Την επόμενη Κυριακή, την ευθύνη την έχει μόνο ο πολίτης- Κανένα άλλοθι…

Το γεγονός ότι η πολιτική ηγεμονία της Ν.Δ και κυρίως του Κυριάκου Μητσοτάκη παραμένει ανθεκτική, παρά τις καταφανείς κυβερνητικές ευθύνες και παραλείψεις στην διαχείριση των καταστροφών (πυρκαγιές, πλημμύρες) κατά τους τελευταίους τρεις μήνες, είναι πασίδηλο πως οφείλεται στην απουσία εναλλακτικού σχεδίου διακυβέρνησης. Το εκλογικό αποτέλεσμα της διπλής κάλπης, τον Μάϊο και τον Ιούνιο, έχει αφήσει βαρύ αποτύπωμα που δεν μπορεί να σβήσει σε ορατό χρόνο από την εκλογή νέας ηγεσίας στον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, όσο “φρέσκια” κι αν είναι αυτή και παράγει καθημερινά περισσότερη επικοινωνία και θέαμα απ΄ ότι μπορούν να καταναλώσουν τα πρόθυμα (γι’ αυτά) μέσα ενημέρωσης.

Σε μία κοινωνία μειωμένης προσδοκίας και χαμηλών απαιτήσεων που αναζητά κανονικότητα και οποιαδήποτε αλλαγή θεωρείται ριψοκίνδυνη περιπέτεια (κάτι που απαιτεί βαθιά πολιτική και κοινωνιολογική ανάλυση), η κυβέρνηση μπορεί ακόμα να προτάσσει συγκρότηση, οργάνωση, και το δημόσιο ταμείο που χρησιμοποιείται πυροσβεστικά έναντι κάθε αμέλειας (της).

Από την άλλη, το Tik Tok δεν αρκεί για να μετατρέψει τον νέο αρχηγό σε σούπερ ήρωα, ιδιαίτερα όταν το κόμμα που ηγείται συμπιέζεται από ένα ηττημένο και απαξιωμένο “brand name” ως προς την κυβερνησιμότητά του και ταλανίζεται από την εσωστρέφεια και τις έριδες.

Εάν, τούτων δοθέντων, εξηγείται η κυβερνητική ανθεκτικότητα, στους δύο γύρους των αυτοδιοικητικών εκλογών διαμορφώνονται συνθήκες να στείλει η κοινωνία το δικό της μήνυμα, αυτό που εκ των συνθηκών και των συσχετισμών δεν θα μπορούσε να κάνει ακόμα κι αν την επόμενη Κυριακή διεξάγονταν εθνικές εκλογές και όχι αυτές για την ανάδειξη δημάρχων και περιφερειαρχών. Θεωρητικά, η εκλογή των τοπικών αρχόντων είναι ευκολότερη υπό την έννοια ότι δεν είναι αναγκαίο να επιλέξει ο πολίτης το κόμμα που πείθει περισσότερο ότι μπορεί να κυβερνήσει, αλλά το πρόσωπο και την ομάδα που μπορεί να συντονίσει καλύτερα την καθημερινότητα της πόλης και της περιφέρειας, να διεκδικήσει από την κεντρική διοίκηση, και να προσφέρει πρακτικές λύσεις και βελτίωση της ζωής με ασφάλεια.

Έχει, δε, την δυνατότητα να προσωποποιήσει τις ευθύνες για όσα συνέβησαν τους τελευταίους μήνες και ολόκληρο το διάστημα πριν απ΄ αυτούς ως προς την ετοιμότητα και προετοιμασία των μηχανισμών της αυτοδιοίκησης. Σε αυτό, λοιπόν, δεν πρέπει να εμφιλοχωρεί κάποια καταδίκη της κυβέρνησης, ακόμα κι αν το βράδυ της επόμενης ή μεθεπόμενης Κυριακής τα κομματικά επιτελεία θα σπεύσουν να εξάγουν τα πολιτικά μηνύματα που συμφέρουν.

Δεν θα αλλάξει ο ρους της πολιτικής ιστορίας, ούτε θα κατακρημνιστεί η (όποια) κυβέρνηση εάν δεν εκλεγεί ο τάδε ή ο δείνα δήμαρχος ή περιφερειάρχης. Δεν θα διεκδικήσει τα κλειδιά του Μεγάρου Μαξίμου ο Κασσελάκης, ή ο Ανδρουλάκης σε μία τέτοια περίπτωση. Την ίδια κυβέρνηση θα έχουμε την επόμενη μέρα και πιθανότατα το ίδιο ισχυρή.

