Τελικά, χρειαζόμασταν περισσότερες ΜΕΘ και περισσότερους γιατρούς;

Οι επιστήμονες επισημαίνουν πως το Εθνικό Σύστημα Υγείας θα χρειαστεί τουλάχιστον 100 επιπλέον κλίνες ΜΕΘ μέχρι τα μέσα Απριλίου για να αντιμετωπίσει στοιχειωδώς τις ανάγκες που δημιουργεί η ασφυκτική πίεση της πανδημίας. Ήδη, όπως έχουν αναφέρει οι γιατροί στα νοσοκομεία αναφοράς Covid, αρκετοί ασθενείς κατέληξαν ανεπαρκώς διασωληνωμένοι σε κοινές κλίνες καθώς δεν υπήρχαν διάθεσιμες κλίνες ΜΕΘ. Τις δε τελευταίες ημέρες δύο νοσοκομεία, το Θριάσιο και το Λαϊκό, αναγκάστηκαν να διακόψουν την εισαγωγή ασθενών για αρκετές ώρες επειδή δεν είχαν την δυνατότητα να περιθάλψουν περισσότερα περιστατικά. Αυτά είναι αδιάψευστα γεγονότα.

του ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΥ

Σε ποιο συμπέρασμα καταλήγουν οι σώφρονες; Το ΕΣΥ είχε και έχει ανάγκες από περισσότερες ΜΕΘ (το διαπιστώσαμε επώδυνα και στην Θεσσαλονίκη κατά τη διάρκεια της υγειονομικής κρίσης του Νοεμβρίου και Δεκεμβρίου). Η αντίληψη που καλλιεργήθηκε επιπόλαια και ίσως εμμονικά ότι δεν χρειάζονται περισσότερες ΜΕΘ, ή ακόμα χειρότερα ότι κάτι τέτοιο θα αποτελούσε “αχρείαστο κόστος”, αποδεικνύεται επικίνδυνη ιδεοληψία που κατέρρευσε δραματικά.

Παρόμοια είναι και η άλλη άποψη που επίσης καλλιεργείται από μερίδα μέσων ενημέρωσης. Λένε πως οι προσλήψεις περισσότερων υγειονομικών στα δημόσια νοσοκομεία είναι παράλογη διότι αυτοί θα αποδειχθούν “πλεονάζον προσωπικό” όταν εκλείψουν οι λόγοι και οι ανάγκες της πανδημίας. Ψευδέστατο. Το ΕΣΥ ήταν υποστελεχωμένο πριν ξεκινήσουν τα πανδημικά κύματα. Δεν είχε, δηλαδή, επάρκεια προσωπικού ώστε να μην απαιτούνται περισσότεροι γιατροί και νοσηλευτές μετά το τέλος της.

Οι μεγάλες ελλείψεις φάνηκαν κατά την διάρκεια της πανδημίας ακόμα περισσότερο και με τραγικό τρόπο. Είναι σαφές πως περισσότερες ΜΕΘ και περισσότεροι υγειονομικοί θα μπορούσαν να είχαν σώσει περισσότερες ζωές.

Η κυβέρνηση επιμένει πως έκανε χιλιάδες προσλήψεις. Το διαψεύδουν, ωστόσο, η διοίκηση του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου, ο πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Αθήνας (και περιφερειάρχης) Γιώργος Πατούλης, η ΕΙΝΑΠ, η ΟΕΝΓΕ και κάθε γιατρός ή νοσηλευτής που δίνει την μάχη στην πρώτη γραμμή. Δεν έχουν συνωμοτήσει όλοι αυτοί εναντίον της κυβέρνησης, ιδιαίτερα όταν αρκετοί από αυτούς πρόσκεινται στο κυβερνών κόμμα, κάποιοι, δε, υπήρξαν υποψήφιοι με τη Ν.Δ.

Ούτε συνιστά ιδεολογική εμμονή όλων των πολιτικών δυνάμεων -από το ΚΙΝ.ΑΛ μέχρι το ΚΚΕ- η πρόταση για επίταξη των υπηρεσιών του ιδιωτικού τομέα.

Η κυβέρνηση είχε δύο λύσεις: Ή θα προχωρούσε ταχύτατα (στο “παράθυρο ευκαιρίας” μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου πανδημικού κύματος) στις αναγκαίες προσλήψεις υγειονομικών, ώστε να είχε τον απαραίτητο χρόνο εκπαίδευσής τους, ή θα έριχνε επιθετικά στην μάχη τα μεγάλα ιδιωτικά νοσηλευτικά κέντρα που διαθέτουν και τις απαραίτητες ΜΕΘ αλλά και το κατάλληλο προσωπικό. Η αλήθεια είναι πως θα έπρεπε και θα μπορούσε να κάνει και τα δύο. Τουλάχιστον, όμως, το ένα από αυτά. Η πραγματικότητα αποδεικνύει πως δεν έκανε επαρκώς κανένα.

Με την επιστράτευση, τέλος, 206 ιδιωτών γιατρών έκανε ένα επιπλέον διπλό σφάλμα.

Πρώτον, προκάλεσε έναν επικίνδυνο αντι-ιατρικό αυτοματισμό με φίλα προσκείμενα ΜΜΕ να μέμφονται τους γιατρούς ως φυγόμαχους και λιγόψυχους, ανθρώπους που δεν θέλουν να στρατευθούν στην εθνική μάχη,

Δεύτερον, απογύμνωσε τις γραμμές αμύνης εκτός νοσοκομείων δημιουργώντας πρόβλημα σε χιλιάδες πολίτες που δεν έχουν τώρα την δυνατότητα να προσφύγουν επαρκώς στους γενικούς, οικογενειακούς και άλλους γιατρούς.

Αίφνης, κάποιοι εξ εκείνων που μας καλούσαν να χειροκροτήσουμε τους γιατρούς στα μπαλκόνια του πρώτου κύματος, προσποιούνται τους οργισμένους στα κανάλια φωνάζοντας “ντροπή τους”….