(Ιερό) κράτος εν κράτει…

Υπάρχει ένας εύκολος τρόπος να ξεπερνάει κανείς τα προβλήματα. Μεταφέρεται σε μια παράλληλη “πραγματικότητα”. Όταν μάλιστα αυτό ενισχύεται από αποθεωτικές κριτικές που εναλλάσσονται από τη σιωπή -όπου απαιτείται- το εγχείρημα γίνεται ευκολότερο.

του ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΥ

Υπάρχει, όμως, και η σκληρή πραγματικότητα που επιστρέφει τελικά με σχεδόν εκδικητικό τρόπο.

Για παράδειγμα, η Θεσσαλονίκη ζει αυτές τις ημέρες το deja vus όσων συνέβησαν πέρυσι. Δεν συμβαίνει. Ξανασυμβαίνει. Για το περυσινό λάθος (…) ο ίδιος ο πρωθυπουργός αναγκάστηκε σε μια στοιχειώδη αυτοκριτική (στην ερώτηση που του έγινε σχετικά με το μεγαλύτερο λάθος του στη συνέντευξη Τύπου της ΔΕΘ του Σεπτεμβρίου). Πέρυσι, υπήρξαν αντιδράσεις αυτοδιοικητικών παραγόντων και μελών της επιτροπής ειδικών του υπουργείου Υγείας. Φέτος, σιωπή.

Τα επίσημα στοιχεία σχετικά με την εμβολιαστική κάλυψη στην επικράτεια αποκαλύπτουν πως ενώ π.χ στον βόρειο τομέα της Αθήνας έχει εμβολιαστεί πλήρως το 73% των πολιτών και ενώ το πανελλαδικό ποσοστό ήταν στις 19 Οκτωβρίου περίπου στο 62%, στους νομούς της βόρειας Ελλάδας τα δεδομένα είναι ανησυχητικά.

Στη Θεσσαλονίκη το ποσοστό αυτό είναι 52%, στην Πέλλα 48%, στο Κιλκίς 42,6%, στην Πιερία 43,3%, στις Σέρρες 47,3%, στη Χαλκιδική 49%, στη Δράμα (που σημείωσε ρεκόρ νεκρών στο 2ο και 3ο κύμα της πανδημίας) 44,3% κ.ο.κ Λίγο υψηλότερα είναι τα ποσοστά εμβολιασμού στη Ροδόπη (52,3%), στην Καβάλα (51,4%), στη Λάρισα (51,8%), στη Μαγνησία (53%), στην Αιτωλοακαρνανία (51,4%), σχεδόν παντού παραμένουν χαμηλά.

Ειδικότερα, ωστόσο, σε περιοχές της βόρειας Ελλάδας φαίνεται πως εκείνες στις οποίες σημειώνονται τα χαμηλότερα ποσοστά υπάρχουν μητροπολίτες με πύρινο λόγο κατά των εμβολίων και των περιοριστικών μέτρων αλλά και μοναστήρια με επιθετικά αντιεμβολιαστική δράση.

Ο συνωστισμός -όπως και πέρυσι- έξω από τον μητροπολιτικό ναό του Αγίου Δημητρίου στη Θεσσαλονίκη αποδεικνύει πως τα περυσινά μηνύματα ουδόλως ελήφθησαν.

Υπάρχει, όμως, και κάτι χειρότερο. Τα επίσημα όργανα της Πολιτείας, όπως η Αστυνομία, υπακούουν τελικά στις εντολές του ιερέα που επιτρέπει να εισέρχονται στην εκκλησία πιστοί χωρίς μάσκες και αποφεύγουν να τηρούν τα μέτρα που έχουν επιβληθεί. Η απάντηση, φυσικά, δεν μπορεί να είναι “γιατί να τηρηθούν τα μέτρα στον Άγιο Δημήτριο, όταν δεν τηρούνται στα κλαμπ και τα εστιατόρια”. Είναι προφανές πως πρέπει να συμβαίνει και το ένα και το άλλο.

Κυβερνητικά στελέχη ομολογούν δημοσίως και κομπορρημονούντες πως “η κυβέρνηση αποφασίζει”, βάζοντας την ομάδα των επιστημόνων υπό τον Σωτήρη Τσιόδρα σε ρόλο κυβερνητικού παραστάτη.

Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος είναι αλήθεια πως διατύπωσε αρκετές φορές λόγο διαυγή σχετικά με τον αναγκαίο εμβολιασμό. Το ίδιο έπραξαν και αρκετοί φωτισμένοι ιεράρχες (Αλεξανδρουπόλεως, Λαρίσης, Μεσσηνίας κ.ά). Η εκκλησιαστική “γραφειοκρατία”, ωστόσο, ελάχιστα κινητοποιήθηκε και ένα πλήθος ιεραρχών, ιερέων, μοναχών και (παρα)εκκλησιαστικών παραγόντων πρωταγωνίστησαν στο αντιεμβολιαστικό κίνημα και επηρεάζουν ένα πολύ μεγάλο τμήμα της κοινωνίας. Πρόκειται για ένα (ιερό) κράτος εν κράτει, μια δράκα θρησκόληπτων, φανατικών και συνωμοσιολόγων που επιβάλλει ως αυτονόητο τον πιο ασχρό ανορθολογισμό.

Είναι λίγο έως πολύ οι ίδιοι που ξεσηκώθηκαν για το “666” και τις αστυνομικές ταυτότητες πριν περίπου 20 χρόνια (όταν το κυβερνών κόμμα αναγκάστηκε να ταυτιστεί με τον φανατισμό και ο ένας μετά τον άλλο οι βουλευτές του να σπεύδουν να υπογράφουν στο κείμενο της Εκκλησίας), ή πρωταγωνίστησαν στα συλλαλητήρια για την “προδοσία” του Μακεδονικού πριν μερικά χρόνια.

Είναι η σκοτεινή πλευρά μιας χώρας που επαίρεται για το ευρωπαϊκό της προφίλ. Είναι η βαθιά οπισθοδρόμησή μας που καθιστά “λογικό” και “αυτονόητο” τον διχασμό και τον σκοταδισμό.

Η πανδημία απέδειξε, δυστυχώς, πως ούτε η Πολιτεία (κυβέρνηση), ούτε η επίσημη Εκκλησία μπορεί να αντιμετωπίσει το τέρας…