Ηχηρή στήριξη του Πέδρο Αλμοδόβαρ στον Ισπανό πρωθυπουργό Σάντσεθ – “Ψυχολογικό βασανιστήριο -Άρχισα να κλαίω”

Στο πλευρό του Ισπανού πρωθυπουργού, Πέδρο Σάντσεθ, στέκεται ο Πέδρο Αλμοδόβαρ. Ο σκηνοθέτης έγραψε το άρθρο όταν ο Πέδρο Σάντσεθ αποκάλυψε την προηγούμενη εβδομάδα ότι σκέφτεται να παραιτηθεί, μετά την απόφαση δικαστή να ανοίξει έρευνα για τη σύζυγό του, Μπεγόνια Γκόμεθ, έπειτα από καταγγελία ΜΚΟ που έχει σχέσεις με την ακροδεξιά. Τελικά σήμερα ο Πέδρο Σάντσεθ ανακοίνωσε ότι θα παραμείνει πρωθυπουργός. Ωστόσο, το άρθρο του Πέδρο Αλμοδόβαρ στην El Diario έχει ειδική βαρύτητα, για το κλίμα που επικρατεί στην ισπανική πολιτική.

«Ο Πέδρο Σάντσεθ δεν αντέχει άλλο, ούτε εμείς», ήταν ο τίτλος του άρθρου που έγραψε ο σκηνοθέτης. Σε αυτό, ο Πέδρο Αλμοδόβαρ περιέγραψε πώς ενημερώθηκε για την αιφνιδιαστική ανακοίνωση του Ισπανού πρωθυπουργού, κάνει εκτενή αναφορά στη «νέα στρατηγική» εξόντωσης πολιτικών αντιπάλων, με τη «συναίνεση» του δικαστικού σώματος, ενώ εξαπολύει και τα βέλη του στην Αριστερά, εκφράζοντας την ελπίδα ότι θα «ξυπνήσει από τον εφιάλτη και τον λήθαργο».

Μάλιστα, έκανε λόγο για μια τεχνική «βαναυσότητας και ψυχολογικού βασανιστηρίου», για την εξόντωση πολιτικών αντιπάλων και τόνιζε ότι αυτή τη στιγμή αξίζει να ειπωθεί ένα «φτάνει τώρα», ηχηρό και οργισμένο.

Άρχισα να κλαίω, η κλιμάκωση ξεπερνά τη φαντασία

«Ζω εγκλωβισμένος στην ταινία που γυρίζω, η πραγματικότητα συμβαίνει πολύ μακριά από τα μέρη όπου κάνω γυρίσματα, ο εγκέφαλός μου δεν καταχωρεί δεδομένα, όσο μικρά κι αν είναι, που δεν έχουν σχέση με το γύρισμα», ανέφερε ο σκηνοθέτης στο άρθρο του.

«Υπάρχουν μήνες προετοιμασίας και εβδομάδες γυρισμάτων και αρχίζω να παρατηρώ κόπωση. Χθες το βράδυ, όταν γύρισα έπειτα από μία ατελείωτη φωτογράφιση για την προώθηση, ήρθα πρόσωπο με πρόσωπο με την επιστολή του Πέδρο Σάντσεθ στην τηλεόραση και άρχισα να κλαίω.

»Η κούραση που προκαλεί αυτή την υπερευαισθησία και με αποδυναμώνει απέναντι σε όποιο συναίσθημα. Θυμάμαι σε μια συζήτηση με φίλους, πριν από λίγο καιρό, που σχολιάζαμε την έκπληξή μας που ο πρόεδρος δεν μας είχε ήδη στείλει στον διάολο», συνέχιζε ο Πέδρο Αλμοδόβαρ.

«Αυτή η ανοιχτή επιστολή δεν είναι έκπληξη. Δεν υπάρχει άνθρωπος που μπορεί να αντέξει αυτό που ο πιο ανθεκτικός από τους προέδρους μας υποφέρει τα τελευταία χρόνια, σε μια κλιμάκωση που ξεπερνά κάθε φαντασία. Δεν με εξέπληξε που με έσπασε και με έκανε τόσο αβοήθητο που άρχισα να κλαίω σαν παιδί», συμπλήρωνε.

«Ο Πέδρο Σάντσεθ έχει το δικαίωμα να φύγει και να μας εγκαταλείψει στη μοίρα μας. Δεν τον αξίζουμε, όπως δεν μας άξιζε η Μανουέλα Καρμένα ως δήμαρχος της Μαδρίτης», τόνιζε.

