Δεύτερη ματιά στη συνάντηση Μητσοτάκη -Καλλιτεχνών – Μιλούν στο libre Σκιαδαρέσης, Παπουτσάκη, Ξάφης, Χατζησοφιά, Πουλάκης, Παπαδημητρίου

Εν αναμονή της εφαρμογής των δεσμεύσεων του πρωθυπουργού τηρούν οι ενώσεις των καλλιτεχνών. Η συνάντηση της Τετάρτης στο μέγαρο Μαξίμου δημιούργησε προσδοκίες αλλά μέχρι αυτές να υλοποιηθούν μέσω νομοθετικής πρωτοβουλίας παραμένουν σε εγρήγορση.

Το libre επικοινώνησε με εκπροσώπους του καλλιτεχνικού χώρου οι οποίοι δηλώνουν σε αγωνιστική ετοιμότητα αναμένοντας τις τελικές κυβερνητικές ανακοινώσεις.

Ο ηθοποιός Αργύρης Ξάφης δηλώνει ότι «όλοι είναι εν αναμονή της τροπολογίας του ΠΔ85» και συνεχίζει:

«Πρέπει να ξέρουν οι υπεύθυνοι πως ο ελέφαντας στο δωμάτιο είναι οι ιδιωτικές σχολές, οι οποίες έχουν πάρει άδεια από το κράτος, εποπτεύονται από αυτό και το κράτος δίνει πτυχίο Ανώτερων Σπουδών – όχι οι σχολάρχες, και που σύμφωνα με την ιδρυτική τους ανακοίνωση ανήκουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Όχι στην μεταλυκειακή. Αυτό δεν θα το δεχτώ ποτέ. Όταν ξέρω και βλέπω τα δεκατετράωρα στην δραματική σχολή ή χορού, που ομολογημένα δεν υπάρχουν σε καμία άλλη σχολή με τόση απαίτηση, μόχθο και ιδρώτα σωματικό και εγκεφαλικό, δεν μπορώ να το κάνω. Δεν ισούται αυτός ο χρόνος σπουδής με ένα ενημερωτικό σεμινάριο, ή με ένα ΙΕΚ δίχρονης απασχόλησης. Το βλέπω και στην δουλειά και σε ακροάσεις. Ο κόσμος που δουλεύει είναι σχεδόν αποκλειστικά από Ανώτερες Δραματικές σχολές. Σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο και στην Ευρώπη οι δραματικές σχολές είναι τριετής κατά 99,9% και δίνουν ένα πτυχίο με το οποίο μπορείς να συνεχίσεις προς ένα μεταπτυχιακό κανονικά και να αναγνωριστεί ως επιπλέον σπουδή. Εδώ, ούτε μεταπτυχιακά μπορούμε να κάνουμε και αν κάνουμε στο εξωτερικό δεν τα δέχονται εδώ επειδή δεν έχουμε πρώτο πτυχίο. Μια τρέλα!»

Σύμφωνα με τον ίδιο «η λύση είναι σχετικά απλή κι ας μοιάζει κουβάρι. Η τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι Ανώτερη και Ανώτατη. Η Ανώτατη, όπως λέει και η λέξη πιο πάνω από την Ανώτερη. Δεν χρειάζεται να αλλάξει στο Σύνταγμα τίποτα, ούτε καινούριοι νόμοι. Απλά εφαρμογή της υπάρχουσας νομοθεσίας και του Συντάγματος. Αυτό μαζί με την εφαρμογή της σωστής εποπτείας από το Υπουργείο Πολιτισμού και την αυστηροποίηση στους όρους που δίνεται η άδεια για σχολή, ώστε να τηρούνται οι κανόνες που το ίδιο έχει θέσει. Όσα λέω ισχύουν ακριβώς και για ιδιωτικές και για δημόσιες σχολές».

Η ηθοποιός, σκηνοθέτης, μέλος του ΔΣ του ΣΕΗ, Μάνια Παπαδημητρίου από την πλευρά της αναφερόμενη στη συνάντηση που έγινε στο μέγαρο Μαξίμου τονίζει ότι  

«δημιουργεί ερωτήματα η μη συμμετοχή στην συζήτηση των κινηματογραφιστών, των χορευτών και του ΣΕΔΡΑΤΕ που είναι ο σύλλογος διδασκόντων ηθοποιών στα σχολεία».

Η ίδια τηρεί στάση αναμονής καθώς όπως υποστηρίζει «η αίσθηση που έχω είναι ότι όλα θα εξαρτηθούν από το τί θα λέει η νομοθετική ρύθμιση που θα προταθεί από το Μαξίμου. Υπάρχουν λεπτομέρειες πολύ σημαντικές, από τις οποίες εξαρτάται η δυνατότητα συμμετοχής των ηθοποιών στα σχολεία αφού πάρουν παιδαγωγική επάρκεια. Επίσης η δυνατότητα όλων να συνεχίσουν την ακαδημαϊκή τους ανέλιξη αν το επιθυμούν, ως έχοντες πτυχίο που να τους δίνει αυτή τη δυνατότητα».

