Οίκος Θεού-Η ψηφοθηρική διαστρέβλωση της πίστης…

Δεν μπορεί να συγκρίνουμε τον Οίκο του Θεού με τον οίκο του εμπορίου, είπε κορυφαίος υπουργός προκειμένου να ψέξει τους επικριτές της πολιτικής απόφασης να εξαιρεθούν οι εκκλησίες από τα υγειονομικά μέτρα σε μία εξαιρετικά επικίνδυνη φάση της πανδημίας. Ο πρωθυπουργός -στη συνέντευξη που παραχώρησε στο Mega (Γ.Πρετεντέρης, Ρ. Τζίμα)- εξειδίκευσε έτι περαιτέρω το “επιχείρημα”:“Είναι δυνατόν να λέμε στα σοβαρά ότι εξομοιώνουμε την ανάγκη του πιστού για την θρησκευτική λατρεία, με το να πάει κόψει τα νύχια της μία κυρία”.

του ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΥ

Προφανώς, καμία σοβαρή (…) συζήτηση δεν αντέχει μία τέτοια “εξομοίωση”. Νυχάδικο με ιερό ναό; Βλάσφημοι όσοι το επικαλούνται. Είναι, όμως, βλάσφημοι εκείνοι οι φίλα προσκείμενοι στην κυβέρνηση αναλυτές που ομνύουν στον φιλελευθερισμό και τον δυτικό διαφωτισμό;

Ο δεινός στη ρητορική της διαστρέβλωσης κορυφαίος υπουργός έθεσε την “ηθική διάσταση” για να υποστηρίξει την κυβερνητική απόφαση. Αμφίβολου πνευματικού βάθους, ως φαίνεται, η σχέση τους με την Πίστη. Διότι ο Οίκος του Θεού είναι Οίκος του Ανθρώπου (εκείνο το έρμο το “καθ’ ομοίωση”) και, όπως ευτυχώς επισημαίνουν αρκετοί φωτισμένοι ιεράρχες, αυτός ο “ανθρώπινος οίκος” δεν είναι εκεί για να υποδέχεται άρρωστους και ετοιμοθάνατους ανθρώπους που θα καταθέτουν την πίστη τους σε κάποιο θυσιαστήριο.

Ο Οίκος του Θεού, λένε οι γνωρίζοντες, είναι Οίκος Θεραπείας της ψυχής και του πνεύματος. Δεν είναι νοσοκομείο, δεν υποκαθιστά την πρωτοβάθμια φροντίδα και την πρόληψη. Δεν ανταγωνίζεται την επιστήμη. Ο Οίκος του Θεού θέλει να υποδέχεται υγιείς πιστούς και να θεραπεύει την ψυχή σε υγιή σώματα.

Η “ηθική διάσταση”, λοιπόν, αποτελεί μείζονα διαστρέβλωση. Ηθικό είναι να μην τίθεται σε κίνδυνο η υγεία του ανθρώπου. Διότι εάν, σε αντίθετη περίπτωση, η Εκκλησία αδιαφορεί για το τελευταίο παύει εκ των πραγμάτων να είναι Οίκος Ανθρώπου. Γίνεται στο μυαλό ορισμένων απρόσβλητο οχυρό, τόπος “μαγείας”, όπου ο συνωστισμός και οι μολύνσεις αποτελούν κίνδυνο που στέκεται φοβισμένος στον πρόναο και δεν τολμά να εισέλθει.

Η κυβέρνηση έλαβε μία πολιτική απόφαση με καθαρά ψηφοθηρικά ελατήρια και προσπαθεί εκ των υστέρων να την δικαιολογήσει. Φτάνοντας, μάλιστα, στο ακραίο σημείο να συσχετίσει την “ανάγκη του πιστού” να ασκήσει τα λατρευτικά του καθήκοντα με τον καλλωπισμό του όνυχος…

Μόνο που οι ίδιοι οι φωτισμένοι ιεράρχες έχουν εξηγήσει πως η Πίστη δεν ασκείται μόνο εντός της εκκλησίας. Υπερβαίνει τον τόπο. Γνωστό, άλλωστε, πως σε περιόδους διωγμών οι άνθρωποι έστηναν πρόχειρες εκκλησίες παντού, συγκεντρώνονταν σε σπίτια και υπόγεια.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερο ηθικό βάρος για έναν ιερέα από το να θέσει σε κίνδυνο τη ζωή ενός πιστού. Κι’ όμως συμβαίνει με πολλούς. Η προτροπή της ηγεσίας της Εκκλησίας για εμβολιασμό δεν έχει πιάσει τόπο, ανησυχητικά χαμηλά είναι τα ποσοστά εμβολιαστικής κάλυψης μεταξύ των θρησκόληπτων και ιδιαίτερα σε περιοχές όπου είναι ισχυρή η επιρροή αντιεμβολιαστών ιερέων και μοναστηριών “αντίστασης”.

