“Θύελλα” στην Washington Post- Ο Τζεφ Μπέζος έκοψε άρθρο υποστήριξης στη Χάρις-Κριτική, παραιτήσεις, ακύρωση συνδρομών

Αναταραχή, πολλά ερωτήματα, έντονη κριτική και αντιδράσεις μεταξύ των εργαζομένων προκαλεί η απόφαση της τρίτης μεγαλύτερης εφημερίδας των ΗΠΑ Washington Post να μην υποστηρίξει τους Δημοκρατικούς στις επερχόμενες αμερικανικές εκλογές. Η απόφαση είναι να μην στηρίξει κανέναν υποψήφιο κάτι που βέβαια συνιστά απο μόνη της μια ετεροβαρή κίνηση καθώς από το 1976 είχε υποστηρίξει Δημοκρατικούς υποψηφίους για την προεδρία, εκτός από την κούρσα του 1988.

Η εφημερίδα σε δημοσίευμα της αποκαλύπτει ότι συντάκτες είχαν γράψει άρθρο υποστήριξης της υποψήφιας των Δημοκρατικών Κάμαλα Χάρις έναντι του υποψηφίου του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος Ντόναλντ Τραμπ στις επικείμενες αμερικανικές εκλογές. Ωστόσο όπως αναφέρεται το άρθρο “κόπηκε”: «Η απόφαση να μην δημοσιευθεί ελήφθη από τον ιδιοκτήτη της The Post και της Amazon, Τζεφ Μπέζος».

Ο Τραμπ, ενώ ήταν πρόεδρος, είχε ασκήσει κριτική στον δισεκατομμυριούχο Μπέζος και στην Post, την οποία ο Μπέζος αγόρασε το 2013. Η εφημερίδα το 2016 και ξανά το 2020 υποστήριξε τους αντιπάλους του Τραμπ στις εκλογές, τη Χίλαρι Κλίντον και τον πρόεδρο Τζο Μπάιντεν, σε κύρια άρθρα που καταδίκαζαν τον Ρεπουμπλικάνο με ωμές εκφράσεις.

Σε δήλωσή του στο CNBC, όταν ρωτήθηκε για τον υποτιθέμενο ρόλο του Μπέζος στη ματαίωση της υποστήριξης, η επικεφαλής επικοινωνίας της Post Κάθι Μπερντ είπε: «Αυτή ήταν μια απόφαση της Washington Post να μην υποστηρίξει και θα σας παραπέμψω στην πλήρη δήλωση του εκδότη».

Το Σάββατο, ο εκδότης της Post, Γουίλ Λιούις, εξέδωσε δήλωση με την οποία αρνείται ότι ο Μπέζος έπαιξε ρόλο στη ματαίωση της προγραμματισμένης υποστήριξης.

«Οι αναφορές γύρω από τον ρόλο του ιδιοκτήτη της Washington Post και την απόφαση να μην δημοσιευτεί προεδρική υποστήριξη ήταν ανακριβείς», ανέφερε ο Λιούις στην ανακοίνωση. «Δεν του εστάλη, δεν το διάβασε και δεν γνωμοδότησε επί οποιουδήποτε σχεδίου. Ως εκδότης, δεν πιστεύω στις προεδρικές εγκρίσεις. Είμαστε μια ανεξάρτητη εφημερίδα και πρέπει να υποστηρίζουμε την ικανότητα των αναγνωστών μας να αποφασίζουν μόνοι τους».

• Η Post το βράδυ της Παρασκευής δημοσίευσε ένα τρίτο άρθρο, το οποίο υπογράφεται από αρθρογράφους γνώμης της εφημερίδας, οι οποίοι ανέφεραν: «Η απόφαση της Washington Post να μην προβεί σε υποστήριξη στην προεδρική εκστρατεία είναι ένα τρομερό λάθος».

«Αποτελεί εγκατάλειψη των θεμελιωδών εκδοτικών πεποιθήσεων της εφημερίδας που αγαπάμε και για την οποία έχουμε εργαστεί συνολικά 218 χρόνια», ανέφερε η στήλη. «Αυτή είναι η στιγμή που το ίδρυμα πρέπει να καταστήσει σαφή τη δέσμευσή του στις δημοκρατικές αξίες, το κράτος δικαίου και τις διεθνείς συμμαχίες, καθώς και την απειλή που συνιστά γι’ αυτές ο Ντόναλντ Τραμπ – τα ακριβή σημεία που η The Post επισήμανε υποστηρίζοντας τους αντιπάλους του Τραμπ το 2016 και το 2020».

