ΑΝΑΛΥΣΗ: Γιατί Νετανιάχου και Νασράλα είναι παγιδευμένοι στην κλιμάκωση της σύγκρουσης

Οποιαδήποτε διπλωματική προσπάθεια για να σταματήσει ο συνεχιζόμενος πόλεμος μεταξύ Ισραήλ και Λιβάνου θα προσκρούσει στη δυσκολία των δύο κύριων μερών της αντιπαράθεσης, δηλαδή του Ισραηλινού πρωθυπουργού Βενιαμίν Νετανιάχου και του γενικού γραμματέα της Χεζμπολάχ Χασάν Νασράλα, δήλωσαν ενημερωμένες πηγές στη Βηρυτό που επικαλούνται τα τοπικά μέσα. Όπως σημειώνουν οποιαδήποτε διπλωματική προσπάθεια για να σταματήσει ο συνεχιζόμενος πόλεμος μεταξύ Ισραήλ και Λιβάνου θα προσκρούσει στην πολυπλοκότητα της δυσκολίας για την υποχώρηση του ενός ή του άλλου από τους ηγέτες των αντιμαχόμενων πλευρών.

Για τον Νετανιάχου ο πόλεμος στον Λίβανο πέτυχε αυτό που δεν μπόρεσε να πετύχει στη Γάζα.

Ο Νετανιάχου επέλεξε για τον πόλεμο έναν τίτλο που είναι ομόφωνος στην ισραηλινή πολιτική κοινότητα, «να φέρουμε πίσω τους κατοίκους του βορρά» που εκτοπίστηκαν από τα σπίτια τους ως αποτέλεσμα του «πολέμου υποστήριξης» του Νασράλα μετά τις επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου στη Γάζα.

Αυτό σημαίνει ότι οι επιχειρήσεις των Ισραηλινών Δυνάμεων έχουν ευρεία κοινοβουλευτική και λαϊκή υποστήριξη, σε αντίθεση με τη διαίρεση που προέκυψε για τη συμφωνία ομηρίας στη Γάζα.

Ο Νετανιάχου άνοιξε τον πόλεμο χτυπώντας τις επικοινωνίες της Χεζμπολάχ, προκαλώντας πρωτοφανείς απώλειες στις τάξεις της Χεζμπολάχ που έβγαλαν περίπου 1.500 μέλη της εκτός μάχης.

Ο Μπίμπι κατάφερε ένα σχεδόν θανάσιμο πλήγμα στην ηγεσία των Δυνάμεων Ραντουάν, τον επίλεκτο κλάδο του στρατιωτικού μηχανισμού της Χεζμπολάχ, επιτρέποντάς του να σκοτώσει εξέχοντα ονόματα, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που βρίσκονται στη λίστα καταζητούμενων των ΗΠΑ για επιθέσεις στη Βηρυτό πριν από τέσσερις δεκαετίες.

Ο Νετανιάχου μπορεί να υποστηρίξει στην Ουάσιγκτον και σε άλλες δυτικές πρωτεύουσες ότι η Χεζμπολάχ ήταν ο εμπνευστής του πολέμου και ότι το Ισραήλ δεν απαιτεί τίποτα περισσότερο από την επιστροφή των εκτοπισμένων από τον βορρά και την εξάλειψη της απειλής. Ο Νετανιάχου δεν έχει δηλώσει, για παράδειγμα, ότι θέλει να εξαλείψει εντελώς τη Χεζμπολάχ, όπως έκανε με τη Χαμάς στη Γάζα.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο φαίνεται δύσκολο για τον Νετανιάχου να υποχωρήσει από την απαίτηση για επανακατοίκηση, η οποία πρακτικά σημαίνει απεμπλοκή του μετώπου του Λιβάνου από το μέτωπο της Γάζας.

Σε ότι αφορά τον Νασράλα είναι δύσκολο να δεχτεί μια οπισθοχώρηση σε έναν πόλεμο που ο ίδιος ξεκίνησε.

Του είναι επίσης δύσκολο να δεχτεί την αποχώρηση μετά τις βαριές απώλειες που υπέστη το κόμμα, οι οποίες είναι πρωτοφανείς και ανεπανάληπτες στην ιστορία των αντιπαραθέσεων του με το Ισραήλ, με πιο πρόσφατη τον πόλεμο του 2006.

Η αποδοχή της οπισθοχώρησης σημαίνει ότι το Ιράν δεν είναι διατεθειμένο να διακινδυνεύσει συγκεκριμένα βήματα αντιπαράθεσης με το Ισραήλ, τα οποία θα μπορούσαν να πυροδοτήσουν το φάσμα ενός περιφερειακού πολέμου που θα έφερνε μαζί του την πιθανότητα διολίσθησης σε μια αμερικανο-ιρανική σύγκρουση, την οποία οι δηλώσεις του Ιράν έχουν δείξει ότι επιδιώκει να αποφύγει.

Η αποδοχή από τη Χεζμπολάχ της απομάκρυνσης από τη Γάζα χωρίς εκεχειρία θα ωθήσει πολλά κόμματα να θεωρήσουν τον «πόλεμο υποστήριξης» ως ένα στοίχημα που δεν έλαβε υπόψη την ισορροπία δυνάμεων και το γεγονός ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες οδεύουν προς προεδρικές εκλογές, τα κόμματα των οποίων δεν θέλουν να ασκήσουν σοβαρή πίεση στο Ισραήλ.

Μια υποχώρηση της Χεζμπολάχ θα σήμαινε υποχώρηση του ηθικού του άξονα αντίστασης, η οποία με τη σειρά της θα αντανακλούσε στην ίδια την κατάσταση στη Γάζα.

Η αποδοχή μιας κατάπαυσης του πυρός χωρίς «περιορισμένα κέρδη» θα ενισχύσει την εντύπωση ότι ο Νασράλα εξαπέλυσε έναν πόλεμο στον οποίο αντιτίθεται η πλειοψηφία των Λιβανέζων και ότι το κόμμα του φέρει ευθύνη για τις απώλειες που τον συνόδευσαν.