Ο Καρκίνος, νόσος των μεγαλύτερων ηλικιακά ατόμων, με αυξανόμενη, ωστόσο, επίπτωση σε νεότερες ηλικίες

Ο καρκίνος είναι αποδεδειγμένα νόσος της τρίτης ηλικίας και κατά συνέπεια η επίπτωσή του θα αυξηθεί λόγω της δημογραφικής γήρανσης του πληθυσμού. Η ευαισθητοποίηση των πολιτών παγκοσμίως και η ενημέρωσή τους για την πρόληψη, την έγκαιρη διάγνωση και τη θεραπεία του καρκίνου, αποτελούν τους βασικούς στόχους της καθιέρωσης της 4^ης Φεβρουαρίου ως Παγκόσμιας Ημέρας κατά του Καρκίνου.

Ρούλα Σκουρογιάννη

Η σημερινή Παγκόσμια Ημέρα είναι μία διεθνής πρωτοβουλία που καθιερώθηκε από τη Διεθνή Ένωση για τον Έλεγχο του Καρκίνου (Union for International Cancer Control – UICC) και εκτός από όσα αναφέρθηκαν παραπάνω, έχει επίσης ως στόχο την ανταλλαγή γνώσεων και προβληματισμών μεταξύ των φορέων που ασχολούνται με τον καρκίνο και τη συστράτευση τους σε έναν κοινό αγώνα, με πρωταρχικό σκοπό την άσκηση πίεσης προς τις εθνικές κυβερνήσεις για τη χάραξη στρατηγικής και τη λήψη δραστικών μέτρων για την πρόληψη και την έγκαιρη διάγνωση αλλά και την ισότιμη πρόσβαση των πολιτών σε προληπτικούς ελέγχους και θεραπείες.

Οι ογκολογικές παθήσεις στις μεγαλύτερες ηλικίες

Αποτελεί την 1η αιτία θανάτου στο ηλικιακό φάσμα μεταξύ 65 και 74 ετών και τη 2η αιτία θανάτου μετά τα 75 χρόνια. Το 52% όλων των καρκίνων στις γυναίκες και το 59% στους άνδρες αφορούν σε ηλικίες άνω των 65 ετών, ενώ το 80% των καρκίνων διαγιγνώσκεται σε άτομα άνω των 55 ετών!

Το 2018, περισσότερο από το 50% των ατόμων που είχαν καρκίνο ήταν 65 ετών και άνω (στοιχεία GLOBOCAN 2020). Το δυσοίωνο είναι ότι στην Ευρώπη, την πλέον γηράσκουσα ήπειρο, τα κρούσματα καρκίνου αναμένεται να αυξηθούν κατά 24% έως το 2035, καθιστώντας τον την κύρια αιτία θανάτου στην Ε.Ε.!
Σήμερα, ο καρκίνος αποτελεί και στη χώρα μας κύρια αιτία θανάτου με ποσοστό 27% γενικά και 38% στις ηλικίες άνω των 65 ετών, αφήνοντας πίσω τα καρδιαγγειακά νοσήματα.

Έγκαιρη διάγνωση κακοηθειών – πρόληψη καρκίνου

Σύμφωνα με μία πρόσφατη αμερικανική μελέτη, το 74% ανέφερε ότι η έγκαιρη διάγνωση είναι εφικτή και αποτελεσματική, αλλά το 21% τη μπέρδεψε με την πρόληψη.

Η μαστογραφία είναι γνωστή ως εργαλείο έγκαιρης ανίχνευσης (84%), ενώ μόνο το 44% του δείγματος γνώριζε το PSA (Προστατικό Ειδικό Αντιγόνο) ως δείκτη καρκίνου του προστάτη.

Το 29% των ηλικιωμένων επιβεβαίωσε ότι η θεραπεία για τον καρκίνο είναι χειρότερη από την ίδια την ασθένεια και το 34% προτίμησε να μην λάβει καμία θεραπεία σε περίπτωση εμφάνισης καρκίνου.

