Τι σηματοδοτεί η εμφάνιση Παππά στη ΔΕΘ

Ως πρόεδρος της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ, εξουσιοδοτημένος από την Π.Γ να εκπροσωπήσει το κόμμα στη ΔΕΘ, ο Νίκος Παππάς κατάφερε να δείξει ότι, παρά την εμφυλιοπολεμική εσωστρέφεια που αγγίζει τον διασυρμό, η αξιωματική αντιπολίτευση υφίσταται και διαθέτει προτάσεις για συγκεκριμένα κοινωνικά προβλήματα, όπως η στεγαστική κρίση και η διαχείριση του ιδιωτικού χρέους. Η παρουσία δίπλα του πολλών βουλευτών, από τον υποψήφιο για την ηγεσία Παύλο Πολάκη, τον Σωκράτη Φάμελλο, την Κατερίνα Νοτοπούλου και άλλους βουλευτές, μεταξύ των οποίων και υποστηρικτές του Στέφανου Κασσελάκη (όπως η Θεοδώρα Τζάκρη), ήταν ένα αχνό σήμα υπέρ της ενότητας.

Από την άλλη, όπως αναμενόταν, ο κ. Παππάς ισορρόπησε επιτυχώς ως προς το μείζον εσωκομματικό θέμα παραπέμποντας στις αποφάσεις της Κ.Ε και της Π.Γ. Μέχρι εκεί, άλλωστε, μπορούσε να φτάσει εξαντλώντας την εξουσιοδότηση που είχε σε αυτή την μεταβατική φάση.

Από την εμφάνιση του προέδρου της Κ.Ο, συνάγονται, όμως, και ορισμένα συμπεράσματα που αφορούν τον ίδιο:

–“Άδειασε” εντελώς τον Στέφανο Κασσελάκη υιοθετώντας πλήρως την ηχηρή απόφαση της Κ.Ε για την έκπτωσή του από το προεδρικό αξίωμα. Παρ’ ότι ο ίδιος δεν την υποστήριξε, όπως έχει δηλώσει δημόσια. Δεν είπε μισές κουβέντες επ΄ αυτού, παρά το γεγονός ότι ο τέως πρόεδρος έκανε ότι μπορούσε για να τορπιλίσει την παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ στη ΔΕΘ με την κοινοποίηση των περί του πληρεξουσίου, την άρση του οποίου ζήτησε από τον διευθυντή του κόμματος.

–Άφησε ορθάνοιχτο το ενδεχόμενο να είναι τελικά και ο ίδιος υποψήφιος για την ηγεσία -παρά τα περί του αντιθέτου θρυλούμενα τις τελευταίες μέρες- και αξιοποίησε την ευκαιρία για να διατυπώσει την δική του πρόταση περί συνεργασιών με το ΠΑΣΟΚ. Ήταν, άλλωστε, ο πρώτος που μίλησε για εκλογική συμπόρευση και συμμαχία με κοινά ψηφοδέλτια, την επομένη κιόλας των ευρωεκλογών.

Ο Νίκος Παππάς ήταν αυτός που σε μεγάλο βαθμό έδωσε τη νίκη στον Στέφανο Κασσελάκη με την υποστήριξη που δημόσια του παρείχε μεταξύ πρώτου και δεύτερου γύρου στις εσωκομματικές εκλογές πριν ένα χρόνο. Το γεγονός ότι απομακρύνθηκε πλέον κατηγορηματικά από τον τέως πρόεδρο του κόμματος -παρά την πρόσφατη αναβάθμισή του στην προεδρία της Κ.Ο- αλλάζει τους εσωτερικούς συσχετισμούς. Δεν είναι πιά ούτε συμπαραστάτης, ούτε υποστηρικτής, είναι αντίπαλος. Κι αυτό σημαίνει ότι πρέπει να οξύνει περισσότερο τον λόγο του για όλα αυτά που συνέβησαν τους προηγούμενους μήνες και για τα οποία εξέφραζε ρητά τη διαφωνία του στο παρασκήνιο αλλά όχι στο προσκήνιο.

Σε συνδυασμό με το “άδειασμα” και του Παύλου Πολάκη (“έκανα λάθος που τον υποστήριξα”, είπε προ ημερών), ο οποίος είναι πιά υποψήφιος για την ηγεσία, ο Στέφανος Κασσελάκης εφόσον τελικά είναι υποψήφιος πρέπει να στηριχτεί μόνο στις δικές του δυνάμεις, στο κοινό εντός και εκτός ΣΥΡΙΖΑ που δημιούργησε στον ένα χρόνο της προεδρίας του. Πιθανώς αυτό να είναι αρκετό για να του εξασφαλίσει τη νίκη στις εσωκομματικές εκλογές της 24ης Νοεμβρίου (επαναληπτικές την 1η Δεκεμβρίου). Εάν αυτό αποδειχτεί ακριβές, τότε ούτε ο Νίκος Παππάς, ούτε ο Παύλος Πολάκης, ούτε, φυσικά, οι “87” μπορούν εύκολα να σταθούν στον ΣΥΡΙΖΑ, παρά τα όσα περί ενότητας θα ακουστούν. Η ρευστοποίηση θα συνεχιστεί μέχρι τέλους.

Η πρόταση Παππά περί συνεργασίας των προοδευτικών δυνάμεων διατυπώνεται μεν (προς το παρόν) σε ώτα μη ακουόντων στο ΠΑΣΟΚ, οι υποψήφιοι για την ηγεσία του οποίου λογικά μιλούν για αυτονομία (βοηθά και η δημοσκοπική του άνοδος), δημιουργεί, όμως, ένα πλαίσιο πιθανής συνεννόησης στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ. Υπό την έννοια ότι με αυτή συμφωνούν κορυφαία στελέχη των “87” -αν και με μικρές διαφοροποιήσεις-, όπως η ‘Ολγα Γεροβασίλη, οι Κώστας Ζαχαριάδης, Γιάννης Ραγκούσης, Θανάσης Θεοχαρόπουλος, ο Χρήστος Σπίρτζης, η Κατερίνα Νοτοπούλου, ο Διονύσης Καλαματιανός και πολλοί ακόμα. Είναι άλλωστε αυτή η ανεκπλήρωτη “κληρονομιά” του σχεδίου του Αλέξη Τσίπρα για διεύρυνση. Σε αυτό το πεδίο ίσως υπάρξουν συγκλίσεις του κ. Παππά με τους “87”, οι οποίοι προσανατολίζονται στην υποστήριξη της υποψηφιότητας του Σωκράτη Φάμελλου.

Υπάρχει, ωστόσο, ένα μεγάλο αγκάθι που οφείλει να ξεριζώσει ο πρόεδρος της Κ.Ο. Να ανακτήσει σχέση εμπιστοσύνης με την πλειοψηφία που διαμορφώθηκε στην τελευταία συνεδρίαση της Κ.Ε (μέτωπο υπέρ της πρότασης μομφής στον Στέφανο Κασσελάκη), εμπιστοσύνη που τραυματίστηκε βαθιά στο παρασκήνιο πριν το συνέδριο του Φεβρουαρίου, και να ξαναπιάσει το νήμα της παλαιάς σχέσης του με τον Αλέξη Τσίπρα. Δεν είναι εύκολο, οφείλει, όμως, να το προσπαθήσει. Σε κάθε περίπτωση είναι πιθανό να έχει εκ νέου ρόλο ρυθμιστή στην εσωκομματική εκλογή, αν και λιγότερο σημαντικό απ΄ ότι πριν ένα χρόνο. Κι αυτή τη φορά είναι προφανές ότι δεν θα τον σπαταλήσει…