Μαξίμου/ Ο Ιερώνυμος και οι “μαύρες τρύπες” στους συντηρητικούς ψηφοφόρους-Ο πήχης του 33%

Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος ρωτήθηκε από δημοσιογράφους, προσερχόμενος την Μεγάλη Πέμπτη στην Μητρόπολη Αθηνών, για την δεύτερη στη σειρά (αν και έμμεση αυτή τη φορά) συνάντησή του με τον πρωθυπουργό. Η προηγούμενη ήταν στην κοινή του επίσκεψη σε εκκλησιαστική δομή στο Δήλεσι- την περασμένη Παρασκευή. “Είμαστε εδώ για να γιορτάσουμε, τα άλλα τα βρίσκουμε”, είπε αφοπλιστικά και με νόημα. Το ακριβές, βεβαίως, θα ήταν “τα βρήκαμε”…

Η ψυχρότητα στις σχέσεις Εκκλησίας-κυβέρνησης μετά την ψήφιση του νόμου για την ισότητα στο γάμο φαίνεται πως ανήκει στο παρελθόν. Τουλάχιστον όσον αφορά τον ίδιο τον Αρχιεπίσκοπο και σημαντική μερίδα μητροπολιτών. Εάν ανατρέξει κανείς στις δηλώσεις εκείνων των ημερών, δηλαδή πριν και αμέσως μετά την ψηφοφορία στη Βουλή, θα διαπιστώσει πως από τους 82 ιεράρχες σκληρές ή ακόμα και επιθετικές αναφορές έκαναν περίπου δέκα. Πολλοί εσιώπησαν, αρκετοί συντάχθηκαν με την επίσημη ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου και προτίμησαν να μην εκτεθούν περαιτέρω.

Στο Μέγαρο Μαξίμου έχουν κάθε λόγο να είναι ικανοποιημένοι από το σήμα κατευνασμού που δις έστειλε ο κ. Ιερώνυμος και να ευχαριστούν ιδιωτικά τον δραστήριο σύμβουλο του Αρχιεπισκόπου Χάρη Κονιδάρη που έφερε σε πέρας ακόμα μία δύσκολη αποστολή όπως έχει κάνει πλειστάκις στο παρελθόν και όχι μόνο με τη σημερινή κυβέρνηση. Είναι ίσως ελάχιστα γνωστό αλλά ο ίδιος άνθρωπος διαχειρίστηκε και την εδραίωση καλών σχέσεων μεταξύ του Αρχιεπισκόπου και του πρώην πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα.

Θα φτάσει το σήμα στις μητροπόλεις;

Το κρίσιμο ερώτημα, ωστόσο, είναι εάν αυτό το σήμα κατευνασμού θα φτάσει σε όλες τις μητροπόλεις, στους αρχιμανδρίτες και ιερείς ανά την επικράτεια που, όπως συμβαίνει πάντοτε, λειτουργούν ατύπως και ως πομποί μηνυμάτων και δέκτες, ταυτόχρονα, του αισθήματος των πιστών. Ειδικά πριν από μία εκλογική μάχη. Οι φραστικές επιθέσεις ιερέων, όπως του αρχιμανδρίτη στο Αμύνταιο κατά του Άδωνη Γεωργιάδη, του άλλου στην Ηλιούπολη κατά του Παύλου Χρηστίδη, οι “αφορισμοί” του μητροπολίτη Κερκύρας κατά βουλευτών, και φυσικά η χειροδικία της πολιτεύτριας της “Νίκης” κατά της βουλευτού Καβάλας της Ν.Δ, δεν επαναλήφθηκαν κατά την Εβδομάδα των Παθών, παρά τους φόβους περί του αντιθέτου. Κατευνάστηκαν, άραγε, τα πάθη και, όπως είπε ο Αρχιεπίσκοπος, “τα βρίσκουμε”;

Όλα θα φανούν στην κάλπη. Διότι ο κ. Ιερώνυμος έδωσε τον τόνο, προσφέροντας αυτό ακριβώς που επιδίωκε η κυβέρνηση, όμως δεν είναι καθόλου βέβαιο πως το σαράκι του θυμού που κατατρώει το σώμα των συντηρητικών ψηφοφόρων από τον γάμο των ομοφύλων και εντεύθεν δεν θα μετουσιωθεί σε αποχή από τις ευρωεκλογές ή ακόμα και αντιδραστική ψήφο οργής στην “Ελληνική Λύση”, τη “Νίκη”, ή άλλα μικροκομματίδια δεξιότερα της Ν.Δ.

Η αποχή και η ψήφος οργής

Το ποσοστό των αναποφάσιστων ψηφοφόρων καταγράφεται πολύ υψηλό σε όλες τις μετρήσεις και οι δημοσκόποι επισημαίνουν πως αυτοί προέρχονται κατά κύριο λόγο από το κυβερνών κόμμα και δευτερευόντως από τον ΣΥΡΙΖΑ ( αυτό εξαιτίας της αμφισημίας που εκπέμπει ο Στέφανος Κασσελάκης).