Το 2019, ο συνολικός αριθμός των περιπτώσεων καρκίνου στον κόσμο άνω των 75 ετών ήταν 6.746.260. Η συχνότητα εμφάνισης των ανδρών ήταν 3302,68, ενώ η επίπτωση των γυναικών ήταν 1821,66 ανά 100.000 άτομα, με αναλογία ανδρών: γυναικών 1,81. Ο καρκίνος προκάλεσε 3.487.482 θανάτους, με θνησιμότητα με σχέση ανδρών προς γυναίκες, 1,72. Η ανδρική κυριαρχία είναι μια ιδιαιτερότητα της επιβάρυνσης του καρκίνου σε ηλικίες 75 ετών και άνω.

Από το 1990 έως το 2019, η επίπτωση του καρκίνου παρουσίασε ανοδική τάση, ενώ η θνησιμότητα που σχετίζεται με τον καρκίνο παρουσίασε πτωτική τάση.

Μεταξύ των 29 τύπων καρκίνου, ο καρκίνος του δέρματος ήταν ο πιο συχνός στους άνδρες, με ποσοστό 33,51%, ακολουθούμενος από τον καρκίνο του προστάτη, τον καρκίνο του πνεύμονα και τον καρκίνο του παχέος εντέρου και του ορθού, με 13,21%, 11,45% και 9,31% αντίστοιχα.
Ο καρκίνος του δέρματος ήταν επίσης ο πιο συχνός στις γυναίκες με 33,71%, ακολουθούμενος από τον καρκίνο του παχέος εντέρου και του ορθού με 11,74%, ο καρκίνος του μαστού αντιπροσώπευε το 10,62% και ο καρκίνος του πνεύμονα το 8,46%.

Η καλύτερη επιβίωση των ηλικιωμένων καρκινοπαθών ασθενών οφείλεται στην πιο έγκαιρη διάγνωση και την αποτελεσματικότερη θεραπευτική αντιμετώπιση του καρκίνου, αλλά κυρίως στη διακοπή του καπνίσματος σε μεγάλες ομάδες ατόμων του δυτικού κόσμου.
Επιβάλλεται, όμως, η συνέχιση του προσυμπτωματικού ελέγχου για τις συχνότερες μορφές καρκίνου (μαστός, παχύ έντερο, προστάτης, πνεύμονας, γυναικολογικός) για τα άτομα ηλικίας τουλάχιστον μέχρι 75 ετών, εφόσον αυτά είναι σε καλή γενική κατάσταση και επιδέχονται θεραπευτικής αντιμετώπισης σε περίπτωση διάγνωσης κακοήθειας.

Καρκίνος σε νεότερες ηλικίες

Τα τελευταία χρόνια, όμως, παρατηρείται μία συνεχής σταθερή αύξηση των κρουσμάτων καρκίνου σε νεότερες ηλικίες.
Μελέτη ερευνητών του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου που εξέτασε την επίπτωση του καρκίνου στις ηλικίες μεταξύ 14 ως 49 ετών σε περίπου 200 χώρες διεπίστωσε ότι τα κρούσματα καρκίνου σε νέους αυξήθηκε από 1,82 εκατομμύρια το 1990 σε 3,26 εκατομμύρια το 2019. Σημειώνεται ότι η αύξηση αυτή ήταν μεγαλύτερη στις ΗΠΑ και Καναδά, τη Δυτική Ευρώπη και την Αυστραλία.

Σύμφωνα με μελέτη του 2023 της Αμερικανικής Εταιρείας Καρκίνου, ο αριθμός των ατόμων κάτω των 50 ετών που διαγιγνώσκονται με καρκίνο παγκοσμίως έχει αυξηθεί κατά 79% μέσα στις τελευταίες 3 δεκαετίες.

Τονίζεται ότι η μεγαλύτερη επίπτωση καρκίνου σε νέα άτομα εντοπίζεται στον καρκίνο μαστού, πνεύμονες και του πεπτικού συστήματος, δηλαδή καρκίνο παχέος εντέρου, παγκρέατος, στομάχου και χοληφόρων, αλλά και του ουροποιητικού καθώς και της μήτρας και των ωοθηκών.

