New York Times: Αν η ανάλυση αποδειχτεί σωστή, τότε ο Πούτιν κάθε άλλο παρά μοιάζει με ηττοπαθή που κάνει λάθος υπολογισμούς

«Ας υποθέσουμε για μια στιγμή ότι ο Πούτιν δεν θέλησε ποτέ να καταλάβει ολόκληρη την Ουκρανία. Ότι εξαρχής οι πραγματικοί του στόχοι ήταν ο ενεργειακός πλούτος της στα ανατολικά, όπου βρίσκονται τα δεύτερα μεγαλύτερα αποθέματα της Ευρώπης σε φυσικό αέριο μετά από αυτά της Νορβηγίας. Ας θυμηθούμε τις εδαφικές προσαρτήσεις της Ρωσίας στην Κριμαία που διαθέτει τεράστια θαλάσσια κοιτάσματα ενέργειας και τις ανατολικές επαρχίες του Λουχάνσκ και του Ντονέτσκ όπου βρίσκεται μέρος ενός τεράστιου σχιστολιθικού κοιτάσματος, καθώς και την προσπάθεια του Πούτιν να ελέγξει σχεδόν όλη την ακτογραμμή της Ουκρανίας», γράφει ο Μπρετ Στίβενς στους New York Times.

Και καταλήγει «Αν όλα αυτά συνδυαστούν θα έχουμε ένα σαφές περίγραμμα των στόχων του Πούτιν. Δεν ενδιαφέρεται τόσο για την επανένωση του ρωσόφωνου κόσμου όσο για τη διασφάλιση της ενεργειακής κυριαρχίας της Ρωσίας…Αν η ανάλυση αποδειχτεί σωστή, τότε ο Πούτιν κάθε άλλο παρά μοιάζει με τον ηττοπαθή που κάνει λάθος υπολογισμούς, όπως τον θέλουν οι επικριτές του».

Τα βασικά σημεία του άρθρου στους New York Times:

Οι λανθασμένοι υπολογισμοί του Πούτιν εγείρουν ερωτήματα σχετικά με τη στρατηγική του κρίση και την ψυχική του κατάσταση.

Έχει χάσει την επαφή του με την πραγματικότητα; Είναι σωματικά αδιάθετος; Διανοητικά;

Οι πολιορκίες της Μαριούπολης και του Χάρκοβο από τη Ρωσία -δύο ρωσόφωνες πόλεις που ο Πούτιν ισχυρίζεται ότι «απελευθερώνει» από την ουκρανική καταπίεση- μοιάζουν με αυτό που έκαναν οι Ναζί στη Βαρσοβία και με αυτό που έκανε ο ίδιος ο Πούτιν στο Γκρόζνι της Τσετσενίας.

Αρκετοί αναλυτές συνέκριναν τον Πούτιν με έναν αρουραίο, πιο επικίνδυνο τώρα που δεν έχει τον έλεγχο των γεγονότων.

Όλα τα παραπάνω είναι εύλογα.

Τι γίνεται όμως αν όλα αυτά είναι λάθος; Τι κι αν η Δύση παίζει για άλλη μια φορά το παιχνίδι του Πούτιν;

Όταν οι δυτικοί στρατιωτικοί αναλυτές υποστηρίζουν ότι ο Πούτιν δεν μπορεί να κερδίσει στρατιωτικά στην Ουκρανία, αυτό που πραγματικά εννοούν είναι ότι δεν μπορεί να κερδίσει καθαρά.

Πότε όμως ο Πούτιν έπαιξε καθαρά;

Ας υποθέσουμε για μια στιγμή ότι ο Πούτιν ποτέ δεν σκόπευε να κατακτήσει ολόκληρη την Ουκρανία: ότι, από την αρχή, οι πραγματικοί του στόχοι ήταν τα ενεργειακά πλούτη της ανατολικής Ουκρανίας, τα οποία περιέχουν τα δεύτερα μεγαλύτερα γνωστά αποθέματα φυσικού αερίου της Ευρώπης. Αυτό Συνδυάστε το με τις προηγούμενες εδαφικές προσαρτήσεις της Ρωσίας στην Κριμαία (η οποία έχει τεράστια υπεράκτια ενεργειακά πεδία) και στις ανατολικές επαρχίες του Λουχάνσκ και του Ντόνετσκ (που περιέχουν μέρος ενός τεράστιου κοιτάσματος σχιστολιθικού αερίου), καθώς και με την προσπάθεια του Πούτιν να ελέγξει το μεγαλύτερο μέρος ή το σύνολο της Ουκρανίας … και οι φιλοδοξίες του Πούτιν γίνονται σαφείς.

Ενδιαφέρεται λιγότερο για την επανένωση του ρωσόφωνου κόσμου παρά για την εξασφάλιση της ενεργειακής κυριαρχίας της Ρωσίας.

«Υπό το πρόσχημα της εισβολής, ο Πούτιν εκτελεί μια τεράστια ληστεία», δήλωσε ο Καναδός ειδικός σε θέματα ενέργειας Ντέιβιντ Νάιτ Λεγκ.

Εάν αυτή η ανάλυση είναι σωστή, τότε ο Πούτιν δεν φαίνεται να είναι ο χαμένος που δεν υπολογίζει σωστά τους επικριτές του.

Η Δύση θα αναζητήσει επίσης κάθε ευκαιρία για αποκλιμάκωση, ειδικά καθώς πείθουμε τους εαυτούς μας ότι ένας ψυχικά ασταθής Πούτιν είναι έτοιμος να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα.

Στον πόλεμο, την πολιτική και τη ζωή, είναι πάντα πιο σοφό να αντιμετωπίζεις τον αντίπαλό σου ως μια έξυπνη αλεπού, όχι ως τρελό ανόητο.