Ask Not:The Kennedys and the Women They Destroyed/ Βιβλίο “σεισμός”με αναφορά σε Ωνάση:”Αμφιφυλόφιλος, πλήρωνε νεαρά άτομα, τα έδερνε άγρια μετά το σεξ”

 Ask Not:The Kennedys and the Women They Destroyed/ Βιβλίο “σεισμός”με αναφορά σε Ωνάση:”Αμφιφυλόφιλος, πλήρωνε νεαρά άτομα, τα έδερνε άγρια μετά το σεξ”

Το βιβλίο της Maureen Callahan, με τίτλο «Ask Not: The Kennedys and the Women They Destroyed» περιέχει απόσπασμα που δημοσιεύει αποκλειστικά η εφημερίδα daily Mail, και αναφέρεται“ στα φρικτά σκάνδαλα του δεύτερου γάμου της Τζάκι” με τον Έλληνα μεγιστάνα Αριστοτέλη Ωνάση.

Μεταξύ άλλων αναφέρονται τα εξής σοκαριστικά:

“Τον Οκτώβριο του 1968, σχεδόν πέντε χρόνια μετά τη δολοφονία του προέδρου John F. Kennedy, η σεβαστή χήρα του ανακοίνωσε ότι θα παντρευόταν τον δισεκατομμυριούχο Έλληνα μεγιστάνα της ναυτιλίας Αριστοτέλη Ωνάση. Η Τζάκι Κένεντι ήταν 39 ετών, η επιτομή της αξιοπρέπειας και της κομψότητας, ενώ ο Ωνάσης ήταν 62 ετών και θεωρούνταν από την υψηλή κοινωνία ως ένας χυδαίος, σαν καλικάντζαρο. Η σχέση του με την τραγουδίστρια της όπερας Μαρία Κάλλας ήταν γνωστή. Λιγότερο ήταν η αμφιφυλοφιλία του. Ή ότι είχε μια σειρά από αγορασμένα και πληρωμένα νεαρά άτομα, μερικούς από τους οποίους τους έδερνε άγρια ​​μετά το σεξ”.

  • Ο αρραβώνας Κένεντι-Ωνάση έγινε πρωτοσέλιδος στην εφημερίδα New York Times: «Η αντίδραση εδώ είναι θυμός, σοκ και απογοήτευση», έγραφε ο τίτλος.
  • Η γερμανική Bild, η με τη δεύτερη μεγαλύτερη κυκοφορία στην Ευρώπη έγραφε: «Όλος ο κόσμος είναι αγανακτισμένος».
  • Ένα ταμπλόιντ της Fleet Street βρυχήθηκε: «Η Τζάκι παντρεύεται λευκή επιταγή».
  • Το Βατικανό την κατήγγειλε.

Η Τζάκι Κένεντι -η κάποτε ηρωίδα της Αμερικής- θα μιλούσαν και θα έγραφαν πλέον για αυτήν, για μια πόρνη που είχε πουλήσει τον εαυτό της στην παγκόσμια αγορά. Η αλήθεια, ωστόσο, ήταν πολύ πιο περίπλοκη από αυτό… Όπως ήταν και ο άλλος απίθανος έρωτας που είχε ξεκινήσει μετά τον θάνατο του Τζον Κένεντι (JFK).

Στις 25 Νοεμβρίου 1963, η Τζάκι Κένεντι γονάτισε ενώπιον στις κάμερες του κόσμου και άναψε την αιώνια φλόγα στον τάφο του JFK.

Μετά τη λειτουργία, ο αδερφός του Τζακ, Μπόμπι Κένεντι, έμεινε πίσω στον Λευκό Οίκο για να παρηγορήσει την Τζάκι.

Εκείνο το βράδυ, γύρισε προς το μέρος της και της είπε: «Πάμε να επισκεφτούμε τη φίλη μας;»

Ο Μπόμπι άφησε πίσω τη σύζυγό του Έθελ, μητέρα των επτά παιδιών τους.

Ήταν μια ρητή αναγνώριση ενός νέου και τρομερού δεσμού μεταξύ της Τζάκι και του Μπόμπι, των δύο πιο σημαντικών ανθρώπων στη ζωή του Τζον Κένεντι. Αυτό το κοινό τραύμα θα οδηγούσε σύντομα σε μια μακροχρόνια σχέση.

Ψιθυριζόταν στους κοινωνικούς τους κύκλους, αυτός ο πιο σκανδαλώδης σύνδεσμος, που ήταν πολύ γνωστός και στους δημοσιογράφους, κυρίως επειδή έβλεπαν την Τζάκι και τον Μπόμπι να δειπνούν στη Νέα Υόρκη, ανοιχτά να φιλιούνται και να αγκαλιάζονται.

Αυτή η υπόθεση, αν την αποκάλυπτε κάποιος, θα ήταν καταιγιστική. Αλλά επειδή ήταν οι Κένεντι – εξαιτίας αυτού που συνέβη στον πρόεδρο, τον σύζυγό της Τζάκι και αδελφό του Μπόμπι – το μυστικό κρατήθηκε …μυστικό.

Μετά μπήκε (ξανά) στη ζωή της ο Έλληνας μεγιστάνας.

Γράφει η συγγραφέας:

“Αυτός που μπορούσε, και το έκανε, ήταν ο Αριστοτέλης Ωνάσης. Την άνοιξη του 1968, η Τζάκι ήθελε να φύγει από το χωνευτήρι των Κένεντι, να μην είναι μία ζωντανή Αμερικανίδα αγία. Ήθελε να σπάσει αυτή την εικόνα σε κομμάτια.

Ο Μπόμπι, του οποίου η προεκλογική εκστρατεία ήταν αποπληκτική, αντέδρασε:

«Για όνομα του Θεού, Τζάκι», είπε. «Αυτό θα μπορούσε να μου κοστίσει πέντε πολιτείες».

Ο Μπόμπι γνώριζε χρόνια τον Ωνάση και τον μισούσε. Το συναίσθημα ήταν αμοιβαίο, τόσο για προσωπικούς όσο και για επαγγελματικούς λόγους.

Ο Ωνάσης ανησυχούσε ότι αν ο Μπόμπι γινόταν πρόεδρος, θα εμπόδιζε τα πετρελαιοφόρα του Ωνάση να ελλιμενιστούν σε αμερικανικά λιμάνια. Και πριν από χρόνια, ο Μπόμπι είχε το θράσος να πει στον Ωνάση να σταματήσει να κοιμάται με την αδερφή της Τζάκι, Λι, πριγκίπισσα τότε από τον γάμο της με τον Πρίγκιπα Στας Ράντζιγουιλ.

Ο Ωνάσης, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι ο Μπόμπι και ο Τζακ Κένεντι κοιμόντουσαν και οι δύο με τη Μέριλιν Μονρόε, αισθάνθηκε αγανάκτηση… “

ΠΗΓΗ: Daily Mail – Απόσπασμα από το βιβλίο της Maureen Callahan

Σχετικά Άρθρα