Washington Post: Γιατί δεν ήρθε το “κόκκινο κύμα” των Ρεπουμπλικανών- Ντε Σάντις: Ο κυβερνήτης της Φλόριντα που απειλεί τον Τραμπ

Η Washington Post εξηγεί τους λόγους για τους οποίους ο Ντόναλντ Τραμπ δεν μπορεί να είναι ικανοποιημένος από τις ενδιάμεσες εκλογές, καθώς το “κόκκινο κύμα” αποδείχθηκαν μάλλον ελαφρύς κυματισμός. Έχοντας ανεβάσει ψηλά τον πήχη των προσδοκιών, οι Ρεπουμπλικανοί δεν κατόρθωσαν να δημιουργήσουν “μομέντουμ” για τις επόμενες προεδρικές εκλογές, έχουν, δε, πλέον ένα επιπλέον εσωτερικό πρόβλημα. Ο κυβερνήτης της Φλόριδα ΝτεΣάντις κατέγραψε ευρεία νίκη και θα είναι πλέον ο αντίπαλος του Τραμπ για το χρίσμα.

1. Το «κόκκινο κύμα» είναι απενεργοποιημένο

Οι Ρεπουμπλικάνοι εξακολουθούν να είναι φαβορί για να ανατρέψουν τη Βουλή, και έχουν μια ευκαιρία να πάρουν και τη Γερουσία. Αλλά το μεγάλο κόκκινο κύμα που είχαν προβλέψει ορισμένοι από τη δεξιά – και το οποίο οι δημοσκοπήσεις με βάση το GOP έδειχναν όλο και περισσότερο – δεν υλοποιήθηκε. 

Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τη Γερουσία. Οι Δημοκρατικοί κέρδισαν την πρώτη μεγάλη κούρσα ανατροπής νωρίς την Τετάρτη, με τον Αντικυβερνήτη της Πενσυλβάνια Τζον Φέτερμαν να νικάει τον Ρεπουμπλικανό Μεχμέτ Οζ. Αφού οι άλλοι αγώνες πήγαν προς τις αναμενόμενες κατευθύνσεις, άφησαν τρεις ανατροπές για να αποφασίσουν την πλειοψηφία — Αριζόνα , Τζόρτζια και Νεβάδα — με κάθε πλευρά να χρειάζεται να κερδίσει δύο από αυτούς τους στόχους.

Οι Ρεπουμπλικάνοι έχασαν επίσης την κούρσα για τη Γερουσία του Νιου Χάμσαϊρ, όπου η γερουσιαστής Maggie Hassan (D) θεωρήθηκε ελαφρώς φαβορί, αλλά στην τελική ευθεία της εκστρατείας θεωρούνταν ολοένα και πιο απειλούμενη. Το GOP παρέμεινε σε ανοιχτές θέσεις στο Οχάιο και τη Βόρεια Καρολίνα, όπου κέρδισαν ο JD Vance και ο εκπρόσωπος Ted Budd, αντίστοιχα.

Έγινε επίσης σαφές καθώς προχωρούσε η νύχτα ότι η Βουλή δεν αποτελεί εγγύηση για το GOP. Οι Δημοκρατικοί κέρδιζαν τις περισσότερες κούρσες ανατροπής, κάτι που είναι το αντίθετο από αυτό που συμβαίνει συνήθως σε εκλογές κύματος. Και για ένα διάστημα φαινόταν ότι το GOP μπορεί να μην κέρδιζε καθόλου την πλειοψηφία, αν και η κατάκτησή του στη Βουλή εξακολουθεί να είναι το πιο πιθανό αποτέλεσμα.

Τα αποτελέσματα των πολιτειακών βουλευτικών εκλογών ήταν καλά για τους Δημοκρατικούς – ιδιαίτερα στη Μεσοδυτική ζώνη. Κέρδισαν τον πλήρη έλεγχο του Μίσιγκαν για πρώτη φορά από τις αρχές της δεκαετίας του 1980, ήταν στα πρόθυρα να αποκτήσουν τον πλήρη έλεγχο της Μινεσότα ανατρέποντας την πολιτειακή Γερουσία και απέτρεψαν την υπερπλειοψηφία του GOP στο νομοθετικό σώμα του Ουισκόνσιν.

Η πλειοψηφία της Γερουσίας των ΗΠΑ θα μπορούσε να πέσει, όπως συνέβη το 2020, σε δεύτερο γύρο εκλογών στη Τζώρτζια . Αλλά οι Δημοκρατικοί θα μπορούσαν στην πραγματικότητα να αποκλείσουν αυτή την πιθανότητα εάν κερδίσουν τόσο την Αριζόνα όσο και τη Νεβάδα, και εμφανίζονται ελαφρώς φαβορί και για τις δύο.

