Συνέντευξη Διάνας Βουτυράκου στο libre: Πολιτική μέσω της ρομποτικής και ρομποτική μέσω της πολιτικής- Τι λέει για τα think tanks του ΣΥΡΙΖΑ και τον Στέφανο Κασσελάκη

«Η πολιτική δεν εμπνέει πλέον τους νέους και τις νέες, γιατί δεν ελπίζουν ότι κάτι μπορεί να αλλάξει μέσω αυτής. Προσωπικά ήμουν και θα είμαι πάντα αντίθετη και απέναντι σε αυτήν την έλλειψη πρόθεσης διεκδίκησης», δηλώνει η Διάνα Βουτυράκου, υπεύθυνη για τα think tanks του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, μιλώντας στο libre για την εποχή του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ.

Όπως λέει η ίδια «οφείλουμε να αγωνιστούμε να αλλάξει η καθημερινότητα που βιώνει ένας/μία νέος/α στην Ελλάδα και οφείλουμε να γίνουμε η φωνή και για όσους νέους και όσες νέες δεν έχουν τη δυνατότητα ή τον τρόπο να το κάνουν».

Συνέντευξη

–Κυρία Βουτυράκου έχετε αναλάβει την ευθύνη για τη δημιουργία των think tanks του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ. Προφανώς δεν είναι τόσο εύκολο. Θα ήθελα να σας ρωτήσω δυο πράγματα σε σχέση με αυτό. Καταρχήν, πως προσεγγίζετε όλα τα πρόσωπα που συγκροτούν τα think tanks και πως αυτά τα νέα στελέχη θα σχεδιάσουν το πρόγραμμα ενός αριστερού κόμματος;

Η διαδικασία στελέχωσης των think tanks ήταν διαφανής και σαφώς ορισμένη. Αρχικά μέσω του isyriza ζητήσαμε από κάθε έναν/μία πολίτη να δηλώσουν το ενδιαφέρον τους για να συμμετέχουν σε αυτές τις δεξαμενές σκέψεις. Κάθε ενδιαφερόμενος/η μπορούσε να επιλέξει μέχρι 2 θεματικές και να επισυνάψει το βιογραφικό του και ένα μικρό κείμενο με το λόγο που τον/την παρακίνησε να θέλει να βοηθήσει σε αυτή την προσπάθεια. Στο ανοιχτό κάλεσμα αυτό, λάβαμε περίπου 3000 βιογραφικά. Στη συνέχεια, μαζί με μία ομάδα στελεχών (Σπύρος Κασάπης, Μενέλαος Γκίβαλος, Ευάγγελος Αποστολάκης, Λευτέρης Κρέτσος), αξιολογήσαμε αυτά τα βιογραφικά και προεπιλέξαμε όσα πληρούσαν τα κριτήρια που είχαμε θέσει.

Με τα άτομα αυτά πραγματοποιήσαμε διαδικτυακές συζητήσεις/συνεντεύξεις. Στόχος των συνεντεύξεων ήταν η γνωριμία με τον/την ενδιαφερόμενο/η και η ευκαιρία να αναπτύξει κάποιες προτάσεις για τον τομέα του/της.

Στο πλαίσιο της γνωριμίας βασικό ρόλο είχε και το κίνητρο, αλλά και η ιδεολογία του/της υποψηφίου/ας, καθώς τα think tanks αυτά θα λειτουργούν γύρω από ένα κομματικό φορέα με συγκεκριμένη ιδεολογική ταυτότητα. Από τις συνεντεύξεις αυτές προέκυψε μια μικρή λίστα υποψηφίων ανά θεματική, την οποία και έλαβε ο Πρόεδρος, για να ακολουθήσει άλλη μία συνέντευξη με τη συμμετοχή του Προέδρου, προκειμένου να καταλήξουμε στα τελικά μέλη των Think Tanks που ανακοινώνονται όλο αυτό το διάστημα.

Η ρομποτική δεν είναι (ή τουλάχιστον δεν θα έπρεπε να είναι) αποκομμένη από την πολιτική, όπως φυσικά ισχύει και για κάθε άλλη επιστήμη

Μία από αρμοδιότητες των δεξαμενών σκέψεις είναι οι προτάσεις πολιτικής, που θα ενσωματωθούν στην πορεία και στο πρόγραμμα του κόμματος. Για να γίνει αυτό, όλοι οι τομεάρχες είναι σε επικοινωνία με τα μέλη των think tanks και συλλογικά τίθενται στόχοι και προτεραιότητες. Ταυτόχρονα, ο Πρόεδρος επικοινωνεί στις ομάδες των Think Tanks ζητήματα επικαιρότητας που θα ήθελε να επεξεργαστούν. Για παράδειγμα, με αφορμή το νομοσχέδιο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια (κατά παράβαση του Άρθρου 16 του Συντάγματος), η θεματικές Παιδείας και Έρευνας αρθρογράφησαν, αλλά και δημιούργησαν ένα κείμενο που αποδομεί τα επιχειρήματα της κυβέρνησης, το οποίο διαμοιράστηκε σε όλους και όλες τους/τις βουλευτές/τριές μας. Σε άλλο παράδειγμα, το think tank Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει θέσει ως προτεραιότητα την έμφυλη βία και ήδη έχει προχωρήσει στη συγγραφή θέσεων και προτάσεων, αλλά και σε ανακοινώσεις και σχετική αρθρογραφία.