Στις ΗΠΑ, μεταξύ 2010-2019 διαγνώστηκαν 562.145 ασθενείς με πρώιμη έναρξη καρκίνου (μέχρι 49 ετών) και οι περισσότεροι ήταν γυναίκες.

Τα αίτια αυτής της αύξησης δεν είναι ακόμα σαφή αλλά πάντως, παράγοντες όπως η παχυσαρκία, η έλλειψη σωματικής άσκησης, ο σακχαρώδης διαβήτης, το κάπνισμα, το αλκοόλ και η κατανάλωση επεξεργασμένων τροφίμων και κόκκινου κρέατος ενοχοποιούνται.

Ακριβώς αυτή η αύξηση της επίπτωσης καρκίνου, ιδιαίτερα του παχέος εντέρου οδήγησε το 2021 τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας αλλά και την Ειδική Ομάδα Προληπτικών Υπηρεσιών των ΗΠΑ να μειώσουν τη συνιστώμενη ηλικία για έναρξη του προληπτικού ελέγχου με κολονοσκόπηση του πληθυσμού από τα 50 στα 45 έτη. Πιθανολογείται ότι τα επόμενα χρόνια και για άλλους καρκίνους, όπως π.χ. ο καρκίνος του μαστού, θα προσαρμοστούν ανάλογα οι κατευθυντήριες συστάσεις για έναρξη του προσυμπτωματικού ελέγχου από νεότερες ηλικίες.

Επιβιώσαντες από καρκίνο

Το 2022:

• το 69% των επιζώντων έχουν ζήσει περισσότερα από 5 χρόνια από τη διάγνωσή τους,
• το 47% των επιζώντων έχουν ζήσει περισσότερα από 10 χρόνια από τη διάγνωσή τους
• το 18% των επιζώντων έχουν ζήσει περισσότερα από 20 χρόνια από τη διάγνωσή τους.

Τα ποσοστά επιβίωσης ποικίλλουν ανάλογα με τον τύπο καρκίνου καθώς αυτά επηρεάζονται από τον τρόπο ανίχνευσης, το στάδιο της διάγνωσης και την αποτελεσματικότητα της θεραπείας. Για παράδειγμα, τα τελευταία δεδομένα του Ηνωμένου Βασιλείου δείχνουν ότι το 5ετές τυποποιημένο ποσοστό επιβίωσης για τον καρκίνο του μαστού -δηλαδή το ποσοστό των γυναικών που ζουν 5 χρόνια μετά τη διάγνωση- είναι πάνω από 80%. Ωστόσο, ορισμένοι καρκίνοι, όπως ο καρκίνος του πνεύμονα και του παγκρέατος, έχουν ποσοστό 5ετούς επιβίωσης μικρότερο από 20%.

Μια μερική εξήγηση για τα υψηλότερα ποσοστά επιβίωσης για ορισμένους τύπους καρκίνου είναι το μεγαλύτερο ποσοστό ασθενών που έχουν διαγνωστεί σε πρώιμο στάδιο. Αυτό μπορεί να οφείλεται στη διαθεσιμότητα και την αποδοχή προγραμμάτων προσυμπτωματικού ελέγχου, που οδηγούν σε έγκαιρη ανίχνευση και διάγνωση.

Η επιβίωση μπορεί επίσης να εξαρτάται από την υγεία του ατόμου, την παρουσία συννοσηροτήτων, ιδιαίτερα στους ηλικιωμένους ασθενείς, και άλλους παράγοντες που σχετίζονται με τον όγκο. Παρά την πρόοδο στην έρευνα και την τεχνολογία, ορισμένοι τύποι καρκίνου παραμένουν δύσκολο να διαγνωστούν έγκαιρα αλλά και να αντιμετωπιστούν ριζικά σε σύγκριση με άλλους τύπους καρκίνου. 

Με στοιχεία της Ελληνικής Εταιρείας Χειρουργικής Ογκολογίας