Καμάλα Χάρις: Ποια είναι η υποψήφια για το χρίσμα των Δημοκρατικών
H πρώτη γυναίκα Αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, η πρώτη Αφροαμερικανίδα και η πρώτη Ινδοαμερικανή Αντιπρόεδρος, η Καμάλα Χάρις, μετά την απόσυρση Μπάιντεν έχει λάβει ήδη «ψήφο εμπιστοσύνης από τους παλαιούς» των Δημοκρατικών», όπως ο Μπιλ Κλίντον και ο Μπαράκ Ομπάμα, αναφέρουν αμερικανικά δημοσιεύματα. Η Καμάλα Χάρις είπε ότι θα διεκδικήσει το προεδρικό χρίσμα των Δημοκρατικών, αφού ο Τζο Μπάιντεν δήλωσε τη στήριξή του στο πρόσωπό της ως υποψήφια, μετά την απόφασή του να τερματίσει την εκστρατεία επανεκλογής του.
Η 59χρονη – 49η- αμερικανίδα αντιπρόεδρος υπερασπίστηκε μέχρι τέλους τον 81χρονο πρόεδρο μετά το καταστροφικό ντιμπέιτ δηλώνοντας ότι είχε αργό «ξεκίνημα και δυναμικό τέλος».
Από την ορκωμοσία της το 2021 απέκρουσε τις επιθέσεις του Τύπου για διπλωματικά κυρίως ολισθήματα και κατάφερε να κερδίσει έδαφος στο εσωτερικό των Δημοκρατικών.
Γερουσιαστής από το 2017 έως το 2021 και προηγουμένως η 32η Εισαγγελέας της Καλιφόρνιας και του Σαν Φρανσίσκο, η Χάρις δήλωνε μέχρι την τελευταία στιγμή υπερήφανη που διεξάγει προεκλογική εκστρατεία στο πλευρό του Αμερικανού προέδρου. Ωστόσο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κάποιες λέξεις- κλειδιά που συνδέονται με τη Χάρις εξαπλώνονταν γοργά, για παράδειγμα το #KHive (hive σημαίνει στα αγγλικά μελίσσι), ένας όρος που χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει τους πιο ενθουσιώδεις υποστηρικτές της αντιπροέδρου.
Η Χάρις υποστήριξε το Medicare-for-all, τη νομιμοποίηση της χρήσης μαριχουάνας για ευφορικούς σκοπούς, τη θέσπιση νόμου DREAM για τα παιδιά μεταναστών και τη μείωση των φόρων για τις εργαζόμενες και τις μεσαίες τάξεις, αυξάνοντας τους φόρους στις επιχειρήσεις. Επίσης, είναι γνωστή για τις σκληρές ανακρίσεις “εισαγγελικού τύπου” που έκανε ως Γερουσιαστής, σε υποψήφιους κυβερνητικούς αξιωματούχους. Πρόσφατα η Χάρις περιέγραψε ως ανήθικη την απαγόρευση των αμβλώσεων σε κάποιες αμερικανικές πολιτείες.
- Με την φράση αυτή την, την παρότρυνε ο πατέρας της όταν ήταν μικρό κοριτσάκι. Και η Κάμαλα έτρεξε περνώντας στην αμερικανική ιστορία, όπως αναφέρεται στην αυτοβιογραφία της με τον τίτλο Οι αλήθειες μας. Μια αμερικανική διαδρομή.
Κόρη δύο μεταναστών, της Ινδής βιολόγου και ερευνήτριας Σιάμαλα Γκοπάλαν και του Τζαμαϊκανού οικονομολόγου Ντόναλντ Τζ. Χάρις, που γνωρίστηκαν και ερωτεύτηκαν σε πορείες για τα ανθρώπινα δικαιώματα, η Καμάλα ξεκίνησε τη δαιδαλώδη διαδρομή της προς την επιτυχία, ως δικηγόρος.
Όταν ήταν επτά χρονών, οι γονείς της χώρισαν, έτσι όταν έγινε δώδεκα ετών (1976), μετακόμισε μαζί με την μητέρα της, στον Καναδά όπου η Χάρις φοίτησε σε γαλλόφωνο σχολείο και αργότερα σε αγγλόφωνο. Το 1982, επέστρεψε μόνιμα στις ΗΠΑ, σπούδασε νομικά και στη συνέχεια παντρεύτηκε τον Αμερικανό δικηγόρο Ντάγκλας Έμχοφ με τον οποίο δεν απέκτησε παιδιά. Είναι μέλος της Βαπτιστικής Εκκλησίας.
Συγκρούσεις με φαρμακευτικές εταιρείες και χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, πρωτοπόρος στην εφαρμογή ρηξικέλευθων προγραμμάτων για την αντιμετώπιση των παθογενειών του δικαστικού, σωφρονιστικού, υγειονομικού και εκπαιδευτικού συστήματος των Ηνωμένων Πολιτειών και στη διαχείριση της στεγαστικής, μεταναστευτικής και οικονομικής κρίσης, ανυποχώρητη στον αγώνα της ενάντια σε οπισθοδρομικές στάσεις και φυλετικά ή σεξιστικά στερεότυπα, είναι φράσεις που συνοδεύουν την αυτοβιογραφία της.