Η Θεσσαλία, για παράδειγμα, είναι πιά συνώνυμο της βιβλικής καταστροφής, οι άνθρωποι θα βασανιστούν για χρόνια από τις συνέπειες του μείγματος ακραίων φαινομένων και έλλειψης προνοητικότητας (τα μηνύματα υπήρχαν), σχεδίου και κατάλληλης προετοιμασίας. Έχει μεγάλη σημασία σε ποιούς θα εμπιστευτούν την επόμενη μέρα τους.

Ολόκληρο το σύστημα περιφερειακής αυτοδιοίκησης καθώς και ορισμένοι δήμαρχοι τελούν υπό την έρευνα του Αρείου Πάγου για μείζονες ευθύνες σχετικά με όσα πλημμελώς έγιναν, για αντιπλημμυρικά έργα που έμειναν στα συρτάρια, για πιθανή κακοδιαχείριση του δημοσίου χρήματος και για πολλά άλλα. Η οργή των πλημμυροπαθών έχει ξεχειλίσει, όπως οι παραπόταμοι του Πηνειού. Στον Βόλο, ο (και υποψήφιος) δήμαρχος προκαλεί καθημερινά με την συμπεριφορά του, επιτίθεται σε πολίτες, προσβάλλει τοπικούς δημοσιογράφους και άλλα πολλά.

Κι’ όμως, παρά την οικτρή αποτυχία ορισμένων αυτοδιοικητικών, ή τις σοβαρές ευθύνες άλλων σε άλλες περιοχές, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι όχι μόνο προηγούνται αλλά είναι σοβαρή η πιθανότητα να εκλεγούν από την πρώτη Κυριακή (όριο το 43%).

Θα είναι ένα “κρας τεστ” για τις τοπικές κοινωνίες η επόμενη Κυριακή. Κι εδώ δεν μπορεί να επικαλείται κανείς την απαξίωση της αντιπολίτευσης ή οτιδήποτε άλλο, εδώ μετρούν τα πρόσωπα, οι ομάδες δουλειάς, η συμπαράταξη άξιων τοπικών παραγόντων, το σχέδιο. Θα είμαστε άξιοι της μοίρας μας εάν ως πολίτες επιλέξουμε τον εκλεκτό του κόμματος (μας) ακόμα κι αν αυτός έχει αποδεδειγμένα διαπράξει μεγάλα λάθη που επηρέασαν την καθημερινότητα της πόλης στην οποία ζούμε.

Δεν θα είναι, εν κατακλείδι, κερδισμένο το ένα ή το άλλο κόμμα εάν εκλεγεί ένας κακός αυτοδιοικητικός, ένας περιφερειάρχης ή δήμαρχος που ταλαιπώρησε τους πολίτες του με φαραωνικά σχέδια που χάσκουν, που σκόρπισε κονδύλια για αντιπλημμυρικά αναχώματα σε έργα βιτρίνας και άμεσης επικοινωνιακής και πολιτικής κατανάλωσης, που υποσχέθηκε …Μονακό και παραδίδει τους βάλτους της Λουϊζιάνα. Θα έχουν χάσει οι τοπικές κοινωνίες.

Προσοχή, η παρατήρηση δεν έχει κομματικό χρώμα. Αποτυχημένοι ή διαψεύσαντες τις δεσμεύσεις τους υπάρχουν απ΄ όλες τις πλευρές, είτε έχουν κομματικό χρίσμα, είτε το κρύβουν επιμελώς, είτε δεν έχουν καθόλου.

Την επόμενη Κυριακή, ο πολίτης δεν έχει το άλλοθι του να επιλέξει κυβέρνηση κατά το δόγμα του “το μη χείρον βέλτιστον”, δεν μπορεί να επικαλεστεί πως δεν υπάρχει άλλη λύση και άλλο σχέδιο, δεν μπορεί καν να ισχυριστεί πως επηρεάστηκε από την ατμόσφαιρα που δημιουργούν τα μέσα ενημέρωσης και τα επικοινωνιακά επιτελεία. Ζει καθημερινά, 24 ώρες το 24ωρο, επτά ημέρες την εβδομάδα, τα αποτέλεσματα της διαχείρισης κάθε περιφερειάρχη και κάθε δημάρχου.

Είναι στα χέρια του εάν θα επιβραβεύσει αυτούς που οικτίρει μπροστά στο πλημμυρισμένο σπίτι του και στο κατεστραμμένο γεφύρι ή θα δώσει την ευκαιρία σε άλλους. Δική του η ευθύνη…

Κι ας κάνει και την αυτοκριτική του για τις δικές του λανθασμένες επιλογές, όταν εύκολα πειθόταν από μικρούς “φαραώ”, όταν προσχωρούσε στην λογική της αυθαιρεσίας που του πρότειναν ως αντάλλαγμα, όταν έκανε τα στραβά μάτια.