–Σε όλα αυτά ο Πρόεδρος του κόμματος Στέφανος Κασσελάκης, έχει λόγο; Ζητάει για παράδειγμα να προστεθούν ονόματα ή να μη συμπεριληφθούν πρόσωπα στα think tanks;

Όπως ανέφερα και παραπάνω ο Πρόεδρος συμμετείχε στη διαδικασία στελέχωσης των think tanks, μέσω συνεντεύξεων στο τελικό στάδιο, όπου και λήφθηκε η απόφαση για την επιλογή ή μη κάθε μέλους.

Από εκεί και πέρα οι αιτήσεις που εξετάσαμε ήταν αυτές που είχαν έρθει μέσω αίτησης στον isyriza, βάσει συγκεκριμένης διαδικασίας και με προκαθορισμένα χρονοδιαγράμματα. Οπότε δεν προστέθηκε άτομο πέρα από αυτά που κατέθεσαν επίσημα το βιογραφικό τους και εντός προθεσμίας.

–Εσείς, ως νέα επιστήμονας γιατί αποφασίσατε να εμπλακείτε τόσο ενεργά με την πολιτική; Στην ηλικία σας πολλοί νέοι αποστρέφονται τα κόμματα και τα θεωρούν αναξιόπιστα. Εσείς όμως έχετε αναλάβει έναν ενεργό και υπεύθυνο ρόλο στον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ;

Η πολιτική είναι άμεσα συνδεδεμένη με τη διαμόρφωση της κοινωνίας στην οποία θέλουμε να ζήσουμε. Αισθάνομαι λοιπόν την ανάγκη να έχω ενεργό συμμετοχή στη διαμόρφωση αυτή. Ως μέλος μιας γενιάς που μεγάλωσε σε αλλεπάλληλες κρίσεις και που βίωσε την απομυθοποίηση της πολιτικής μέσα από σκάνδαλα, διαφθορά και μνημόνια, κατανοώ όλους τους λόγους που οδηγούν τους νέους να μην πιστεύουν στην πολιτική ως μέσο αλλαγής της υφιστάμενης κατάστασης. Ως μέσο δηλαδή βελτίωσης της ποιότητας ζωής μας. Το αποκορύφωμα αυτής της δυσπιστίας προς την πολιτική (λόγω της δυσπιστίας προς τους/τις πολιτικούς) είναι μία “απολιτίκ” αντίληψη και στάση ζωής, που τελικά μόνο “απολιτίκ” δεν είναι αφού εξορισμού ευνοεί τη συντήρηση της υπάρχουσας κατάστασης. Αυτή η “απολιτίκ” αντίληψη οδήγησε επίσης στην ιδιαίτερα μεγάλη αποχή των δύο τελευταίων εκλογικών αναμετρήσεων.   Η πολιτική δεν εμπνέει πλέον τους/τις νέους/νέες, γιατί δεν ελπίζουν ότι κάτι μπορεί να αλλάξει μέσω αυτής. Προσωπικά ήμουν και θα είμαι πάντα αντίθετη και απέναντι σε αυτήν την έλλειψη πρόθεσης διεκδίκησης. Οφείλουμε να αγωνιστούμε να αλλάξει η καθημερινότητα που βιώνει ένας/μία νέος/α στην Ελλάδα και οφείλουμε να γίνουμε η φωνή και για όσους/όσες νέους/νέες δεν έχουν τη δυνατότητα ή τον τρόπο να το κάνουν.

Πρέπει να επιλέξουμε εάν θέλουμε τεχνολογία για το κέρδος ή τεχνολογία για την κοινωνία

Παράλληλα, μπορεί να βρίσκομαι στο εξωτερικό προκειμένου να μπορώ να εργάζομαι σε αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας (μισθός που ανταποκρίνεται στο κόστος ζωής, φυσιολογικά και αυστηρά προκαθορισμένα ωράρια, εργασιακά δικαιώματα) στον τομέα που τόσο με ενδιαφέρει, αυτόν της ρομποτικής, αυτό όμως δε σημαίνει ότι ξεχνώ πως τα εφόδια για να αποκτήσω όλες τις ευκαιρίες που είχα στη ζωή μου, τα έλαβα από ένα δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης και από καθηγητές/τριες που με στήριξαν και μου έδωσαν τις γνώσεις που έχω σήμερα. Αυτήν την υποστήριξη νιώθω την ανάγκη να την επιστρέψω στη χώρα μου, ελπίζοντας παράλληλα ότι όσοι φύγαμε, αν εργασθούμε ώστε να αλλάξει η δυστοπία που κυριαρχεί στην Ελλάδα – όσο και εάν κάποιοι θέλουν να μας πείσουν ότι πρόκειται για κανονικότητα – ίσως κάποια στιγμή καταφέρουμε να επιστρέψουμε.

–Ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, πόσο διαφορετικός είναι στην νέα του εποχή; Εννοώ μετά την εκλογή του Στέφανου Κασσελάκη στην ηγεσία του κόμματος. Μπορεί να πετύχει και την ανατροπή στο πολιτικό σκηνικό και να ξαναγίνει πρώτο κόμμα και ποιον τρόπο;

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ όπως φάνηκε και στις τελευταίες εθνικές εκλογές είχε ανάγκη από κοινωνική γείωση. Να ακούσει τους πολίτες, να τους καταλάβει και σε αυτή τη βάση να διαμορφώσει πολιτικές. Εκτιμώ λοιπόν ότι η επανεκκίνηση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχει συνδεθεί με την ολοένα και περισσότερο τακτική επαφή με την κοινωνία, ακόμα περισσότερο δε με τη βάση του κόμματος. Για παράδειγμα, για τη δημιουργία των think tanks, οι αιτήσεις άνοιξαν για τα μέλη και τους φίλους του κόμματος ώστε να δοθεί βήμα σε νέα πρόσωπα να εκφράσουν τις ιδέες τους βάσει της τεχνοκρατικής τους εμπειρίας.

Βλέπω την πολιτική μέσο με το οποίο τα βιώματα, οι εμπειρίες και οι προβληματισμοί που έχω αποκομίσει και αναπτύξει όλα τα χρόνια που ασχολούμαι με τη ρομποτική, θα μετουσιωθούν στη σχεδίαση και κατάθεση συγκεκριμένων πολιτικών προτάσεων

Ταυτόχρονα, το ψηφοδέλτιο των ευρωεκλογών θα διαμορφωθεί μέσα από τις υποψηφιότητες που κάθε πολίτης μπορούσε να καταθέσει μέσω του isyriza και που μπορεί να ψηφίσει κάθε μέλος ή φίλος/η του κόμματος. Άλλες αλλαγές που έχω παρατηρήσει σχετίζονται με ζητήματα που ως Αριστερά δεν είχαμε επεξεργαστεί επαρκώς μέχρι σήμερα, όπως για παράδειγμα είναι ο τομέας της τεχνολογίας και η σχέση του με το χώρο της Αριστεράς. Για παράδειγμα, φέτος – και για πρώτη φορά – πραγματοποιήσαμε στο Συνέδριο του κόμματος συζήτηση με θέμα: “Αριστερά και 4η Βιομηχανική Επανάσταση”, θέτοντας προβληματισμούς και κρίσιμα ζητήματα σχετικά με πολιτικές και μέτρα που πρέπει να εφαρμοστούν.

Είναι σημαντικό πως στο υπάρχον πολιτικό σκηνικό, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι το μόνο κόμμα που δίνει μία αριστερή, εν δυνάμει κυβερνητική πρόταση. Στις τελευταίες δημοσκοπήσεις μάλιστα, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ σημειώνει διαρκή άνοδο, κάτι που μας κάνει αισιόδοξους/ες για την ανατροπή του υπάρχοντος πολιτικού σκηνικού μελλοντικά. Στην άνοδο αυτή απαντάμε φυσικά με ακόμη περισσότερες δράσεις, παρεμβάσεις, και τεκμηριωμένες προτάσεις, έχοντας πάντα ως αφετηρία αλλά και τελικό αποδέκτη την ίδια την κοινωνία.

–Καθώς είστε νέα επιστήμονας που ασχολείται με την ρομποτική, ποιο είναι το μέλλον της επιστήμης σας; Ή θα υποκύψει σ’ όσα επιτάσσει η τεχνητή νοημοσύνη;

Η ρομποτική ενσωματώνεται όλο και περισσότερο στην καθημερινή μας ζωή. Ο τομέας που ασχολούμαι επαγγελματικά σχετίζεται με την ανάπτυξη ρομποτικών μηχανημάτων στον τομέα της ιατρικής και των επιστημών υγείας. Εκεί, εκτιμώ πως το μέλλον είναι η αύξηση του βαθμού αυτονομίας των μηχανημάτων, αλλά και αξιοποίησή τους σε όλο και περισσότερα στάδια μιας ιατρικής πράξης (πρόληψη, διάγνωση, θεραπεία, αποκατάσταση).