Πρόσφατες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η Χάρις θα μπορούσε να τα καταφέρει καλύτερα από τον Μπάιντεν έναντι του Τραμπ.
- Έρευνα του CNN για τις εκλογές που δημοσιεύθηκε στις 2 Ιουλίου, έδειξε ότι οι ψηφοφόροι προτιμούν τον Τραμπ έναντι του Μπάιντεν κατά έξι ποσοστιαίες μονάδες, 49% έναντι 43%. Όταν το ίδιο ερώτημα τέθηκε για Χάρις κατά Τραμπ, η αντιπρόεδρος υστερούσε επίσης, όμως με διαφορά δύο μονάδων, 47% έναντι 45%, εντός δηλαδή του περιθωρίου λάθους.
Άλλη δημοσκόπηση των Reuters/Ipsos μετά το ντιμπέιτ της περασμένης εβδομάδας μεταξύ Μπάιντεν και Τραμπ έδειξε ότι Χάρις και Τραμπ είναι σχεδόν ισοδύναμοι στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων, με 42% και 43%, αντίστοιχα.
Δημοκρατικοί με επιρροή, συμπεριλαμβανομένου του Τζιμ Κλάιμπερν, ανθρώπου που ήταν το κλειδί για τη νίκη του Μπάιντεν το 2020, του βουλευτή Γκρέγκορι Μικς, σημαντικού μέλους της αφροαμερικανικής κοινότητας και του Σάμερ Λι, βουλευτή της Πενσυλβάνια, έχουν επισημάνει ότι η Χάρις θα ήταν η καλύτερη επιλογή για να αντιμετωπίσει τον Τραμπ, αν ο Μπάιντεν επιλέξει να παραιτηθεί.
Στην ίδια γραμμή, ο οικονομικός αναλυτής Σόνου Βαργκέζε δήλωσε στο πρακτορείο Reuters μετά το ντιμπέιτ ότι «η αντιπρόεδρος Χάρις πιθανότατα θα βελτιώσει τις πιθανότητες των Δημοκρατικών να παραμείνουν στον Λευκό Οίκο».
- Στο Δημοκρατικό Κόμμα πολλοί πιστεύουν ότι η Χάρις θα μπορούσε να προσελκύσει και πάλι μεγάλες ομάδες δημοκρατικών πολιτών, των οποίων ο ενθουσιασμός τους για τον Μπάιντεν έχει ξεθωριάσει, συμπεριλαμβανομένων των μαύρων και των νεαρών ψηφοφόρων, καθώς και εκείνων που δεν εγκρίνουν τους χειρισμούς του προέδρου Μπάιντεν στον πόλεμο Ισραήλ-Χαμάς.
Στον αντίποδα όμως, υπάρχουν αυτοί που φοβούνται ότι η Χάρις θα δυσκολευτεί να προσεγγίσει τους μετριοπαθείς Δημοκρατικούς και τους ανεξάρτητους ψηφοφόρους που εγκρίνουν τις κεντρώες πολιτικές του Μπάιντεν.
«Η μεγαλύτερη αδυναμία της είναι ότι η δημόσια εικόνα της έχει συνδεθεί με την ακροαριστερή πτέρυγα του Δημοκρατικού Κόμματος, η οποία όμως δεν μπορεί να κερδίσει εθνικές εκλογές», δήλωσε επίσης στο Reuters ο Ντμίτρι Μέλχορν, σύμβουλος του Ράιντ Χόφμαν, συνιδρυτή του LinkedIn και σημαντικού δωρητή του Δημοκρατικού Κόμματος.
Ορισμένοι Δημοκρατικοί και φιλελεύθεροι αρθρογράφοι έχουν προειδοποιήσει ότι θα μπορούσε να προκαλέσει ακόμη και μόνιμο διχασμό. Γεγονός παραμένει σύμφωνα με άλλη εκδοχή ότι το ψηφοδέλτιο Μπάιντεν-Χάρις κέρδισε 14 εκατομμύρια ψήφους στις προκριματικές εκλογές.
- Πολλά ερωτήματα δημιουργούνται σχετικά με το πρόσωπο που θα ορίσει ως αντιπρόεδρο.
Μάλιστα, ήδη τα διεθνή δημοσιεύματα έχουν ξεκινήσει να καταπιάνονται με το εν λόγω θέμα και δεν είναι λίγα τα ονόματα όσων «παίζουν» για τη θέση.
Ανάμεσα σ’ αυτούς είναι ο κυβερνήτης της Καλιφόρνια Γκάβιν Νιούσομ, ο κυβερνήτης της Πενσυλβάνια Τζος Σάπιρο, ο κυβερνήτης της Βόρειας Καρολίνας Ρόι Κούπερ, ο κυβερνήτης του Μίσιγκαν Γκρέτσεν Γουίτμερ και ο υπουργός Μεταφορών Πιτ Μπούτιγκιγκ.