Όλα όσα θέλετε να γνωρίζετε για το Lockdown- Τρία μέλη της επιτροπής μιλούν στο Libre- Υπήρξαν διαφωνίες και γιατί;

Η συζήτηση που κυριάρχησε τις τελευταίες εβδομάδες, από τη στιγμή που άρχισαν να ανεβαίνουν αλματωδώς κάθε ημέρα τα κρούσματα του κοροναϊού –περίπου στις 25 Οκτωβρίου όταν αρχίσαμε να βλέπουμε ότι ο τετραψήφιος αριθμός ημερήσιων κρουσμάτων ήταν μία κοντινή πραγματικότητα (790 νέα κρούσματα και 84 συμπολίτες μας διασωληνωμένοι)– αφορούσε το εάν έπρεπε να επιβληθεί στη χώρα ένα γενικευμένο lockdown για να προλάβουμε τη μεγαλύτερη διάδοση της μόλυνσης στην κοινότητα (ενόψει και του επερχόμενου χειμώνα) αλλά και τις πιέσεις στο σύστημα υγείας.

Της Ρούλας Σκουρογιάννη

Οι γνώμες ήταν διχασμένες, καθώς κανείς δεν παραβλέπει την τεράστια οικονομική ζημία για το κράτος, τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά από το γενικευμένο κλείσιμο της αγοράς, των επιχειρήσεων και του τουρισμού.

Οι ημέρες που ακολούθησαν είχαν να επιδείξουν ακόμα περισσότερες καταγραφές:

• 1259 κρούσματα στις 27 Οκτωβρίου με 102 διασωληνωμένους συμπολίτες μας,
• 1690 κρούσματα στις 30 Οκτωβρίου με 128 διασωληνωμένους ασθενείς, και δυσμενείς προβλέψεις για πολύ μεγαλύτερη άνοδο.

Στις 31 Οκτωβρίου, ημέρα κατά την οποία ανακοινώθηκε ότι η Ελλάδα χωρίζεται σε δύο ζώνες επιτήρησης (κίτρινη) και αυξημένου κινδύνου (κόκκινη) (για να προστεθεί άμεσα και η γκρι ζώνη που αφορά στα τοπικά lockdown), με έκτακτα μέτρα για έναν μήνα μεταξύ των οποίων το κλείσιμο της εστίασης και των χώρων πολιτισμού και ψυχαγωγίας στις επιβαρυμένες περιοχές, τα ημερήσια κρούσματα που καταγράφηκαν ήταν 2056 και οι διασωληνωμένοι 135.

Ήδη, (όσο οι αρμόδιοι της πολιτείας προσπαθούσαν να αποφύγουν το γενικευμένο «κλείσιμο» της χώρας) οι επιδημιολόγοι μιλούσαν για ανεξέλεγκτη άνοδο που δε θα κατάφερνε να ανακόψει η δέσμη των μέτρων των 2 ζωνών και των τοπικών lockdown που μόλις είχε ανακοινωθεί.

Τα μέτρα έπρεπε να είναι άμεσα, οριζόντια και δραστικά για να αποφύγουμε τις τραγικές καταστάσεις που ζουν πολλές χώρες του πλανήτη από την αρχή της χρονιάς.

Και όσο φούντωνε η συζήτηση και οι διαφωνίες, φούντωναν και τα κρούσματα: 2646 νέα κρούσματα στις 4 Νοεμβρίου και 179 διασωληνωμένοι. Ακόμη και οι πιο αισιόδοξοι έκαναν λόγο για αντοχές του συστήματος που δεν είναι ανεξάντλητες, για πιέσεις σε όλες τις νοσοκομειακές δομές (και ιδίως σε πολλές της περιφέρειας) και για έντονο προβληματισμό εάν θα προλάβουμε τα χειρότερα ακόμα κι αν επιβληθεί γενικευμένο lockdown, πια… Ήταν η ώρα της απόφασης για το 2ο lockdown στη χώρα.