• Ταυτόχρονα, κάθε ιατρική πράξη μπορεί να γίνει μέσω των ρομποτικών μηχανημάτων όλο και πιο εξατομικευμένη ως προς τις ανάγκες του ασθενή, ενώ τα μηχανήματα αυτά υποστηρίζουν σημαντικά και το έργο του κάθε ιατρού σε επίπεδο ακρίβειας, ασφάλειας και εργονομίας.

Η τεχνητή νοημοσύνη, βρίσκει σίγουρα αρκετές εφαρμογές στο χώρο της ρομποτικής, πόσο μάλλον στην ρομποτική στην ιατρική. Ωστόσο η τεχνητή νοημοσύνη βασίζει την εξαγωγή πληροφοριών/συμπερασμάτων στη σύνθεση πληροφοριών και δεν παράγει νέα γνώση, κάτι που φανερώνει και την ανάγκη συμμετοχής του ανθρώπινου παράγοντα στα διάφορα στάδια εφαρμογής της.

–Αν βρισκόσασταν ενώπιον του διλήμματος να επιλέξετε μεταξύ ρομποτικής και πολιτικής, τι θα επιλέγατε τελικά;

Για εμένα δεν μπορεί να υφίσταται ένα τέτοιο δίλημμα, γιατί η ρομποτική δεν είναι (ή τουλάχιστον δεν θα έπρεπε να είναι) αποκομμένη από την πολιτική, όπως φυσικά ισχύει και για κάθε άλλη επιστήμη. Ιδιαίτερα για τη ρομποτική όμως, υπάρχει μεγάλη ανάγκη για προτάσεις και ρυθμιστικά πλαίσια σε επίπεδο πολιτείας, προκειμένου να σταματήσουμε να είμαστε απλοί παρατηρητές μίας τεχνολογικής επανάστασης τα αποτελέσματα της οποίας έχουμε ήδη ξεκινήσει να αντιλαμβανόμαστε.

Για παράδειγμα, ενδεικτικές ερωτήσεις που θα έπρεπε κάθε κόμμα να απαντήσει μέσω του εν δυνάμει κυβερνητικού του προγράμματος είναι: Για ποιον αναπτύσσουμε μια τεχνολογία; Πώς εγγυάται το κράτος ότι ο/η πολίτης θα επωφεληθεί από μια τεχνολογική εξέλιξη; Πώς θα ενσωματωθεί μια τεχνολογία – ρομποτική, τεχνητή νοημοσύνη ή άλλη – στη ζωή μας και πώς θα προστατευτούν ή μετεκπαιδευτούν όσοι η εργασία τους επηρεάζεται από τις εξελίξεις της 4ης βιομηχανικής επανάστασης; Πώς προσεγγίζουμε όλα τα ζητήματα ηθικής και βιοηθικής που εγείρει η αξιοποίηση ρομποτικών συστημάτων ή συστημάτων τεχνητής νοημοσύνης σε μία κοινωνία;

• Σε αυτές τις ερωτήσεις η ιδεολογία του κάθε κόμματος πρέπει να δίνει σαφείς απαντήσεις. Σε αυτές τις ερωτήσεις η διχοτόμηση Δεξιάς και Αριστεράς είναι ξεκάθαρη. Δηλαδή, πρέπει να επιλέξουμε εάν θέλουμε τεχνολογία για το κέρδος ή τεχνολογία για την κοινωνία.

Έτσι λοιπόν βλέπω την πολιτική ως ένα μέσο με το οποίο τα βιώματα, οι εμπειρίες και οι προβληματισμοί που έχω αποκομίσει και αναπτύξει όλα τα χρόνια που ασχολούμαι με τη ρομποτική, θα μετουσιωθούν στη σχεδίαση και κατάθεση συγκεκριμένων πολιτικών προτάσεων.

• Εξάλλου και σήμερα, που η βασική επαγγελματική μου ενασχόληση είναι η ρομποτική και όχι η πολιτική, συνεχώς ενημερώνομαι, προβληματίζομαι, και θέτω ερωτήματα από τη θέση και το ρόλο μιας μηχανικού που (συν)δημιουργεί νέα τεχνολογικά συστήματα και προϊόντα.

Επομένως, στο δικό μου μυαλό, δεν θα χρειαστεί να επιλέξω ποτέ είτε ρομποτική είτε πολιτική, γιατί την επιλογή την έχω κάνει εδώ και πολλά χρόνια, όπως την έχει κάνει για την επιστήμη του/της κάθε ένας και κάθε μία ενεργός/η πολίτης. Πολιτική λοιπόν μέσω της ρομποτικής και ρομποτική μέσω της πολιτικής.