«Άρχισα να παρακολουθώ τηλεόραση και με εξέπληξε η έλλειψη ενσυναίσθησης των εκπροσώπων του Τύπου απέναντι σε μια χειρονομία που δείχνει έναν βάναυσα τραυματισμένο και συντετριμμένο άνδρα. Ήταν ο άνθρωπος που έγραψε την επιστολή που έλεγε “δεν το αντέχω πια, αφήστε με να σκεφτώ για λίγες ημέρες ώστε να μην ενεργήσω βιαστικά”. Φαίνεται ότι δεν αναγνωρίζεται η ανθρώπινη φύση του Πέδρο Σάντσεθ, είναι υποχρεωμένος από τη θέση του να είναι υπεράνθρωπος», ανέφερε ακόμα.

«Επικίνδυνο για τη δημοκρατία»

«Δεν υπάρχουν λέξεις που μπορούν να περιγράψουν- τουλάχιστον δεν μου πέρασαν από το μυαλό- αυτό που συμβαίνει. Μια ψευδοένωση υποβάλει μία καταγγελία με βάση δημοσιεύματα, πολλά από τα οποία έχουν ήδη αποδειχθεί ψευδή, και ένας δικαστής δέχεται να την εξετάσει», επεσήμανε σχετικά με την καταγγελία σε βάρος της συζύγου του Ισπανού πρωθυπουργού.

«Είναι τόσο πρωτοφανές- τόσο επικίνδυνο για τη δημοκρατία μας– που φτάνει στα άκρα την ικανότητα να αντέχει ένας άνθρωπος που έχει καεί από τα τόσα χρόνια αντοχής. Δεν υπάρχει τίποτα πιο δραματικό και κατανοητό από τη χειρονομία του προέδρου. Φαντάζομαι πώς ένιωσε όταν (την ίδια ημέρα) όταν ο Ρουφιάν τον ρώτησε στο Κογκρέσο αν πιστεύει στη δικαιοσύνη και ο Σάντσεθ, με θάρρος, είχε τη θλιβερή κομψότητα να πει ναι, ότι ακόμα πιστεύει στη δικαιοσύνη», σημείωνε ο σκηνοθέτης.

«Βαναυσότητα και ψυχολογικό βασανιστήριο»

«Αυτή τη στιγμή υπάρχει μία νέα τεχνική για να συντρίψεις έναν πολιτικό αντίπαλο, να τον παρενοχλείς μέσω των ΜΜΕ και της δικαιοσύνης, μέχρι να “σπάσει” συναισθηματικά και δικαστικά, ώστε πλέον να μην μπορεί να αντέξει άλλη πίεση», έγραφε ο Αλμοδόβαρ.

«Είναι μία στρατηγική που δεν έχει σχέση με την πολιτική, σε καμία στιγμή δεν εκτιμώνται τα αποτελέσματα της διακυβέρνησης του προέδρου. Είναι μία τεχνική που βασίζεται στη βαναυσότητα και το εξατομικευμένο ψυχολογικό βασανιστήριο του θύματος, που συμπληρώνεται από παραποιήσεις και χειραγώγηση και έχει τη συναίνεση μιας εκ των εξουσιών του κράτους που είναι τόσο σημαντική όσο το δικαστικό σώμα», τόνιζε.

Ο σκηνοθέτης δήλωνε στο άρθρο του ότι ως πολίτης και δημοκράτης θεωρεί καταστροφικό αυτό που συμβαίνει. «Γιατί θέτει σε κίνδυνο την ήδη ανεπαρκή, υποβαθμισμένη και ατελή δημοκρατία μας. Όλα όσα συμβαίνουν είναι πολύ σοβαρά και αφορούν όλους εμάς τους πολίτες και τα πολιτικά κόμματα που μας έχουν ξεχάσει εδώ και τόσο καιρό».

Παράλληλα, σημείωνε ότι σήμερα, που ο Σάντσεθ ανακοίνωσε την απόφασή του, εκείνος θα ήταν απομονωμένος στα γυρίσματα. «Σε αυτή τη μοναξιά, αναρωτιέμαι αν η Αριστερά- που ελπίζω να πονάει- θα ξυπνήσει από αυτόν τον εφιάλτη και τον λήθαργο και θα οργανώσει κάποια ενέργεια υποστήριξης του προέδρου μας μας και θα δείξει στην άλλη Ισπανία ότι είμαστε πολλοί, όσο και αυτοί.».

Πάντως, κατέληγε ο σκηνοθέτης, αυτή η στιγμή αξίζει ένα «φτάνει τώρα», ηχηρό και οργισμένο. «Το τι θα συμβεί μετά, είτε παραιτηθεί, είτε μείνει ο Σάντσεθ, δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι. Δεν μπορώ».