Guardian/ Πως η συμμετοχή του Ισραήλ μετέτρεψε την φετινή Eurovision σε “πολιτικό γεγονός” παρά τις “οδηγίες” της EBU

Μπορεί ο πρωτότυπος ακτιβισμός της Μαρίνας Σάττι με τους μορφασμούς και τα χασμουρητά στη συνέντευξη Τύπου να προκάλεσε έντονες συζητήσεις καθ’ ημάς, με υποστηρικτικές αλλά και επιθετικές αναφορές στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ωστόσο στο Μάλμε η συμμετοχή του Ισραήλ στην φετινή Eurovision έχει ήδη καταφέρει αυτό που η διοργανώτρια αρχή EBU ήθελε να αποφύγει: την “πολιτικοποίηση” του μεγαλύτερου ευρωπαϊκού μουσικού event.

Χαρακτηριστικό το στιγμιότυπο που περιγράφει ο Guardian με την Bambi Thug, την δυαδική τραγουδίστρια που εκπροσωπεί την Ιρλανδία στον φετινό διαγωνισμό, είπε ότι η συζήτηση γύρω από την ένταξη του Ισραήλ είχε «επισκιάσει πλήρως τα πάντα». «Αντιβαίνει σε όλα όσα προορίζεται να είναι η Eurovision», είπαν.

Η ομάδα των καλλιτεχνών που συγκεντρώθηκαν στη Eurovision ήταν «μια μεγάλη, μεγάλη κοινότητα» και η διαγωνιζόμενη του Ισραήλ Dolan «δεν επιτράπηκε ποτέ να μας συναντήσει», πρόσθεσαν. «Θεός φυλάξοι να κάνουμε κάποιες συζητήσεις όπου μπορεί να αλλάξουν τα μυαλά».

Λόγω του υποτιθέμενου απολιτικού στάτους της Eurovision, ακόμη και απλά μηνύματα διατυπώνονται συχνά με καλυμμένο τρόπο, γεγονός που έχει δώσει στις διαδικασίες γύρω από τον διαγωνισμό έναν σουρεαλιστικό αέρα φέτος.

Η συνοπτική παρουσίαση από το KREPORT:

Το επίσημο σύνθημα της 68ης διοργάνωσης της Eurovision είναι «ενωμένοι με τη μουσική», αλλά καθώς οι συμμετέχοντες και οι  οπαδοί του διαγωνισμού συγκεντρώνονται στη σουηδική πόλη Μάλμε για τον αποψινό μεγάλο τελικό, η ικανότητα της μουσικής να θεραπεύει και να γεφυρώνει τις διαφορές τίθεται  υπό αμφισβήτηση.

Εχθές, ο Ολλανδός ερμηνευτής Joost Klein αποκλείστηκε από τη γενική πρόβα, καθώς ελέγχεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση Ραδιοτηλεοπτικών Σταθμών (EBU), λόγω ενός ανεξήγητου «περιστατικού». Σε συνέντευξη Τύπου το βράδυ της Πέμπτης, αρκετοί καλλιτέχνες, συμπεριλαμβανομένου του Klein, είχαν εκφράσει την ανησυχία τους ότι η συμμετοχή του Ισραήλ, ήταν πιθανό να επισκιάσει το μεγαλύτερο τηλεοπτικό event ζωντανής μουσικής στον κόσμο.

Τον περασμένο Μάρτιο, η EBU  αποφάσισε ότι το Ισραήλ είχε το δικαίωμα να διαγωνιστεί, εφόσον άλλαζε στο τραγούδι του στίχους  που παρέπεμπαν στην επίθεση της 7ης Οκτωβρίου. 

Υπερασπιζόμενη την απόφαση της, η EBU δήλωσε ότι η Eurovision είναι «ένα μη πολιτικό μουσικό γεγονός» και «όχι ένας διαγωνισμός μεταξύ κυβερνήσεων».

