ο Αλέξης Τσίπρας έχει κάνει πρόταση για προ ημερησίας συζήτηση στη Βουλή ακριβώς γι’ αυτά τα θέματα.

Μονόδρομο αποτελεί η δημιουργία προϋποθέσεων και η διαμόρφωση εναλλακτικής προοδευτικής δημοκρατικής πλειοψηφίας ως εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης. Είναι σαφές και δεν το κρύβει καθόλου η Ν.Δ ότι θέλει στο εκατό τις εκατό το αντιλαϊκό, αντικοινωνικό της πρόγραμμα και μάλιστα με αυτή την κατάσταση της πανδημίας που δεν ήταν ούτε είναι μια φάση και μια παρένθεση. Είναι μια ιστορική τομή, ο κόσμος θα είναι διαφορετικός μετά την πανδημία, άρα λοιπόν η επιμονή σε αυτό το πρόγραμμα είναι απολύτως προκλητική. Δεν είναι απλά μια παρέλαση νεοφιλελεύθερων μέτρων και είναι τεράστια ανάγκη η διαμόρφωση μιας εναλλακτικής προοδευτικής πρότασης. Γι’ αυτό λοιπόν ο κόσμος θα πρέπει να αναρωτηθεί για την δικιά του συμμετοχή, για την συμμετοχή όλων μας, ως συλλογική έννοια ευθύνης το λέω και όχι ως ατομικό καθήκον, στο να αλλάξει τα δεδομένα. Δεν μπορεί οι πολίτες να απέχουν και να μην δώσουν την απάντησή τους σε όλο αυτόν τον ορυμαγδό που κυριολεκτικά τινάζει στον αέρα την δικιά τους ζωή και αυτή των παιδιών μας. Διαφορετικά θα πάμε σε λογικές αναθέσεων, σε λογικές μεταπολιτικής και αυτό είναι μεγάλο μέτωπο για την Αριστερά. Επιθυμούν να επιβάλλουν μια ιστορική αναθεώρηση με στόχο να γίνει παρένθεση η διακυβέρνηση της Αριστεράς και να επικρατήσουν η μεταπολιτική και η μεταδημοκρατία. Θα πρέπει σε αυτόν το τομέα που είναι ιδεολογικός, θεωρητικός και προγραμματικός, η Αριστερά, ο ΣΥΡΙΖΑ και η Προοδευτική Συμμαχία να σηκώσουν το ανάστημά τους.