Τουλάχιστον το 15% εκείνων που ψήφισαν τη Ν.Δ τον Ιούνιο του 2023 (41%) φαίνεται πως “σταθμεύουν” στη ζώνη των αναποφάσιστων σύμφωνα με δημοσκοπικά ευρήματα. Αυτό αντιστοιχεί σε περίπου 6 ποσοστιαίες μονάδες, ενώ η συσπείρωση του κυβερνώντος κόμματος είναι ακόμα χαμηλή, κοντά στο 65%.

Στο Μαξίμου δηλώνουν ικανοποιημένοι, ωστόσο, και επισημαίνουν πως “από την Κυριακή του Θωμά και μετά θα μπούμε στην τελική ευθεία και οι συνθήκες θα αλλάξουν επί τα βελτίω”. Τονίζουν, δε, πως στις τελευταίες μετρήσεις το ποσοστό του κόμματος του Κυριάκου Βελόπουλου “φρενάρει”, κάτι που, όμως, διαψεύδει ο ίδιος δηλώνοντας πως η “Ελληνική Λύση” είναι δεύτερο κόμμα σε όλες τις εκλογικές περιφέρειες στη Βόρεια Ελλάδα και σχεδόν διπλασιάζει το ποσοστό του Ιουνίου του ’23 στην υπόλοιπη χώρα.

Η κυβέρνηση προσπαθεί να αναβιώσει, βεβαίως, ότι έχει απομείνει από το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο, με αφορμή τις δικαστικές αποφάσεις για το Μάτι και την αποφυλάκιση του Νίκου Μιχαλολιάκου, την ίδια ώρα που εντείνει τις επιθέσεις της (δια των Άδωνη Γεωργιάδη και Μάκη Βορίδη, κυρίως) κατά του Κυριάκου Βελόπουλου. Αυτά τα δύο κόμματα είναι οι βασικοί αντίπαλοι της Ν.Δ, όχι επειδή απειλείται η ηγεμονία της αλλά διότι κυρίως προς αυτές τις κατευθύνσεις εκτιμά πως μπορεί να κινηθούν τυχόν διαρροές. Ο βασικός κίνδυνος, ωστόσο, είναι η αποχή των συντηρητικών ψηφοφόρων.

Η σύγκριση που γίνεται με τις ευρωεκλογές του 2019 είναι αναμφίβολα βολική γιατί βάζει τον πήχη (όπως είπε ο ίδιος ο πρωθυπουργός στη συνέντευξή του στον Σκάϊ) στο 33% -τελευταίες πληροφορίες αναφέρουν πως τα focus groups που μελετά ο Σταν Γκρίνμπεργκ δείχνουν πως σχετικά εύκολα θα φτάσει ή και θα ξεπεράσει αυτό το ποσοστό- όμως οι δημοσκόποι συστήνουν προσοχή διότι τα δεδομένα είναι διαφορετικά.

Οι ευρωεκλογές του 2019 συνδυάστηκαν με τις αυτοδιοικητικές εκλογές και εκ των πραγμάτων προκάλεσαν αυξημένη συμμετοχή (ψήφισαν 5.920.000 και το ποσοστό συμμετοχής ήταν 58,69%), ενώ συνέδραμε θετικά για τη Ν.Δ ότι επίκειντο εθνικές εκλογές με τον Κυριάκο Μητσοτάκη επελαύνοντα προς την πρωθυπουργία. Τώρα, οι ευρωεκλογές είναι “ορφανές” και όλα δείχνουν πως ειναι πιθανό να καταγραφεί το μεγαλύτερο ποσοστό αποχής των πολλών τελευταίων ετών.

Θετικά και αρνητικά της “εθνικής ατζέντας”

Η επιλογή, δε, της κυβέρνησης (που ασμένως ακολουθεί η αντιπολίτευση) να πορευτεί στις ευρωκάλπες με σκληρή εθνική ατζέντα δρα μεν συσπειρωτικά, από την άλλη, όμως, υπενθυμίζει και κρατά στην πολιτική αντιπαράθεση μείζονα κοινωνικά θέματα στα οποία δεν έχει θετικές επιδόσεις: ακρίβεια, εγκληματικότητα, Τέμπη και άλλα.

Η απουσία, επίσης, σοβαρής πολιτικής απειλής που να θέτει σε κίνδυνο την κυβερνητική πλειοψηφία την επόμενη μέρα είναι ένας επιπλέον κρυφός κίνδυνος. Είναι εύκολο για τον συντηρητικό ψηφοφόρο που βιώνει τα παραπάνω προβλήματα και επιπλέον έχει θυμώσει με τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών να αντιδράσει “χαλαρά” δια της αποχής ή οργισμένα ψηφίζοντας Βελόπουλο, Νίκη ή οτιδήποτε άλλο.