Στην ίδια λογική και η ηθοποιός Κατερίνα Παπουτσάκη δηλώνει:

«Κρατάμε στάση αναμονής δεν επαναπαύεται κάνεις. Οι αγώνες είναι μπροστά μας αν δε δικαιωθούν τα αιτήματα του κλάδου. Οι θέσεις του Σ.Ε.Η. είναι ξεκάθαρες: Απόσυρση του Π Δ 85/2022 για τις καλλιτεχνικές ειδικότητες και επαναφορά των επαγγελμάτων μας στο καθεστώς ΤΕ για όλους και ΠΕ για όσους κλάδους ίσχυε. Η καλλιτεχνική παιδεία άνηκε στο υπουργείο Πολιτισμού. Για εισαγωγή και για το πτυχίο  δίναμε πάντα εξετάσεις στο υπουργείο Πολιτισμού και η ονομασία των σχολών μας ήταν Ανώτερες Δραματικές Σχολές όχι μέσες, εξ ου και ανήκουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση».

Ο ηθοποιός Όμηρος Πουλάκης εξηγεί στο libre:

«Εδώ και δύο μήνες οι άνθρωποι του πολιτισμού ποικιλότροπα διεκδικούν εκείνα που το ΠΔ 85/2022 εν μία νυκτί τους υφάρπαξε, αλλά και όλα όσα διαχρονικά η ελληνική πολιτεία τους αρνείται. Ο “καπνός” που βγήκε μετά τη συνάντηση των εκπροσώπων των σωματείων μας στο Μέγαρο Μαξίμου, δεν ήταν ούτε λευκός, ούτε μαύρος. Στη συνάντηση ο πρωθυπουργός δεσμεύτηκε να φέρει μια νομοθετική ρύθμιση εντός της εβδομάδας. Οι εκπρόσωποι των σωματείων και όλοι μαζί συλλογικά, μέσα από τις γενικές μας συνελεύσεις, θα περιμένουμε αυτή τη ρύθμιση και θα αξιολογήσουμε αν και σε ποιό βαθμό ικανοποιεί τα δίκαια αιτήματα του κλάδου μας. Μέχρι να συμβεί αυτό οι αγωνιστικές πρακτικές θα εξακολουθήσουν, και η Γενική Συνέλευση του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών το Σάββατο 18/2, μέσα από τις δημοκρατικές και ουσιαστικές τις διαδικασίες, θα κάνει την δική της αποτίμηση, η οποία είναι βαρύνουσας σημασίας. Σε κάθε περίπτωση, κάθε αγώνας έχει “σταθμούς”, και είναι πάντοτε διαρκείας. Και διά βίου. Θα ήθελα τέλος να σημειώσω πως όσες και όσοι βρεθήκαμε έξω από το Μέγαρο Μαξίμου προσλάβαμε την ίδια εικόνα που εδώ και μεγάλο διάστημα κυριαρχεί στα βλέμματα όλο και περισσότερων ανθρώπων. Έναν πολύχρωμο κόσμο που διεκδικεί δημοκρατία, δικαιοσύνη και πολιτισμό και έναν γκρίζο πρωθυπουργό που είτε αδυνατεί είτε δεν έχει την βούληση να τα προσφέρει».

Ο ηθοποιός Γεράσιμος Σκιαδαρέσης εκφράζει τον φόβο του ότι«για άλλη μια φορά ακούσαμε υποσχέσεις οι οποίες στην πράξη ή δεν θα υλοποιηθούν ή θα διαμορφωθούν δυσάρεστα για μας. Αυτό όμως που μπορούμε να κάνουμε είναι να ελπίζουμε ότι θα συνεχίσουμε να είμαστε ενωμένοι και να έχουμε όσο γίνεται μια κοινή αντιμετώπιση στα προβλήματα μας. Το οφείλουμε πρώτα απ’ όλα σ’ αυτά τα παιδιά που ήταν πρωτοπόροι σε αυτό τον αγώνα».

Ο ίδιος προσθέτει: «Θα ήθελα να σταθώ σε δύο πράγματα. Το ένα είναι ότι είδαμε για άλλη μια φορά την απαξίωση της πολιτείας απέναντι στον πολιτισμό και τις τέχνες. Σ’ ένα πρόβλημα που ανάγεται σε πολλά χρόνια πίσω η Πολιτεία απάντησε άλλη μία φορά με αδιαφορία και απαξίωση. Με το Προεδρικό Διάταγμα 85  στην ουσία έβαλε ταφόπλακα στις καλλιτεχνικές σπουδές αφαιρώντας μας το δικαίωμα για συνέχιση τους σε ανώτερο επίπεδο καθώς και μηδενίζοντας τις όποιες σπουδές έως τώρα έχουμε κάνει. Παράλληλα δημιούργησε τεράστιο πρόβλημα σε μεγάλη μερίδα ηθοποιών που εργάζονται ως διδακτικό προσωπικό σε Δήμους, πολιτιστικούς φορείς και άλλους χώρους θεωρώντας τους αποφοίτους λυκείου. Ο πρωθυπουργός ξεκίνησε επαναλαμβάνοντας τις γελοίες δικαιολογίες ότι πρόκειται για παρεξήγηση και ότι μάλλον δεν έχουμε καταλάβει καλά το ΠΔ. Στην πορεία βεβαία εμφανίστηκαν αρκετά προβλήματα προς λύση, και άρα μάλλον έχουμε καταλάβει καλά! 