Εάν οι Ρεπουμπλικάνοι αποτύχουν να πάρουν μία έδρα στη Γερουσία (το κέρδος που χρειάζονται για να την ανατρέψουν), θα ήταν μόλις η έβδομη φορά που το κόμμα της αντιπολίτευσης δεν θα το καταφέρει σε ενδιάμεση θητεία τα τελευταία 100 χρόνια. Και το μέσο κέρδος για το κόμμα της αντιπολίτευσης στις κούρσες της Βουλής τα τελευταία 100 χρόνια είναι 29 έδρες, με τις οποίες οι Ρεπουμπλικάνοι δεν θα ταιριάξουν.

2.Η μεγάλη νίκη του DeSantis — και τι προμηνύει για το 2024

Στις εκλογές, δεν έχει να κάνει μόνο το ποιο κόμμα κερδίζει, αλλά ποιοι συγκεκριμένοι υποψήφιοι κερδίζουν και — σε ορισμένες περιπτώσεις — κατά πόσο. Και ένας από τους μεγαλύτερους νικητές της Τρίτης το βράδυ ήταν ο κυβερνήτης της Φλόριντα, Ρον ΝτεΣάντις (Δ). Και το έκανε με πολλούς τρόπους.

Ας μετρήσουμε τους τρόπους:

• Κέρδισε τον βουλευτή Charlie Crist (D) με σχεδόν 20 μονάδες με καταμετρημένο το 93 τοις εκατό των ψήφων – μεγαλύτερο περιθώριο από σχεδόν οποιαδήποτε δημοσκόπηση που έγινε σε οποιοδήποτε σημείο της κούρσας.
• Έγινε ο πρώτος Ρεπουμπλικανός που κέρδισε την κομητεία του Μαϊάμι-Ντέιντ μετά τον πρώην κυβερνήτη Τζεμπ Μπους πριν από 20 χρόνια .
• Κέρδισε τη σαφή πλειοψηφία των ψήφων των Λατίνων – 57 τοις εκατό – κατακτώντας το μερίδιό του 44 τοις εκατό το 2018 και το 46 τοις εκατό του Ντόναλντ Τραμπ το 2020.

Πράγματι, η τεράστια νίκη του DeSantis σε αυτό που ήταν, μέχρι σχετικά πρόσφατα, μια κατάσταση ταλάντευσης είναι ίσως το μεγαλύτερο μήνυμα μέχρι σήμερα ότι θα είναι μια υπολογίσιμη δύναμη εάν είναι υποψήφιος για την προεδρική υποψηφιότητα των Ρεπουμπλικάνων το 2024. Ο Τραμπ βλέπει ξεκάθαρα την αύξηση της απειλής , έχοντας βαφτίσει τον DeSantis « DeSanctimonious » σε μια συγκέντρωση το περασμένο Σαββατοκύριακο και στη συνέχεια, την Τρίτη, προφανώς απειλώντας τον DeSantis με έρευνα της αντιπολίτευσης.

Αυτές δεν είναι οι ενέργειες ενός πρώην προέδρου που είναι ιδιαίτερα σίγουρος για το τι θα ακολουθήσει. Και η Τρίτη ενίσχυσε γιατί δεν έπρεπε να είναι.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η Φλόριντα ήταν μια ευρεία νίκη για τους Ρεπουμπλικάνους γενικά, πάνω-κάτω στο ψηφοδέλτιο, με τρόπο που πιθανώς αποσύρει κάθε ψευδαίσθηση ότι είναι πια πολιτεία αιώρησης. Και το προβάδισμα 16 πόντων του γερουσιαστή Marco Rubio είναι επίσης εκπληκτικά μεγάλο. Αλλά ο DeSantis είναι ο ηγέτης του κόμματος, και αυτό σημαίνει ότι παίρνει τα εύσημα για τη νίκη που έγινε εκεί.

Και μπορείτε να στοιχηματίσετε ότι πολλοί σημαντικοί Ρεπουμπλικάνοι το προσέχουν. Τι θα συμβεί αν μπορούν να πάρουν τον Τραμπισμό αλλά σε πολύ πιο εκλεκτή συσκευασία; Αυτό έκανε ο DeSantis στην κούρσα για την επανεκλογή του .

3.Η κακή νύχτα του Ντόναλντ Τραμπ- Μεγάλο πλήγμα η ηττα του Οζ από τον Φέτερμαν

Αλλά αυτό μπορεί να μην είναι το τέλος για τον Τραμπ. Μετά την ήττα του το 2020, άρχισε να ρίχνει το βάρος του στις προκριματικές εκλογές του GOP, εν μέρει για να ενισχύσει ότι ήταν ακόμα επικεφαλής. Κατέληξε να πάρει ορισμένους λιγότερο σημαντικούς υποψηφίους μέσω των προκριματικών τους. Προς το παρόν, κάθε μία από τις τέσσερις ανατροπές της Γερουσίας περιλαμβάνει υποψηφίους που υποστηρίζονται από τον Τραμπ – και με την πιθανή εξαίρεση του Άνταμ Λάξαλτ της Νεβάδας, καθένας από αυτούς τους υποψηφίους είχε προβλήματα εικόνας.

