Manolada Watch: Άθλιες συνθήκες χωρίς μέτρα προστασία για χιλιάδες εργάτες στα φραουλοχώρα
Εν μέσω της κρίσης του κοροναϊού οι εργάτες γης, εξακολουθούν να ζουν σε άθλιες συνθήκες, υποστηρίζει η αναφορά του Μαρτίου, του οργανισμού Manolada Watch, του παρατηρητηρίου που ελέγχει τις συνθήκες διαβίωσης και εργασίας των εργατών γης στη Μανωλάδα. Σε αυτοσχέδιες παράγκες διαμένουν ακόμα και 20 άτομα μαζί, αναλόγως το μέγεθος του παραπήγματος, ενώ πολλοί εργοδότες δεν τους παρέχουν μέσα προστασίας όπως γάντια και προστατευτικές μάσκες.
Στα μέτρα «προστασίας» των εργατών, τα οποία έλαβαν ορισμένοι απο τους εργοδότες περιλαμβάνεται το να κρατάνε αποστάσεις στα χωράφια ενώ σε άλλες περιπτώσεις αντί να μεταφέρονται σε καρότσα περπατάνε ως και 6 χιλιόμετρα για να βρεθούν στο χωράφι. Σύμφωνα με τις αρχές (δήμος, αστυνομία) δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία και αριθμοί καταγεγραμμένων εργατών γης.
Ωστόσο, σύμφωνα με εκπροσώπους της κοινότητας, των οποίων οι μαρτυρίες ποικίλλουν, υπολογίζεται ότι υπάρχουν περίπου 7.000 έως 10.000 εργάτες γης στην ευρύτερη περιοχή παραγωγής της φράουλας. «Όπως ενημερωθήκαμε οι εργάτες γης είναι αρκετά ανήσυχοι ως προς τον COVID – 19.
Μέχρι σήμερα, δεν έχουν καταγραφεί κρούσματα» σημειώνει η έκθεση του Παρατηρητηρίου. Στις παρούσες συνθήκες, όπως έχουν διαμορφωθεί μετά από τον περιορισμό της κυκλοφορίας και την υποχρεωτική χρήση βεβαιώσεων κυκλοφορίας, οι εργάτες γης οφείλουν να φέρουν βεβαιώσεις εργοδότη. Σύμφωνα με τους εκπροσώπους της κοινότητας των Μπαγκλαντεσιανών εργατών γης κάποιοι εργοδότες δίνουν τις βεβαιώσεις μετακινήσεις σε όσους εργάτες γης διαθέτουν διαβατήριο ενώ κάποιοι δεν τις δίνουν.
«Όπως ενημερωθήκαμε από διαφορετικές πηγές, οι καταυλισμοί συνεχίζουν να είναι στην ίδια κατάσταση. Δηλαδή, αποτελούνται από αυτοσχέδιες παράγκες, με επιστρώσεις νάιλον θερμοκηπίου για την προστασία, δεν υπάρχει παροχή νερού και οι ανάγκες καλύπτονται από μικρές δεξαμενές, τα ντους και οι τουαλέτες παραμένουν εξωτερικά και αυτοσχέδια.
Σε κάθε μια παράγκα συνεχίζουν να διαμένουν από 10 έως 20 άτομα περίπου, ανάλογα το μέγεθός της. Δεν υπάρχει πρόβλεψη για την λήψη άμεσων επιπλέον μέτρων που να αφορούν στις συνθήκες διαμονής και στέγασης.
Συγκεκριμένα, η Διεύθυνση Υγείας & Κοινωνικής Μέριμνας της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας ανέφερε ότι αυτή η κατηγορία πληθυσμού (εργάτες γης) δεν εμπίπτει στην αρμοδιότητα της, αλλά στην αρμοδιότητα του Δήμου. Επιπλέον, η περιφέρεια δεν έχει λάβει επίσημη ενημέρωση στο πλαίσιο ανακοίνωσης των μέτρων αντιμετώπισης της πανδημίας για την ανάληψη ενεργειών εκ μέρους της.
Ο Δήμος Ανδραβίδας – Κυλλήνης δεν έχει προβλέψει την ανάληψη κάποιων μέτρων αφού δεν διαθέτει τα απαραίτητα κονδύλια και μέσα, ενώ δεν έχει λάβει συγκεκριμένες οδηγίες από την κεντρική διοίκηση για τον τρόπο με τον οποίο θα μπορούσε ο Δήμος να εφαρμόσει μέτρα βελτίωσης των συνθηκών στέγασης. Η συγκομιδή της φράουλας ξεκινάει Μάρτιο μέχρι και τον Ιούνιο (μέσα του μήνα περίπου).
Οι εργασίες αυτή τη στιγμή δεν έχουν σταματήσει λόγω του COVID – 19, αλλά έχουν ελαχιστοποιηθεί.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις των εκπροσώπων της κοινότητας των Μπαγκλαντεσιανών εργατών γης, η παραγωγή έχει μειωθεί περίπου κατά 70%, ενώ πετιούνται μεγάλες ποσότητες φράουλας.
Η μείωση της παραγωγής οφείλεται στην αδυναμία εξαγωγής της φράουλας αλλά και της διάθεσής της στην εγχώρια αγορά. Οι εργάτες γης δουλεύουν μειωμένα, δηλαδή απασχολούνται λιγότεροι, λιγότερες ώρες. Το ημερομίσθιο παραμένει ίδιο, σύμφωνα με τους ίδιους. Η μείωση της παραγωγής προϊόντος, επηρεάζει άμεσα όχι μόνο τους παραγωγούς αλλά και τους εργάτες γης, η οικονομική επιβίωση των οποίων εξαρτάται από αυτή την εργασία. Οι ίδιοι οι παραγωγοί έχουν την ευθύνη παροχής γαντιών και μάσκας προς το παρόν, όπως μας ενημέρωσαν οι τοπικές αρχές.
Έτσι, κάποιοι τα διαθέτουν γιατί τους έχει προμηθεύσει ο εργοδότης, ενώ κάποιοι άλλοι δεν διαθέτουν. Ως μέτρο ατομικής προστασίας στο χωράφι, ενημερωθήκαμε από την κοινότητα ότι οι εργάτες γης στα χωράφια εργάζονται διάσπαρτα, τηρώντας κάποιες αποστάσεις ασφαλείας.
Άλλο μέτρο κοινωνικής απόστασης που ενημερωθήκαμε ότι έλαβαν ορισμένοι εργοδότες είναι ότι δεν μετέφεραν τους εργάτες γης με καρότσα, αλλά τους σύστησαν να περπατήσουν έως τα χωράφια.
Κάποιοι εργάτες γης διαμένουν 5-6 χλμ μακριά από το τόπο εργασίας τους.