• Στις 5 /11, ανακοινώθηκαν τα μέτρα που ισχύουν από σήμερα το πρωί, ενώ τα σχεδόν 3.000 νέα κρούσματα (2917 νέα κρούσματα και 187 διασωληνωμένοι) και οι 29 νέοι θάνατοι ασθενών με COVID-19 –οι περισσότεροι που έχουν σημειωθεί ποτέ στη χώρα και υπερδιπλάσιοι από κάθε προηγούμενη ανώτερη καταγραφή– δεν αφήνουν πολλά περιθώρια αμφισβήτησης.

Τα επιχειρήματα υπέρ του κλεισίματος

Όταν 3 ημέρες πριν, μόλις την Τετάρτη, ο καθηγητής Μικροβιολογίας Αλκιβιάδης Βατόπουλος, υποστήριζε με βεβαιότητα ότι πρέπει να παρθούν γρήγορα αποφάσεις για lockdown, καθώς δεν αποτελεί κριτήριο αντοχής του συστήματος το ότι έχουμε πολλές ΜΕΘ και ότι δεν έχουμε την πολυτέλεια να περιμένουμε την αποτελεσματικότητα των μέτρων -αξιολόγηση που γινόταν σε περίπου 14 ημέρες- ενώ η επιτροπή των ειδικών προτείνει πιο αυστηρά πράγματα από αυτά που υιοθετούνται, μπορούμε να πούμε ότι εξέφραζε την αγωνία για τις συνέπειες που μπορούσε να επιφέρει στη δημόσια Υγεία κάθε επιπλέον καθυστέρηση επιβολής καραντίνας.

Ο ίδιος ο κ. Βατόπουλος, μιλώντας στο libre, είπε, σχολιάζοντας το αν θα είναι αρκετές οι 3 εβδομάδες για τη μείωση του ιικού φορτίου στην κοινότητα:

• «Η εκτίμηση για την αποτελεσματικότητα των μέτρων ανανεώνεται ανά 15. Πιστεύω ότι οι 3 εβδομάδες είναι αρκετός χρόνος για να ληφθούν ξανά αποφάσεις, οι οποίες όλοι ελπίζουμε να είναι θετικές».

Την ίδια (συγκρατημένη;) αισιοδοξία εξέφρασε στο libre ο παθολόγος – λοιμωξιολογος και μέλος της επιστημονικής επιτροπής του υπουργείου Υγείας, Μάριος Λαζανάς, λέγοντας:

“Αυτό ευελπιστούμε. Για αυτό λήφθηκαν τα μέτρα και ελπίζουμε ότι θα υπάρχει απόδοση”.

Εξάλλου, ο κ. Βατόπουλος, σχολιάζοντας την τοποθέτηση του κυβερνητικού εκπροσώπου, ότι η καραντίνα θα αρθεί μόλις τα κρούσματα φτάσουν στα 300, μας είπε:

• «Δεν ξέρω τι εννοούσε αναφέροντας το συγκεκριμένο αριθμό ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Αυτό που ξέρω είναι ότι οι επιδημιολόγοι που συνεργάζονται με την Πολιτική Προστασία εκτιμούν και συνυπολογίζουν διάφορες παραμέτρους μεταξύ των οποίων τον αριθμό των κρουσμάτων, τη θετικότητα, το δείκτη Ρ0 (δείκτης του αριθμού αναπαραγωγής του ιού) & ΡT (μεταδοτικότητα του ιού σε έναν συγκεκριμένο χρόνο), τις διασωληνώσεις και εξάγουν τα ανάλογα συμπεράσματα, εάν πορευόμαστε καλά και τι πρέπει να γίνει».

Στο ερώτημα εάν το κυριότερο κριτήριο για θετικό απολογισμό των μέτρων μετά από 3 εβδομάδες είναι η μείωση των κρουσμάτων (απλώς αριθμητικά) ή η μείωση του ποσοστού νοσηλευόμενων ασθενών και των διασωληνωμένων, απάντησε στο libre, ο αναπληρωτής καθηγητής επιδημιολογίας, Δημήτρης Παρασκευής, εξηγώντας ότι:

• «Το βασικό κριτήριο είναι να μπορούμε να διαχειριστούμε την κατάσταση. Να μη φορτιστεί το σύστημα Υγείας σε τέτοιο βαθμό που να μην μπορεί να ανταπεξέλθει. Ο αριθμός των κρουσμάτων είναι πιο πρώιμος δείκτης για το αν έχουμε επιτύχει μείωση της διασποράς. Και η μείωση των κρουσμάτων αντίστοιχα θα φέρει και το επιθυμητό που είναι η μείωση της επιβάρυνσης και του συστήματος Υγείας».

