Τέμπη: Συγκινητική τοιχογραφία για την 24χρονη Δήμητρα Καπετάνιου στο γυμνάσιο που φοίτησε

Με μία νέα τοιχογραφία επέστρεψε ο εικαστικός Γιώργος Κόφτης, αυτή τη φορά για την τραγωδία στα Τέμπη, ζωγραφίζοντας το πρόσωπο της 24χρονης Δήμητρας Καπετάνιου, σε τοίχο του 3ου Γυμνασίου Καλαμαριάς, όπου φοίτησε το άτυχο κορίτσι που περιλαμβάνεται στον μακρύ κατάλογο των θυμάτων του σιδηροδρομικού δυστυχήματος των Τεμπών που συγκλονίζει μέχρι και σήμερα.

Όπως αναφέρει ο εικαστικός, απέναντι ακριβώς από το σχολείο είναι το σπίτι των γονιών της Δήμητρας, όπου μίλησε μαζί τους και όπως λέει χαρακτηριστικά στην Parallaxi: “Κάναμε αγκαλιά, ο πατέρας της έκλαψε. Είναι δύο πολύ καλοί άνθρωποι αλλά πονεμένοι”.

Μάλιστα ο Γιώργος Κόφτης που έχει κάνει κατά καιρούς πολλά έργα με κοινωνικά μηνύματα, ήταν εκείνος που έκανε και το εικαστικό έργο με τα καρφιά στο σημείο του δυστυχήματος στις αρχές της χρονιάς. “Ελπίζω να μη το πειράξει κανείς” λέει χαρακτηριστικά για τη νέα τοιχογραφία του, που εκτός από το πρόσωπο της Δήμητρας, έχει προσθέσει και μερικούς στίχους από το τραγούδι που έγραψε ο Φοίβος Δεληβοριάς και παρουσίασε στην συναυλία που έγινε για το δυστύχημα των Τεμπών στο Καλλιμάρμαρο στάδιο.

“Μάτια του παιδιού μου, Που δεν θα φιλήσω, Δεν υπάρχει τρόπος πια, Να σταματήσω”.

Την παρουσίαση της τοιχογραφίας, έκανε ο ίδιος ο καλλιτέχνης στα social media, γράφοντας χαρακτηριστικά:

“Το λοιπόν ιδού η τοιχογραφία που σας έγραφα εδώ και έναν μήνα. Χαλάλι γιατί μεσολάβησε η συναυλία και το υπέροχο τραγούδι του Δεληβοριά όπου έγραψα και μερικούς στίχους. Ας μείνουμε δίπλα σε αυτούς τους ανθρώπους, οι οποίοι είναι όμοιοί μας. Δεν έχω ιδέα γιατί είχα τέτοια τιμή να κάνω κάτι που έστω και λιγάκι ελάφρυνε τον πόνο τους.

Ο μπαμπάς της Δήμητρας μου είπε “μου ξεπαγωνεις λίγο την ψυχή” έκλαιγε ο άνθρωπος, κάναμε μια αγκαλιά. Η μαμά της εξισου γλυκιά. Ένα γιατί από δω μέχρι το υπερπέραν, γιατί σε τόσο γλυκούς και καλούς ανθρώπους να γραφτεί τέτοιο φαρμάκι. Ας κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας να δικαιωθούν τα θύματα. Αν και δεν νομίζω να αλλάξει δυστυχώς ο πόνος τους. Η κουβέντα “δεν έχω άλλη επιλογή” που επανέλαβε η μαμά της Δήμητρας μπήκε μέσα στα μάτια μου και δεν φεύγει”.