Editorial: Το φιάσκο με ονοματεπώνυμα…

 Editorial: Το φιάσκο με ονοματεπώνυμα…

Αποτελεί έλλειμμα στοιχειώδους αντικειμενικής και υποκειμενικής πολιτικής ευθύνης σχετικά με τις συνέπειες της όντως πρωτοφανούς -αλλά απολύτως προβλεφθείσας- κακοκαιρίας η προσπάθεια μετατόπισης της στους μετεωρολόγους.

Ο πολίτης δεν ψηφίζει τον επικεφαλής της ΕΜΥ Θοδωρή Κολυδά, ούτε τον Τάσο Αρνιακό του Ant1, ή την Χριστίνα Σούζη του Σκάϊ. Ψηφίζει κυβέρνηση και απαιτεί από αυτή να λαμβάνει όλες τις αναγκαίες πρόνοιες ώστε να μην κινδυνεύσουν και να μην ταλαιπωρηθούν οι πολίτες. Η ΕΜΥ έκανε εξαιρετικά τη δουλειά της και η πρόβλεψη του ακραίου φαινομένου ήταν και έγκαιρη, και ακριβής.

Η διαχείριση της “Ελπίδας” αποτελεί ένα μεγάλο επιχειρησιακό και πολιτικό φιάσκο για το οποίο κυρίως αν όχι μοναδικός υπεύθυνος είναι ο μηχανισμός της Πολιτικής Προστασίας. Ο,τιδήποτε άλλο δεν είναι μόνο υπεκφυγή, ισοδυναμεί με αναλγησία.

Αυτός ο μηχανισμός περιλαμβάνει όλους τους συναρμόδιους υπουργούς.

Η εφημερίδα “Καθημερινή” έγραψε για τους “άφαντους υπουργούς”, εκείνους, δηλαδή, που δήλωναν υπερφίαλα απολύτως προετοιμασμένοι λίγο πριν ενσκήψει ο χιονιάς και μετά εξαφανίστηκαν από το επιχειρησιακό πεδίο ή έδρασαν με μεγάλη καθυστέρηση όταν, πλέον, η πρωτεύουσα της χώρας είχε παραδοθεί στην κακοκαιρία και δεκάδες χιλιάδες πολίτες εγκλωβίζονταν στις κεντρικές οδικές αρτηρίες -όχι μόνο στην Αττική Οδό, η διοίκηση της οποία φέρει εγκληματική ευθύνη- ή έμεναν χωρίς ρεύμα και θέρμανση μέσα σε πολικές θερμοκρατίες.

Εκ των υστέρων, οι υπουργοί εμφανίστηκαν σε τηλεοπτικούς σταθμούς για να διαχειριστούν επικοινωνιακά την κρίση που η αδράνειά τους προκάλεσε. Και πάλι αποδείχθηκαν ασυντόνιστοι ακόμα και ως προς την ανάδειξη των ευθυνών. Αποδιοπομπαίος τράγος είναι, ως φαίνεται, ο περιφερειάρχης Αττικής Γιώργος Πατούλης. Ο τελευταίος, όμως, δεν είναι ο πρώτος αδύναμος κρίκος σε μια μακρά αλυσίδα ανετοιμότητας.

Η κυβέρνηση εκθειάζει εδώ και πολύ καιρό το σύστημα Πολιτικής Προστασίας που συγκρότησε με επικεφαλής μία”μεταγραφή αεροδρομίου”, τον Χρήστο Στυλιανίδη, που ήρθε, υποτίθεται, να καλύψει το έλλειμμα τεχνογνωσίας και εμπειρίας των στελεχών που κατείχαν τις συγκεκριμένες θέσεις στον κρατικό μηχανισμό. Απέτυχε παταγωδώς, αλλά δεν είναι ο μόνος.

Το ερώτημα είναι εάν ο πρωθυπουργός θα κρύψει τα προβλήματα κάτω από τις ερπύστριες των ακινητοποιημένων μηχανημάτων αποχιονισμού, ή θα αποδώσει τις ευθύνες και θα λάβει αποφάσεις ώστε να μην συμβεί ξανά αυτό που ζήσαμε.

Δυστυχώς δεν υπάρχουν ενδείξεις για κάτι τέτοιο…

Libre

Σχετικά Άρθρα