Θύελλα αντιδράσεων

Ο αρχισυντάκτης της Post, Ρόμπερτ Κέιγκαν μέλος του τμήματος απόψεων της εφημερίδας, παραιτήθηκε μετά την απόφαση, όπως ανέφεραν πολλά ειδησεογραφικά πρακτορεία.

Οι πρώην δημοσιογράφοι της Post, Μπομπ Γούντγουορντ και Καρλ Μπέρνσταϊν, οι ιστορίες των οποίων για το σκάνδαλο του Γουότεργκεϊτ κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης Νίξον χάρισαν στην εφημερίδα το βραβείο Πούλιτζερ για τη δημόσια υπηρεσία, σε δήλωσή τους ανέφεραν:

• «Σεβόμαστε την παραδοσιακή ανεξαρτησία της σελίδας των απόψεων, αλλά αυτή η απόφαση 11 ημέρες πριν από τις προεδρικές εκλογές του 2024 αγνοεί τα συντριπτικά ρεπορτάζ της ίδιας της Washington Post για την απειλή που αποτελεί ο Ντόναλντ Τραμπ για τη δημοκρατία. Υπό την ιδιοκτησία του Τζεφ Μπέζος, η ειδησεογραφική επιχείρηση της Washington Post έχει χρησιμοποιήσει τους άφθονους πόρους της για να διερευνήσει αυστηρά τον κίνδυνο και τη ζημιά που θα μπορούσε να προκαλέσει μια δεύτερη προεδρία Τραμπ στο μέλλον της αμερικανικής δημοκρατίας και αυτό κάνει αυτή την απόφαση ακόμη πιο εκπληκτική και απογοητευτική, ειδικά τόσο αργά στην εκλογική διαδικασία».

Περισσότερα από 10.000 σχόλια αναγνωστών αναρτήθηκαν στο άρθρο του Λιούις, πολλά από τα οποία κατακεραύνωναν την Post για την απόφασή της και έλεγαν ότι ακυρώνουν τις συνδρομές τους.

«Οι πιο κρίσιμες εκλογές στη χώρα μας, μια επιλογή μεταξύ φασισμού και δημοκρατίας, και εσείς μένετε εκτός; Δειλοί. Ανήθικοι, φοβισμένοι δειλοί», έγραψε ένα σχόλιο. «Α, και παρεμπιπτόντως, ακυρώνω τη συνδρομή μου, επειδή βάζετε τις επιχειρήσεις πάνω από την ηθική».

• Η ανακοίνωση ήρθε λίγες ημέρες μετά την παραίτηση της Μαριέλ Γκάρζα, επικεφαλής της συντακτικής επιτροπής των Los Angeles Times, σε ένδειξη διαμαρτυρίας μετά την απόφαση του ιδιοκτήτη της εφημερίδας, Πάτρικ Σουν-Σιονγκ, να μην προβεί σε προεδρική υποστήριξη.

«Παραιτούμαι επειδή θέλω να καταστήσω σαφές ότι δεν είμαι εντάξει με το να σιωπούμε», δήλωσε η Γκάρζα στο Columbia Journalism Review. «Σε επικίνδυνους καιρούς, οι έντιμοι άνθρωποι πρέπει να σηκώσουν το ανάστημά τους. Με αυτόν τον τρόπο στέκομαι όρθια».

Ο Σουν – Σιονγκ, όπως και ο Μπέζος, είναι δισεκατομμυριούχος.

Ο Μάρτυ Μπάρον, πρώην εκδότης της Washington Post, χαρακτήρισε την απόφαση της εφημερίδας αυτής «δειλία, με θύμα τη δημοκρατία».

• Την επιλογή να «κοπεί» το άρθρο υποστήριξης της Κάμαλα Χάρις από την Washington Post, επέκρινε η δημοσιογράφος και εργαζόμενη επί 20 χρόνια στη συγκεκριμένη εφημερίδα, Ρουθ Μάρκους, η οποία δηλώνει απογοητευμένη.

«Αγαπώ την Washington Post, βαθιά μέσα μου. Τον περασμένο μήνα συμπλήρωσα 40 χρόνια περήφανης εργασίας για το ίδρυμα, στην αίθουσα σύνταξης και στο τμήμα “Γνώμες”. Ποτέ δεν ήμουν πιο απογοητευμένη από την εφημερίδα από ό,τι σήμερα, με την τραγικά λανθασμένη απόφαση να μην προβεί σε υποστήριξη στην προεδρική κούρσα» αναφέρει η Μάρκους και επισημαίνει:

«Σε μια στιγμή που η Post θα έπρεπε να είχε βγει μπροστά για να ηχήσει το σάλπισμα για τους πολλαπλούς κινδύνους που θέτει ο Ντόναλντ Τραμπ για το έθνος και τον κόσμο, επέλεξε αντ’ αυτού να αποσυρθεί. Αυτή είναι η λάθος επιλογή στη χειρότερη δυνατή στιγμή. Γράφω – διαφωνώ – από τη σκοπιά κάποιου που πέρασε δύο δεκαετίες ως μέλος της συντακτικής επιτροπής της Post. (Αποχώρησα πέρυσι). Από αυτή την εμπειρία, μπορώ να πω: κάποια κερδίζεις και κάποια χάνεις. Κανείς, ίσως ούτε καν ο συντάκτης της σελίδας απόψεων, δεν συμφωνεί με κάθε θέση που παίρνει το συμβούλιο. Κατά βάθος, ο ιδιοκτήτης της εφημερίδας έχει δικαίωμα να έχει μια σελίδα που να αντανακλά την άποψη του ιδιοκτήτη.

Επιπλέον, ας μην υπερεκτιμήσουμε τη σημασία των προεδρικών στηρίξεων. Όσο κι αν θέλουμε να πιστεύουμε το αντίθετο, έχουν περιορισμένη πειστική αξία για τον εξαιρετικά μικρό αριθμό αναποφάσιστων ψηφοφόρων. […]

Μια ζωντανή εφημερίδα μπορεί να επιβιώσει και ακόμη και να ευδοκιμήσει χωρίς να κάνει προεδρικές εγκρίσεις- η ίδια η Post αρνήθηκε να κάνει εγκρίσεις για πολλά χρόνια προτού αρχίσει να το κάνει τακτικά το 1976, όπως επισήμανε ο εκδότης και διευθύνων σύμβουλος Γουίλιαμ Λιούις στην εξήγηση της απόφασής του να σταματήσει την πρακτική αυτή. Αν η Post είχε ανακοινώσει μετά τις εκλογές ότι θα σταματούσε να υποστηρίζει προεδρικούς υποψηφίους, μπορεί να διαφωνούσα με αυτή την απόφαση, αλλά δεν θα τη θεωρούσα εκτός ορίων.

Δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για μια τέτοια αλλαγή. Είναι η ώρα να μιλήσουμε, όσο πιο δυνατά και πειστικά γίνεται, για να προβάλουμε την υπόθεση που προβάλλαμε το 2016 και ξανά το 2020: ότι ο Τραμπ είναι επικίνδυνα ακατάλληλος για να κατέχει το υψηλότερο αξίωμα της χώρας» σημειώνει μεταξύ άλλων η Ρουθ Μάρκους.

Και καταλήγει: «Ο Λιούις, στο σημείωμα του εκδότη του, χαρακτήρισε την κίνηση αυτή «σύμφωνη με τις αξίες που η The Post πάντα υποστήριζε και με αυτά που ελπίζουμε σε έναν ηγέτη: χαρακτήρα και θάρρος στην υπηρεσία της αμερικανικής ηθικής, σεβασμό στο κράτος δικαίου και σεβασμό στην ανθρώπινη ελευθερία σε όλες τις πτυχές της». Ήταν, πρόσθεσε, “μια δήλωση υποστήριξης της δυνατότητας των αναγνωστών μας να αποφασίσουν μόνοι τους γι’ αυτή, την πιο σημαντική από τις αμερικανικές αποφάσεις – για το ποιον θα ψηφίσουν ως τον επόμενο πρόεδρο”.

Αλλά το να το ισχυρίζεται κανείς αυτό δεν το κάνει έτσι. Η απόκρυψη της κρίσης δεν εξυπηρετεί τους αναγνώστες μας – δεν τους σέβεται. Και η έκφραση της θεσμικής μας κατώτατης γραμμής για τον Τραμπ δεν θα υπονομεύσει την ανεξαρτησία μας περισσότερο από ό,τι έκαναν οι επιλογές μας το 1976, το 1980, το 1984, το 1992, το 1996, το 2000, το 2004, το 2008, το 2012, το 2016 ή το 2020. Ήμασταν μια ανεξάρτητη εφημερίδα τότε και, ελπίζω, παραμένουμε και σήμερα.

Πολλοί φίλοι και αναγνώστες επικοινώνησαν σήμερα, λέγοντας ότι σκοπεύουν να ακυρώσουν τις συνδρομές τους ή το έχουν ήδη κάνει. Καταλαβαίνω και συμμερίζομαι τον θυμό σας. Νομίζω ότι η καλύτερη απάντηση, για εσάς και για μένα, μπορεί να ενσωματωθεί σε αυτή τη στήλη: Τη διαβάζετε, στην ίδια πλατφόρμα, στην ίδια εφημερίδα, που σας απογοήτευσε τόσο σοβαρά», καταλήγει.