• Έχουμε συνηθίσει αυτή την απαξίωση! Μην ξεχνάτε ότι στα δύο πρώτα διαγγέλματα για τον κορονοϊό δεν υπήρχαμε καν ως πληττόμενος κλάδος. 

Το δεύτερο σημαντικό κι αισιόδοξο είναι ότι για πρώτη φορά ο καλλιτεχνικός κόσμος ενώθηκε ξεπέρασε παθογένειες και αδυναμίες και είχε κοινή αντιμετώπιση και φωνή απέναντι στο πρόβλημα. Είναι και κάτι που με κάνει να αισιόδοξο ότι ίσως να μπορέσει να αλλάξει κάτι.  Όσον αφορά τώρα στο συγκεκριμένο ΠΔ και το πρόβλημα που δημιούργησε δυστυχώς δεν έχω μάθει να αισιοδοξώ με τις υποσχέσεις της πολιτείας».

Σύμφωνα με την  συγγραφέα και ηθοποιό Άννα Χατζησοφιά, «μια κυβέρνηση που τσιμεντώνει την Ακρόπολη, που ξηλώνει τα αρχαία από τον σταθμό Βενιζέλου, ιδιωτικοποιεί τα πέντε μεγαλύτερα Μουσεία της χώρας και υποβιβάζει τους καλλιτέχνες σε απόφοιτους Λυκείου. Μια κυβέρνηση που τον καιρό της πανδημίας αδιαφόρησε για αιτήματα των ανθρώπων του Πολιτισμού και φιλοτιμήθηκε μόνο μετά τη γιγάντωση του κινήματος των Support art workers, να τους συμπεριλάβει στις αποζημιώσεις, πλημμελώς, αφήνοντας αρκετές ειδικότητες και κατηγορίες εργαζομένων εκτός. Μία κυβέρνηση που όταν ξέσπασε η υπόθεση  – του εκλεκτού της διορισμένου διευθυντή στο Εθνικό Θέατρο – Λιγνάδη,  διακήρυττε,  δια στόματος υπουργού Πολιτισμού, ότι δεν κατάλαβαν οι άνθρωποι του θεάτρου και δημιουργούν θέματα εκεί που δεν υπάρχουν.

»Οι άνθρωποι όμως του Πολιτισμού και καταλαβαίνουν και αισθάνονται και αντιδρούν. Το απέδειξαν με το κίνημα του MeToo, το αποδεικνύουν και τώρα με τη μαζική αντίδρασή τους απέναντι στο επαίσχυντο ΠΔ85/22, που πετάει στο καλάθι των αχρήστων χρόνια καλλιτεχνικών σπουδών. Το Προεδρικό Διάταγμα δεν ρυθμίζει μόνο προς τα κάτω τις αμοιβές των καλλιτεχνών, συγχρόνως δηλώνει την αντίληψη της κυβέρνησης για τον Πολιτισμό και τη Τέχνη, μια Τέχνη χωρίς γνώση, μια Τέχνη άτεχνη, που δεν θα έχει τη δυνατότητα να συγκροτεί ταυτότητες και να αφυπνίζει συνειδήσεις. Οι θεράποντές της όμως και ιδίως τα νέα παιδιά που σπουδάζουν, διψούν για όλο και περισσότερη μόρφωση. Η Τέχνη είναι επιστήμη, θέλει σπουδή, γνώση, διαρκή εκπαίδευση δια βίου και οι καλλιτέχνες δεν είναι χομπίστες, είναι σκληρά εργαζόμενοι (όταν δεν είναι άνεργοι) και διεκδικούν τα εργασιακά δικαιώματά τους.

»Σε μια εποχή που ο Πολιτισμός μας απειλείται οι άνθρωποι του απαντούν με αίτημα περισσότερο Πολιτισμό. Απαιτούν, απαιτούμε, την απόσυρση του Προεδρικού Διατάγματος, την διαβάθμιση των καλλιτεχνικών σπουδών χωρίς χρονικό ορίζοντα, την ίδρυση Ανώτατης Σχολής Παραστατικών Τεχνών. Τα αποτελέσματα της συνάντησης στο Μαξίμου είναι αμφίβολα. Υποσχέθηκε ο πρωθυπουργός ότι μέχρι το τέλος της εβδομάδας θα φέρει τροποποίηση, το περιεχόμενο της οποία είναι άγνωστο. Τελούμε εν αναμονή, όπως δήλωσαν και οι διοικήσεις των σωματείων μας, θα το εξετάσουμε και θα πράξουμε αναλόγως, μέχρι τότε συνεχίζουμε τον πολύμορφο αγώνα μας, δείχνοντας τον δρόμο της ενότητας και της πάλης για ένα καλύτερο αύριο, όχι μόνο για τους ανθρώπους του Πολιτισμού αλλά για τον ίδιο τον Πολιτισμό. Venceremos!»