Εδώ και εβδομάδες, φιλοπαλαιστίνιοι ακτιβιστές παρότρυναν  ανεπιτυχώς τους συμμετέχοντες καλλιτέχνες, να μποϊκοτάρουν τη διοργάνωση.

Στη διάρκεια του δεύτερου ημιτελικού, στον οποίο συμμετείχε η εκπρόσωπος του Ισραήλ, περίπου 5.000 διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Stortorget του Μάλμε με παλαιστινιακές σημαίες, μαντήλια και πανό που έγραφαν «Μποϊκοτάρετε το Ισραήλ».

Σε μια μικρότερη συγκέντρωση στη γειτονιά Davidshall, περίπου 120 άτομα διαδήλωσαν υπέρ του Ισραήλ και τραγούδησαν παλαιότερες νικηφόρες συμμετοχές του.

Στο κέντρο της πόλης, πολλές από τις επίσημες αφίσες και τα πανό έχουν τοποθετηθεί με γκράφιτι με την ένδειξη «United by Genocide».

Περισσότερες διαμαρτυρίες αναμένονται σήμερα, με τα μέτρα ασφαλείας στη σουηδική πόλη να είναι εξαιρετικά αυστηρά.

Αρχικά ο διαγωνισμός της Eurovision, είχε σχεδιαστεί ως πειραματικό μοντέλο για νέες τεχνικές διασυνοριακής μετάδοσης.

Το μήνυμα της ευρωπαϊκής ενότητας που επιδίωξε να εκπέμψει το φεστιβάλ, ήταν μία «σχεδόν ακούσια συνέπεια του πολιτικού πλαισίου στη μεταπολεμική Ευρώπη», δήλωσε ο Paul Jordan, ιστορικός πολιτισμού και μέλος της κριτικής επιτροπής για τη γαλλική συμμετοχή του 2019.

Ωστόσο, οι γέφυρες που μπορεί να χτίσει ο διαγωνισμός είναι πραγματικές. Δεν υπάρχουν πολλές εκδηλώσεις στην Ευρώπη όπου Ελβετοί τραγουδιστές κάνουν φιλίες με Έλληνες χορευτές, Εσθονοί χορεύουν πίσω από τη σκηνή με Αρμένιους ντυμένους με παραδοσιακές στολές, ή όπου νεαροί Τούρκοι επευφημούν την Ελλάδα, τον μακροχρόνιο αντίπαλό τους στο Αιγαίο.

Είναι ενδεικτικό ότι η Ελληνίδα τραγουδίστρια Μαρίνα Σάττι καλωσόρισε τους Τούρκους θαυμαστές της  με ανοιχτές αγκάλες, ενώ μνημόνευσε την απουσία της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας επιμένοντας ότι οι μουσικές παραδόσεις της ανατολικής Μεσογείου είναι μακροβιότερες από τα σημερινά εθνικά σύνορα.

Λόγω του υποτιθέμενου απολιτικού στάτους της Eurovision, ακόμη και απλά μηνύματα διατυπώνονται συχνά με καλυμμένο τρόπο, γεγονός που στην παρούσα συγκυρία δίνει στην όλη διαδικασία, έναν σουρεαλιστικό χαρακτήρα.

«Είμαστε η μόνη χώρα στον κόσμο που έχει σχήμα πεταλούδας», είπε ο Λετονός τραγουδιστής Dons μετά την πρόκριση του στον τελικό. «Μια πεταλούδα συμβολίζει την ελπίδα και την ελευθερία γιατί για να είσαι πεταλούδα, πρέπει να πετάς και πρέπει να είσαι ελεύθερος. Και κάθε χώρα στον κόσμο αξίζει να είναι ελεύθερη».

Μιλούσε για τη Λετονία και τα άλλα κράτη της Βαλτικής στη  μετασοβιετική εποχή; Για την Ουκρανία ή για την Παλαιστίνη;

Δεν ήταν το πρώτο και σίγουρα δεν θα είναι το τελευταίο σχόλιο με πολιτικό περιεχόμενο, σε έναν διαγωνισμό τόσο φορτισμένο, όσο ο φετινός.