Και γιατί να ξέρει εάν παρακολουθήθηκαν υπουργοί του;- Τάδε έφη Οικονόμου

Καμία δουλειά δεν είναι ντροπή (λαϊκή παροιμία σε άλλες εποχές), αλλά η δουλειά του κυβερνητικού εκπροσώπου δεν διαθέτει στο περιορισμένο λεξιλόγιό της την λέξη ντροπή. Έκπαλαι.

Όμως, ο Γιάννης Οικονόμου διέπραξε σοβαρό ατόπημα στην προσπάθειά του να απαντήσει στο επιτακτικό ερώτημα των ημερών εάν παρακολουθήθηκε από την ΕΥΠ (“νόμιμη επισύνδεση”) κάποιος υπουργός (Δένδιας, Χατζηδάκης, Γεραπετρίτης, κ.ά) εξ όσων περιλαμβάνονται στις δύο λίστες που δημοσιοποίηση το Documento.

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος επανέλαβε, λοιπόν, αυτό που είχε πει και στην περίπτωση της επισύνδεσης Ανδρουλάκη: ό,τι ο πρωθυπουργός δεν γνωρίζει (και δεν πρέπει να γνωρίζει) εάν παρακολουθήθηκε υπουργός και πως ενημερώνεται μόνο εφόσον προκύψουν “ευρήματα”.

Προκύπτει, ωστόσο, ένα τεράστιο χάσμα λογικής. Εάν το ασθενές επιχείρημα μπορούσε να ισχύσει στην (πρώτη) περίπτωση Ανδρουλάκη, είναι δυνατόν το επιτελείο του Μαξίμου και ο διοικητής της ΕΥΠ να μην ενημέρωσαν τον πρωθυπουργό ότι ίσως προκύψει νέο σοβαρό ζήτημα επειδή κρίθηκε αναγκαίο να μπει κοριός σε υπουργό του;

Δεν έχουν κανένα αίσθημα προστασίας του προϊσταμένου τους; Λογικό δεν ακούγεται.

Επίσης, εάν ο Ανδρουλάκης φέρει ακόμα το στίγμα ότι “επισυνδέθηκε” με την υποψία ότι θα μπορούσε να είναι “εθνικά επικίνδυνος”, ο ή οι υπουργός/οί που μπορεί να παρακολουθήθηκαν (και αφού δεν διαψεύδεται, οι εικασίες φουντώνουν) με ποιό σκεπτικό βρέθηκαν στα κατάστιχα του Κοντολέοντος και της Βλάχου; Που είχαν εμπλακεί;

Δύσκολη η δουλειά του κυβερνητικού εκπροσώπου και ενίοτε εκθέτει και τον ίδιο και τον πολιτικό του προϊστάμενο…