¨Εστία”: Ο Σημίτης θα παρέπεμπε στη Χάγη Ίμια-αποστρατιωτικοποίηση- Έγγραφο Μπερνς

Με μια αποκάλυψη που αξίζει να συζητηθεί, κυκλοφορεί σήμερα η εφημερίδα «Εστία»: «Ο Σημίτης θα παρέπεμπε στην Χάγη Ίμια – αποστρατιωτικοποίηση νησιών», με πηγή, «αποκαλυπτικό έγγραφο του υποψηφίου υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Νίκολας Μπερνς».

Στο τηλεγράφημα αυτό, που φέρει ημερομηνία 20 Ιανουαρίου 1998 -δημοσιεύεται στο βιβλίο των Μ. Ιγνατίου και Ν. Μελέτη για τη Συμφωνία της Μαδρίτης- ο Ν. Μπερνς εμφανίζεται να λέει ότι η Ελλάδα συζητούσε να κριθεί η κυριαρχία των Ιμίων στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, αλλά υπό την προϋπόθεση ότι η Τουρκία θα ήταν αυτή που θα προσέφευγε. Σύμφωνα με το ίδιο τηλεγράφημα, η κυβέρνηση Σημίτη εμφανιζόταν έτοιμη να διαπραγματευθεί όλα τα θέματα (υφαλοκρηπίδα, εναέριο χώρο, αποστρατιωτικοποίηση νησιών [των Δωδεκανήσων συμπεριλαμβανομένων], χωρικά ύδατα), αλλά βήμα βήμα και όχι σε πακέτο, όπως ήθελε και θέλει η Τουρκία.

Η «Εστία» έχει λόγους, φαίνεται, να ανησυχεί για επανάληψη του τοπίου Σημίτη, γι’ αυτό και η έκκληση που απευθύνει στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, «μην φορτωθείτε τις αμαρτίες Σημίτη. Μην προσπαθήσετε να τελειώσετε ό,τι δεν πρόλαβε εκείνος!».

Ανησυχίες που σχετίζονται, πιθανώς, με δύο λόγους: πρώτον, εξαιτίας της εισπήδησης στελεχών που γαλουχήθηκαν πολιτικά επί κυβερνήσεων Σημίτη και Γιώργου Παπανδρέου, στα «σπλάχνα» της σημερινής κυβέρνησης. Παρά ταύτα η επωδός στις δημόσιες τοποθετήσεις των άμεσων συνεργατών του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι, «συζητάμε μία και μόνον, διαφορά, αυτή των θαλασσίων ζωνών».

Δεύτερος λόγος, η πιθανή αξιοποίηση του Νίκολας Μπερνς σε θέση – κλειδί του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών, ακόμη και στη θέση του υπουργού, στην περίπτωση που επικρατήσει στις εκλογές ο Τζο Μπάιντεν. Δεν έχουν περάσει πολλές ημέρες εξάλλου από τη διαδικτυακή συζήτηση που είχαν Κυριάκος Μητσοτάκης και Νίκολας Μπερνς, εκεί όπου ο πρωθυπουργός άνοιξε, επανέφερε ζήτημα προσφυγής στη Χάγη. Σε κάθε περίπτωση, θα σχολιάσουμε εμείς, είναι προτιμότερο ο υπουργός Εξωτερικών του ισχυρότερου κράτους να είναι από πρώτο χέρι γνώστης των θεμάτων μας, από το να στηρίζεται στα ενημερωτικά σημειώματα των διπλωματών καριέρας.

Εν τούτοις χρήσιμο είναι, ανησυχούντες και καθυσηχάζοντες, να θυμηθούν μια αποστροφή του πρόσφατου (10/8) άρθρου του Χρήστου Ροζάκη στην «Καθημερινή», με τίτλο, «Προς τα πού οδεύουν οι διερευνητικές;». Σε ένα σημείο, λοιπόν, ο ομ. καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και υφυπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης Σημίτη, γράφει: «Μετά το Ελσίνκι, και ως αποτέλεσμα αυτού, η κυβέρνηση Σημίτη αποφάσισε, τηρώντας τις δεσμεύσεις του Ελσίνκι, να ξεκινήσει διάλογο με την Τουρκία. Μόνο αγκάθι το γεγονός ότι δεσμευόταν από την πολιτική του Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος κατόρθωσε να επιβάλει τη λογική της αναγνώρισης της μίας μόνο διαφοράς, αυτήν της υφαλοκρηπίδας, σε αντιδιαστολή με την πολιτική του Κωνσταντίνου Καραμανλή που ήταν, ας μην το ξεχνάμε αυτό, διαπραγμάτευση εφ’ όλης της ύλης».

Νίκος Παπαδημητρίου