Πίσω απ΄ όλα αυτά, βεβαίως, βρίσκεται η πολιτική μάχη στον χώρο του λεγόμενου πολιτικού κέντρου. Η αξιωματική αντιπολίτευση (ο αρχηγός της οποίας, κατά τον πρωθυπουργό, “ίσως δεν νοιώθει την ανάγκη να ανάψει ένα κερί”) καταθέτει τροπολογία να ισχύσουν τα ίδια υγειονομικά μέτρα και στις εκκλησίες. Δεν το κάνει, πιθανώς, για την καλή του την καρδιά, ανάλογα πολιτικά ελατήρια έχει κι αυτός αλλά, τι πιο λογικό; Όχι μόνο για τους αριστερούς -που έχουν κακώς μια ιστορική απόσταση από τη θρησκεία-, αλλά και για την πλειονότητα των ορθολογικώς σκεπτόμενων φιελελεύθερων. Για την συντριπτική πλειονότητα των ορθολογικώς σκεπτόμενων πολιτών.

Η κυβέρνηση, από την άλλη, φοβούμενη τις “εκροές” προς τα δεξιά, όπου κυριαρχούν ο ανορθολογισμός και οι θεωρίες συνωμοσίας, ταυτίζεται με την αντίληψη ότι οι ναοί είναι χώροι υγειονομικώς προστατευμένοι από την Πίστη…

Γνωστές, άλλωστε, οι εκρήξεις ανορθολογισμού ακόμα και έγκριτων επιστημόνων (Τσιόδρας, Γιαμαρέλου, κ.ά), κάποιοι εκ των οποίων προσπαθούσαν να πείσουν πως η Θεία Κοινωνία δεν μπορεί να μεταδόσει τον ιό. Πόσους θάνατους ιερέων και ιεραρχών, πόσες απώλειες πιστών έχουμε μετρήσει;

Έτσι, η κυβέρνηση απομακρύνεται, ξανά, από το Κέντρο και υιοθετεί λόγο σκληρού ανορθολογισμού για να προστατεύσει την δεξιά πλευρά της. Το ίδιο κάνει και με την απόφαση να μην θεσπίσει έστω και έμμεσα υποχρεωτικότητα στον εμβολιασμό στις ένοπλες δυνάμεις και τα σώματα ασφαλείας. Κι εδώ το επιχείρημα μοιάζει διάτρητο: δεν μπορούν να καλυφθούν τα κενά που θα προκύψουν σε αυτούς τους ευαίσθητους τομείς ασφαλείας. Ήτοι, έχουμε μία αστυνομία που καλείται να ελέγξει την τήρηση των μέτρων ως προς την επίδειξη πιστοποιητικού εμβολιασμού την ώρα που ένας στους δύο άντρες και γυναίκες που την απαρτίζουν δεν εμβολιάζονται συνειδητά!

Μια κυβέρνηση, όμως, που ομνύει στον μεταρρυθμιστικό λόγο, στην ευρωπαϊκή της προσήλωση και στον μοντερνισμό της τεχνοκρατίας, διολισθαίνει υποκριτικά σε πολιτικές ανορθόδοξες και ανορθολογικές.

Διότι, εν κατακλείδι, πως αισθάνεται εκείνος ο πιστός που έχει πλήρως εμβολιαστεί επειδή αντιλαμβάνεται τον Οίκο του Θεού ως Οίκο του Ανθρώπου, όταν εκβιαστικά συνυπάρχει με ανεμβολίαστους ή χωρίς τεστ “πιστούς” που ανάβουν κερί δίπλα του στο ίδιο μανουάλι;

Τούτων δοθέντων, η ανακοίνωση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου που με “πατρική αγάπη” προτρέπει τους πιστούς να εμβολιαστεί είναι για ακόμα μίαφορά ανεπαρκής και φοβική. Ο Αρχιεπίσκοπος και η Ιερά Σύνοδος είχαν μία μεγάλη ευκαιρία να υπερκεράσουν την κυβέρνηση και να ζητήσουν οι ίδιοι να προσέρχονται μόνο εμβολιασμένοι ή με τεστ (rapid-PCR) στους ναούς. Δεν το έπραξαν. Φέρουν, δυστυχώς, κι αυτοί μεγάλη ευθύνη. Οι εικόνες -για δεύτερη χρονιά- από την δοξολογία του Αγίου Δημητρίου δεν τους συνέτισαν.

Υ.Γ Εκείνοι, δε, της κυβέρνησης που διατύπωσαν το “επιχείρημα” πως στις εκκλησίες δεν υπάρχουν άνθρωποι που να μπορούν αν ελέγξουν την είσοδο των πιστών, μάλλον δεν έχουν πάει ποτέ σε ναό. Κάθε εκκλησία έχει επίτροπο, προσωπικό, κυρίως, όμως, έχει εκείνους τους αγνούς πιστούς που βοηθούν καθημερινά στην ομαλή λειτουργία της.