Εάν οι Ρεπουμπλικάνοι δεν πάρουν τη Γερουσία, θα υπάρξει (ή τουλάχιστον θα έπρεπε να γίνει) ένας απολογισμός για το πώς συνέβη αυτό. Η ήττα του Οζ είναι το μεγαλύτερο πλήγμα γιατί πιθανότατα δεν θα είχε κερδίσει τις κοντινές προκριματικές του εκλογές χωρίς τον Τραμπ. Ο Χέρσελ Γουόκερ απλά δεν ήταν καλός υποψήφιος, αλλά ο Τραμπ τον έβαλε σε μια ανοδική πορεία προς την υποψηφιότητα. Και στην Αριζόνα, ο Blake Masters ήταν επίσης κάποιος που οι ψηφοφόροι ήταν απρόθυμοι να ψηφίσουν.

Οι υποστηριζόμενοι από τον Τραμπ υποψήφιοι οδηγήθηκαν επίσης προς την ήττα σε ορισμένους βασικούς αγώνες ανατροπής της Βουλής των Αντιπροσώπων που αποτελούσαν κορυφαίες ευκαιρίες για pickup, μεταξύ των οποίων εναντίον των εκπροσώπων Chris Pappas (DN.H.) και Marcy Kaptur (D-Ohio) και στην ανοιχτή 13η Περιφέρεια της Βόρειας Καρολίνας .

4.Η παράμετρος των αμβλώσεων

Φαίνεται ότι πολλές ακόμα πολιτείες θα ακολουθήσουν το παράδειγμα του Κάνσας από αυτό το καλοκαίρι, όταν εξέπληξε τον πολιτικό κόσμο απορρίπτοντας συντριπτικά ένα μέτρο για την κατάργηση της προστασίας των αμβλώσεων στο πολιτειακό σύνταγμα.

Την Τρίτη, τόσο η Καλιφόρνια όσο και το Βερμόντ πρόσθεσαν τα δικαιώματα των αμβλώσεων στα συντάγματά τους με συντριπτική διαφορά, όπως αναμενόταν. Παρόμοιο μέτρο πέρασε στο Μίσιγκαν, με το περιθώριο να κυμαίνεται από 56% έως 44%.

Ίσως το πιο αξιοσημείωτο, ωστόσο, είναι ότι ένα ζευγάρι κόκκινων πολιτειών – το Κεντάκι και η Μοντάνα – απέσυραν επίσης μέτρα κατά των αμβλώσεων παρόμοια με αυτά στο Κάνσας. Το μέτρο του Κεντάκι, το οποίο απέτυχε , θα είχε διευκρινίσει ότι το πολιτειακό σύνταγμα δεν περιέχει δικαίωμα σε άμβλωση, ενώ το μέτρο της Μοντάνα, το οποίο ακολουθεί, θα απαιτούσε από τους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης να προσπαθήσουν να σώσουν οποιοδήποτε βρέφος γεννηθεί ζωντανό, ακόμη και μετά από απόπειρες αμβλώσεων.

5. Πώς το έκαναν οι Δημοκρατικοί

Πώς λοιπόν οι Δημοκρατικοί ξεπέρασαν τις προσδοκίες την Τρίτη;

Σίγουρα η ανατροπή του Roe v. Wade έπαιξε ρόλο, δίνοντας στους Δημοκρατικούς καύσιμο στη συμμετοχή σε εκλογές στις οποίες έλειπε — και σε εκλογές των οποίων τα θεμελιώδη στοιχεία ευνόησαν το κόμμα της αντιπολίτευσης. Το αποτέλεσμα της απόφασης του δικαστηρίου φάνηκε σχεδόν αμέσως μετά την κατάρριψή της, με τους Δημοκρατικούς να υπεραποδίδουν ξαφνικά σε κάθε έκτακτη εκλογή .

Αλλά αυτές οι εκλογές δεν αφορούσαν μόνο τις σχετικές δυνάμεις των βάσεων των κομμάτων, ήταν κάτι που αφορά και τους ανεξάρτητους. Τα exit poll δείχνουν επί του παρόντος ότι οι ανεξάρτητοι ψηφοφόροι ευνόησαν τους Δημοκρατικούς με ποσοστό 49% έναντι 47%.

Δεν είναι μεγάλη νίκη, αλλά είναι πολύ ασυνήθιστο για ενδιάμεσες εκλογές. Το κόμμα της αντιπολίτευσης κέρδισε ανεξάρτητους με διψήφια ποσοστά σε καθεμία από τις τέσσερις τελευταίες ενδιάμεσες εκλογές, αλλά το GOP μπορεί να τους χάσει όταν όλα ειπωθούν και γίνουν σε αυτήν. Αυτές ήταν εκλογές επιλογής, ακόμη κι αν τα ενδιάμεσα είναι συνήθως ένα δημοψήφισμα για το κόμμα που βρίσκεται στην εξουσία.

Οι Δημοκρατικοί κέρδισαν στην πραγματικότητα ψηφοφόρους που αποδοκίμασαν τον Πρόεδρο Μπάιντεν «κάπως», 49% έως 45%.

Ολόκληρη η ανάλυση της WashingtonPost (εδώ)