Πανοτόπουλος (ΕΠΑΜΕΔΙ): ”Χρειάζονται επείγοντα μέτρα για να αλλάξουμε τις προοπτικές της νοσογόνου παχυσαρκίας!”

Η 4^η Μαρτίου είναι αφιερωμένη στην Παγκόσμια Ημέρα Παχυσαρκίας που αποτελεί ένα παγκόσμιο πρόβλημα Υγείας, από το οποίο πάσχει σχεδόν ένας στους έξι ενήλικες παγκοσμίως. Δηλαδή, 800 εκατομμύρια άνθρωποι, ήδη ζουν με την ασθένεια και πολλά εκατομμύρια ανθρώπων ακόμη βρίσκονται σε προδιαβητικό στάδιο, αντιμετωπίζοντας τον κίνδυνο της νόσου.

Οι ιατρικές συνέπειες της παχυσαρκίας θα κοστίσουν πάνω από 1 τρισεκατομμύριο δολάρια μέχρι το 2025, και το δεδομένο αυτό δεν αποκαλύπτει μόνο την οικονομική επιβάρυνση στα συστήματα, αλλά κυρίως το μέγεθος της συννοσηρότητας που ακολουθεί τη νοσογόνο παχυσαρκία.

Ρούλα Σκουρογιάννη

«Γνωρίζουμε ότι οι ρίζες της παχυσαρκίας είναι βαθιές και ο μόνος τρόπος που μπορούμε να πετύχουμε κάποια πρόοδο είναι να εργαστούμε όλοι μαζί. Έχουμε όλοι την ευκαιρία να στηρίξουμε ένα παγκόσμιο συλλογικό κάλεσμα για αλλαγή»,επισημαίνει, μιλώντας στο libre ο Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Μελέτης της Παχυσαρκίας, του Μεταβολισμού και των Διαταραχών Διατροφής (ΕΠΑΜΕΔΙ), Ειδικός Παθολόγος-Διατροφολόγος, Δρ Γεώργιος Πανοτόπουλος.

Η παχυσαρκία είναι ένα παγκόσμιο πρόβλημα!

Ωστόσο, διαφορετικές περιοχές αντιμετωπίζουν ξεχωριστές προκλήσεις και προτεραιότητες. Κάποτε, θεωρούνταν πρόβλημα για τις πιο ανεπτυγμένες χώρες, όμως, η παχυσαρκία αυξάνεται σε κάθε ήπειρο, με τις μεγαλύτερες αυξήσεις να σημειώνονται τώρα στη Νότια Ασία και σε μέρη της Αφρικής, περιοχές όπου προηγουμένως υπήρχε ελάχιστος επιπολασμός.

Έκρηξη της παιδικής παχυσαρκίας

Ακόμη πιο ανησυχητική από τη νόσο της παχυσαρκίας στους ενήλικες -που αυξάνεται σε κάθε ήπειρο- είναι η έκρηξη της παιδικής παχυσαρκίας, η οποία αναμένεται να αυξηθεί κατά 60% την επόμενη οκταετία, φτάνοντας τα 250 εκατομμύρια έως το 2030. Η πρόληψη και η δράση στην παιδική και εφηβική ηλικία είναι η μεγαλύτερη επένδυση για τις επόμενες γενιές. Η παιδική παχυσαρκία επηρεάζει τη σωματική και ψυχική υγεία, την αυτοεκτίμηση, την κοινωνική αποδοχή, τις επιδόσεις στις σπουδές και την ποιότητα ζωής παιδιών και εφήβων και συχνότατα  οδηγεί στην παχυσαρκία στην ενήλικη ζωή.

«Προς το παρόν, καμία χώρα δεν έχει πιθανότητες να επιτύχει τους στόχους της για την παχυσαρκία για το 2025.

Ποτέ πριν δεν υπήρξε τέτοια κατανόηση των βασικών αιτιών της παχυσαρκίας και τώρα είναι καιρός να μετατρέψουμε αυτή τη γνώση σε πράξη.

Ο καθένας έχει το ρόλο του να παίξει. Σε τοπικό επίπεδο, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι τα συστήματα υγείας, τα σχολεία και οι υπεύθυνοι στην εργασία έχουν τα εφόδια για να μειώσουν τον κίνδυνο εμφάνισης και τις επιπτώσεις της παχυσαρκίας.

·         Σε εθνικό επίπεδο, θα πιέσουμε τα θεσμικά όργανα και τους εκπροσώπους μας να δράσουν και να αντιμετωπίσουν τις δομικές ρίζες της παχυσαρκίας.

·         Σε παγκόσμιο επίπεδο, μπορούμε να συνεργαστούμε με παγκόσμιους ηγέτες, φορείς χάραξης πολιτικής και την ΠΟΥ για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας μέσω της ανάπτυξης ολοκληρωμένων σχεδίων δράσης, τη μείωση του στίγματος που αντιμετωπίζουν τα άτομα με παχυσαρκία και την τροποποίηση των συστημάτων που συμβάλλουν στην παχυσαρκία.

«Έχουμε συλλογική ευθύνη να αντιμετωπίσουμε αυτή την παγκόσμια επιδημία», τονίζει ο πρόεδρος της ΕΠΑΜΕΔΙ.

Άμεση κινητοποίηση και ολοκληρωμένη δράση

Η ΕΠΑΜΕΔΙ με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Παχυσαρκίας υπενθυμίζει στους κυβερνητικούς φορείς τη δέσμευσή τους να λάβουν επείγοντα μέτρα. 