Όταν τον ρωτήσαμε αν λάβουμε ως δεδομένο ότι θα πετύχει το στόχο του το 2ο lockdown, τι θα πρέπει να γίνει τους υπόλοιπους μήνες έως την άνοιξη για να μην έχουμε απότομη αύξηση των κρουσμάτων και χρειαστούμε πάλι την επιβολή ενός τόσο σκληρού μέτρου, ο καθηγητής μας είπε:

• «Με δεδομένο ότι ο ιός υπάρχει στην κοινότητα και όσο δεν έχουμε ακόμα ένα αποτελεσματικό εμβόλιο, δυστυχώς, το μόνο όπλο αντιμετώπισης της κατάστασης είναι η συνέχιση της εφαρμογής των μέτρων προφύλαξης και αυτό μας το έχει δείξει η πράξη, καθώς για πάνω από 8 μήνες που ζούμε με τον ιό, όποτε καταγράφονται συνθήκες χαλάρωσης και μη επαρκούς τήρησης των μέτρων σε κάποιες περιοχές, τότε, δυστυχώς, σημειώνονται εξάρσεις, ανά πάσα στιγμή. Η τήρηση των μέτρων είναι η μόνη λύση για την αποφυγή εξάρσεων.

Ήταν αναπόφευκτο το lockdown; Τα κατηγορώ της αντιπολίτευσης και των διαφωνούντων

Το αν η αλματώδης αύξηση των κρουσμάτων -που προμηνύονταν ήδη από τα μέσα Σεπτεμβρίου- ήταν μία αναπόφευκτη εξέλιξη ή αν οφείλεται σε ολιγωρία της κυβέρνησης να επιβάλλει νωρίτερα πιο δυναμικά μέτρα είναι κι αυτό ένα πολύ κρίσιμο ερώτημα και πεδίο έντονης πολιτικής αντιπαράθεσης.

Αυτό που κυρίως καταλογίζεται στην κυβέρνηση είναι ότι τα προληπτικά μέτρα, όπως η χρήση μάσκας παντού και σε εξωτερικούς χώρους, που δεν κοστίζουν τίποτα, ούτε βλάπτουν κανέναν υλικά και ηθικά, θα μπορούσαν να είχαν εφαρμοστεί πολύ νωρίτερα και να είχαν επιβραδύνει τη διασπορά του ιού.

Κατηγορείται επίσης, η κυβέρνηση γιατί στοχοποιεί την εστίαση και τη νεολαία για συνωστισμό σε κλειστούς χώρους, ενώ ο συνωστισμός στα μέσα μεταφοράς ήταν καθημερινό και υποχρεωτικό φαινόμενο αφού δεν έγινε καμία προσπάθεια από την άνοιξη και μετά για την ανανέωση των οχημάτων.

Η αντιπολίτευση επιπλέον, καταλογίζει στην κυβέρνηση ότι, από το Μάιο και μετά, δε φρόντισε να θωρακίσει επαρκώς τη χώρα ενόψει του δεύτερου κύματος, καθώς τα νοσοκομεία και οι δομές υγείας δεν ενισχύθηκαν αρκετά, κυρίως με το απαραίτητο υγειονομικό προσωπικό και τις ελλείψεις αυτές προσπαθεί να καλύψει ασθμαίνουσα τώρα η πολιτική ηγεσία της χώρας.

Η δυσοίωνη… πρόβλεψη πολλών, ειδικών και πολιτών, είναι ότι η διάρκεια του lockdown θα παραταθεί και το Δεκέμβριο.

Αυτή τη στιγμή δεν το γνωρίζουμε. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να ακολουθήσουμε ευλαβικά το τρίπτυχο ΧΑΜ (χέρια-αποστάσεις-μάσκα), να κάνουμε το καλύτερο δυνατό σε ατομικό επίπεδο, αποδεικνύοντας για ακόμη μια φορά ότι είμαστε υπεύθυνοι ως πολίτες και να αναμένουμε από την πολιτεία να κάνει το δικό της εργώδες καθήκον.