Λούβρος:Δημιουργήθηκε τμήμα “Βυζαντινών Τεχνών και Ανατολικού Χριστιανισμού” με επίκεντρο την Ελλάδα

Σύσσωμη η ομάδα του Μουσείου του Λούβρου με επικεφαλής την Προέδρο και Διευθύντρια Λοράνς ντε Κάρ βρέθηκε χτες στην Αθήνα προκειμένου να παρουσιάσει την δημιουργία ενός νέου τμήματος, των Βυζαντινών Τεχνών και Ανατολικού Χριστιανισμού, “στο επίκεντρο του οποίου βρίσκεται η Ελλάδα”.

Περί τα 20.000 αντικείμενα βυζαντινής τέχνης θα εκτεθούν στο μεγαλύτερο μουσείο του κόσμου και αυτό το τμήμα δεν θα μπορούσε να υπάρξει χωρίς έντονη ελληνική συμμετοχή, δήλωσε η πρέσβης της Γαλλίας Λοράνς Οέρ στην άτυπη συνάντηση που έγινε στην πρεσβευτική κατοικία.

«Ειμαι βέβαιη ότι οι πολιτιστικές ανταλλαγές όπως υπήρξαν το 2021 με αφορμή τη 200η επέτειο από την ελληνική επανάσταση, θα συνεχιστούν», πρόσθεσε.

Είναι το ένατο τμήμα του Λούβρου, 20 χρόνια μετά τα εγκαίνια του τελευταίου που αφορούσε το Ισλάμ, δήλωσε η πρόεδρος του μουσείου κ. ντε Κάρ τονίζοντας ότι κάθε τέτοια δημιουργία αντανακλά την εποχή της. Τότε, όπως είπε, ήμασταν μετά την 11η Σεπτεμβρίου και θέλαμε να αναδείξουμε το φωτεινό πρόσωπο της θρησκείας, σήμερα δίνουμε την προσοχή μας στο ανατολικό Χριστιανισμό υπό κοινωνικό πρίσμα και όχι μόνον θρησκευτικό. Εννέα εκατομμύρια τουρίστες επισκέπτονται το Λούβρο κάθε χρόνο, είναι μακράν το πιο επισκέψιμο μουσείο του κόσμου και έτσι θα συμβάλουμε να γνωρίσουν καλύτερα την πολυπλοκότητα του βυζαντινού πολιτισμού. Θέλουμε να υπενθυμίσουμε τη συνεισφορά της περιοχής και τον ρόλο της εικόνας σε ένα πλαίσιο σεβασμού και ευαισθησίας.

Ο διεθνής διαγωνισμός έχει λήξει, ανάδοχος είναι εταιρία WHY και τα εγκαίνια θα γίνουν το 2027. «Ανοίγονται νέα πεδία συνεργασίας με την Ελλάδα, ένα νέο κεφάλαιο συνεργασίας με το Μουσείο του Λούβρου».

Ο Μαξιμιλιάν Ντιράν ο οποίος θα είναι ο διευθυντής του νέου τμήματος Βυζαντινών Τεχνών και Ανατολικού Χριστιανισμού, ένας φιλέλληνας, όπως τον αποκάλεσε η πρέσβης, αναφέρθηκε στις εξελίξεις που μεσολάβησαν από το 2021, όταν η κ. Ντε Καρ παρουσίασε την πρόταση στον Πρόεδρο Μακρόν «εξελίξεις που δίνουν στη συλλογή έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα».

Μίλησε επίσης για τις μοναδικές πτυχές αυτής της πρωτοβουλίας, ξεκινώντας από τη χρονολογική , 3ος αιώνα ως το 1923 – χρονολογία υπογραφής της Συνθήκης της Λωζάνης, μέσω της οποίας μετακινούνται πληθυσμοί αλλά και έργα – υπάρχει στη συνέχεια η γεωγραφική περίμετρος, από την Αιθιοπία ως τη Ρωσία, από τον Καύκασο ως τη Μεσοποταμία και από τα Βαλκάνια ως τη Μέση Ανατολή, με την Ελλάδα στο κέντρο όλης αυτής της γεωγραφικής περιοχής.

Η τρίτη πτυχή αφορά την εξερεύνηση του ρόλου της εικόνας για τους Χριστιανούς της Ανατολής, πώς εξελίχθηκε και πώς καθόρισε τους πολιτισμούς της περιοχής και η τέταρτη τη χωροταξία του τμήματος, μιας και βρισκόμαστε σε απ ευθείας επικοινωνία με την αρχαία Ελλάδα, τις Ρωμαϊκές τέχνες, το Ισλάμ, τη σύγχρονη Δύση.

Όλα αυτά, σημειώνει ο κ. Ντιράν, δημιουργούν τις συνθήκες για έναν διάλογο, για μια έμφαση στις διαφορετικές επιρροές για έναν διάλογο Ανατολής και Δύσης που το Βυζάντιο αφηγείται καλύτερα από κάθε άλλη περίοδο.