“Ανοιγαν κεφάλια με κλομπ και με κράνη”

Ο άγριος ξυλοδαρμός από χρυσαυγίτες σε βάρος Πακιστανών εργατών στη Βαϊνιά Ιεράπετρας τον Φεβρουάριο του 2013 είχε όλα τα χαρακτηριστικά της προσχεδιασμένης ρατσιστικής επίθεσης.

Το οργανωμένο σχέδιο καταστρώθηκε στα γραφεία της Χ.Α. Ιεράπετρας και εκτελέστηκε από ομάδα χρυσαυγιτών η οποία, αφού πήγε σε συνεταιριστικό ελαιουργείο που απασχολεί ξένο εργατικό δυναμικό, ψάχνοντας Πακιστανούς εργάτες, εισέβαλε στο σπίτι όπου διέμεναν κρατώντας καδρόνια. Η επίθεση ήταν τόσο σφοδρή που τα θύματα οδηγήθηκαν στο νοσοκομείο.

Η υπόθεση έχει φτάσει στα δικαστήρια και έχει τελεσιδικήσει, με το Εφετείο της Νεάπολης να κρίνει ένοχους τέσσερις κατηγορούμενους για τα πλημμελήματα της επικίνδυνης και απλής σωματικής βλάβης, και περιλαμβάνεται στη λίστα των περιστατικών που εντάσσονται στο τρίτο σκέλος της δίκης για τη δράση της εγκληματικής οργάνωσης.

Μέλος του τάγματος εφόδου της Ιεράπετρας ο Αριστόδημος Δασκαλάκης έχει καταδικαστεί σε 5ετή κάθειρξη από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο της Χρυσής Αυγής για την επίθεση στους μετανάστες και η υπόθεση απασχόλησε χθες εκ νέου το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων.

Ο Ανίφ και ο Μαζάρ ήταν δύο από τα θύματα που κατέθεσαν χθες, επιβεβαιώνοντας τα όσα συνέβησαν τον Φεβρουάριο του 2013. «Ηταν περίπου 10 άτομα, ήρθαν όταν είχε νυχτώσει. Είχαν ξυρισμένα κεφάλια, μαύρα ρούχα και κρατούσαν διάφορα πράγματα στα χέρια, ξύλα. Ηρθαν σαν ομάδα και μας είπαν “να φύγετε από την Ελλάδα! Τι ήρθατε εδώ;”» περιέγραψε ο Ανίφ.

Η επίθεση διήρκεσε λιγότερο από 20 λεπτά, ενώ δέχτηκαν χτυπήματα στο σώμα και στο κεφάλι. «Δεν γνώριζα ποιοι ήταν. Εγώ ήμουν σπίτι-δουλειά, δουλειά-σπίτι. Απλά μου είχαν πει φίλοι μου ότι γίνονταν διάφορα στην Αθήνα από τη Χρυσή Αυγή […] Μου είχε πει “εμείς φοβόμαστε”».

Αυτή δεν ήταν η μοναδική φορά που στοχοποιήθηκαν από το τάγμα εφόδου. Είχε προηγηθεί, τον Νοέμβριο του 2012, επίθεση στο συγκεκριμένο σπίτι με βόμβες μολότοφ. «Ηταν βράδυ και έπιασε φωτιά. Είχαν βάλει πετρέλαιο σε μπουκάλια μπίρας και έπιασε φωτιά έξω στην αυλή», κατέθεσε ο Μαζάρ.

«Πριν νυχτώσει»

Το κλίμα τρομοκρατίας που επικρατούσε στις συνοικίες του Πειραιά την περίοδο των συνεχών επιδρομών της Χρυσής Αυγής, το 2011-12, και έληξε μετά τη δολοφονία Φύσσα, όταν ξεκίνησαν οι ποινικές διώξεις σε βάρος της ηγεσίας της οργάνωσης, περιέγραψε λεπτομερώς ο μάρτυρας Φώτης Ανδρεόπουλος. Συνταξιούχος εργοθεραπευτής και εθελοντής εκπαιδευτικός στο Ανοικτό Σχολείο Μεταναστών Πειραιά, ο μάρτυρας αναφέρθηκε σε συγκεκριμένα βίαια περιστατικά από τις ομάδες κρούσης, που τρομοκρατούσαν και ξυλοκοπούσαν βάναυσα μετανάστες, ακόμα και μέσα σε λεωφορεία, ανάμεσά τους και ενήλικους μαθητές του σχολείου.

«Μέχρι και το ’10 τα πράγματα ήταν ήρεμα. Το ’11 μας έλεγαν οι μαθητές ότι κάτι αλλάζει. Το ’12 δεν μπορείτε να καταλάβετε τι συνέβαινε. Εβλεπα πράγματα πρωτόγνωρα, χτυπούσαν τον κόσμο επειδή ήταν μελαψοί» σημείωσε. «Αλλάξαμε το πρόγραμμα στο σχολείο, έτσι ώστε να γυρίζουν σπίτια τους πριν νυχτώσει».

Το 2012 ενημερώθηκε για μια βίαιη έφοδο σε υπόγειο σπίτι μεταναστών από το Πακιστάν στην Ευαγγελίστρια Πειραιά. «Μπήκα μέσα και είδα έναν με ανοιγμένο κεφάλι. Πήγε στο Ασκληπιείο Βούλας. Μπήκαν μέσα με κράνη και κλομπ και ένας από αυτούς χτύπησε με τέιζερ. Τους είπαν “πάρτε το πορτοφόλι, εκεί είναι τα λεφτά”, όμως δεν τα πήραν. Φάνηκε ότι ήταν το περιστατικό ρατσιστικής βίας […] Οι άνθρωποι αυτοί ήξεραν τι έκαναν, υπήρχε εκπαίδευση από πίσω».

Εκείνη τη χρονιά, ο Ι. Λαγός, περιφερειάρχης Πειραιά, αντέδρασε στη λειτουργία του σχολείου που στεγαζόταν σε γυμνάσιο της Κοκκινιάς, με επερώτηση στη Βουλή, επικαλούμενος το γνωστό ρατσιστικό αφήγημα περί «υγειονομικού προβλήματος». «Ελεγε πως κινδυνεύουν τα παιδιά και ίσως οι μετανάστες φέρουν αρρώστιες. Ρωτούσε αν είναι νόμιμοι και ρωτούσε πώς λειτουργεί αυτό το σχολείο. Από πουθενά δεν προέκυπτε ότι οι μετανάστες ήταν φορείς ασθενειών, εμπεριείχε ρατσισμό το ερώτημα».

Δύο χρόνια αργότερα, τη νύχτα της 14ης Αυγούστου του 2014, η Χρυσή Αυγή αντέδρασε ξανά, αυτή τη φορά με βανδαλισμούς και καταστροφές. «Σπάσαν τα κιγκλιδώματα από τα γραφεία του σχολείου, πήγαν να πάρουν τους υπολογιστές. Υπέγραψαν στους τοίχους ως “Πυρήνας Νεολαίας Χρυσής Αυγής”».

Πηγή: Η Εφημερίδα των Συντακτών