«Υπάρχουν τρείς τομείς για να δράσουν άμεσα και χωρίς καθυστέρηση κυβερνήσεις, πάροχοι υπηρεσιών υγείας και ασφαλιστικά ταμεία», υπογραμμίζει ο κ. Πανοτόπουλος και αναφέρει αναλυτικά τα όσα πρέπει να γίνουν από την πολιτεία. 

-Κατάλληλες ιατρικές υπηρεσίες υγείας για την αντιμετώπιση των ατόμων με παχυσαρκία

«Πρέπει να υπάρξει ουσιαστική αλλά και τυπική αποδοχή ότι η παχυσαρκία είναι νόσος. Έτσι, το άτομο που πάσχει από παχυσαρκία θα γνωρίζει ότι πρέπει να απευθυνθεί σε γιατρό για να βοηθηθεί στη νόσο του (την παχυσαρκία) και να εκτιμήσει πλήρως ο γιατρός τις επιπλοκές της και τη συννοσηρότητα. Αυτή τη στιγμή, όλα εξαρτώνται από το αν ο γιατρός ο όποιος παρακολουθεί έναν ασθενή με παχυσαρκία για άλλο λόγο -για το διαβήτη του, για την πίεση του κλπ- του εξηγήσει ότι πίσω από όλα αυτά κρύβεται η νόσος της παχυσαρκίας. Ή να του δώσει ένα διαιτολόγιο. Αυτό δεν αρκεί. Πρέπει να ασχοληθούμε σοβαρά με την παχυσαρκία γιατί είναι ένα σοβαρό πρόβλημα. Χρειάζεται η αποδοχή ότι για το υπερβάλλον βάρος ενός ατόμου ενοχοποιούνται πολλοί παράγοντες, όπως τα γονίδια, η ψυχολογία, η έλλειψη άσκησης, η ποιότητα του φαγητού, και όλα αυτά οδηγούν σε σοβαρές επιπλοκές. Πρέπει και οι δομές να είναι κατάλληλα εξοπλισμένες να παρέχουν φροντίδα και σε ασθενείς με παχυσαρκία. Δεν γίνεται να λέγεται σε ασθενή ότι «το μηχάνημα του αξονικού δε σε χωράει…» ή «δεν μπορούμε να πάρουμε σωστά την πίεση γιατί δεν έχουμε την κατάλληλη περιχειρίδα…».

-Έγκαιρη παρέμβαση σε πρώιμο στάδιο της νόσου για καλύτερα αποτελέσματα στη θεραπεία

Συνήθως, μετά τη δεκαετία των 40 και των 50, κάποιος που έχει σοβαρό πρόβλημα βάρους θα πάει στο γιατρό. Μέχρι τότε, έχει πάει σε διαιτολόγους, έχει ταλαιπωρηθεί και από μόνος του δοκιμάζοντας διάφορες ‘ειδικές δίαιτες’ για απώλεια βάρους. Όταν πάει πολύ αργά στο γιατρό, έχουν γίνει ήδη πολλές αλλαγές στο σώμα και στο μεταβολισμό του, έχουν ήδη σημειωθεί αρκετά προβλήματα υγείας εξαιτίας της παχυσαρκίας. Θέλουμε τα άτομα που έχουν παχυσαρκία να προσέρχονται νωρίτερα στο γιατρό, να βοηθηθούν εγκαίρως. Γιατί από ένα σημείο και μετά, μόνο παρηγορητική είναι η οποία θεραπεία!».

-Πρόληψη στους νεότερους για να μειωθεί η ανάγκη για θεραπεία παχυσαρκίας

Έτσι, λοιπόν, το πρώτο που χρειάζεται είναι κατάλληλες δομές υγείας για να περιθάλψουν τα άτομα που πάσχουν από παχυσαρκία. Το δεύτερο είναι να έρθουμε έγκαιρα κοντά στους πάσχοντες από παχυσαρκία και το τρίτο είναι να δουλέψουμε σωστά την πρόληψη. Η πρόληψη γίνεται στην παιδική και εφηβική ηλικία. Εννοείται ότι είναι αυξημένης σοβαρότητας και ευθύνης ο ρόλος του παιδιάτρου. Σοβαρό είναι και το θέμα της άσκησης που δεν πρέπει να νομίζουμε ότι αρκούν μία-δύο ώρες την εβδομάδα στο σχολείο. Ο τρόπος που ζούμε στις πόλεις εμποδίζει τη σωματική δραστηριότητα και την άσκηση. Είναι ακόμα και θέμα και του σχεδιασμού της πόλης να μπορέσει να κάνει ασφαλή και προσιτή την άσκηση σε όλα τα παιδιά και να δείξουμε, να διδάξουμε ότι η άσκηση είναι τρόπος ζωής. Όταν κάνουμε δίαιτα χωρίς άσκηση, χάνουμε μυς… Είναι απαραίτητη η σωματική δραστηριότητα, η άσκηση σε όλους μας. Ένας λόγος παραπάνω για τα άτομα που πάσχουν από παχυσαρκία».

Περισσότερος σεβασμός. Καλύτερη φροντίδα. Τολμηρές πολιτικές. Πραγματική δράση. Μαζί, μπορούμε να δώσουμε σε όλους την ευκαιρία να ζήσουν πιο ευτυχισμένοι, πιο υγιείς και περισσότερα χρόνια», καταλήγει ο κ. Πανοτόπουλος.