Δυναμική συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Αιγάλεω για τις ανεμογεννήτριες στην Κύθνο

Η Επιτροπή Αγώνα κατά του Αιολικού Σταθμού στην Κύθνο πραγματοποιεί στις 24-4-24 ώρα 18.30’ π α γ κ ύ θ ν ι α συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην πλατεία Εσταυρωμένου (μετρό) στο Αιγάλεω, με τη συμμετοχή του Δήμου Κύθνου, Πολιτιστικών Φορέων και Συλλόγων, Ενώσεων Πολιτών, Κατοίκων και Φίλων της Κύθνου, για να εκφράσει βροντερά την αντίθεση όλων μας, στον λεγόμενο: «Αιολικό Σταθμό Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας Συνολικής Εγκατεστημένης Ισχύος 69 MW και Αποδιδόμενης 50 MW και Συνοδά Έργα Υποδομής».

Όπως αναφέρει στο Δελτίο Τύπου <<ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ>> ΔΙΝΟΥΜΕ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ «ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ» ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ !
ΚΑΙ Ομόφωνα λέμε «ΟΧΙ» στη βιομηχανοποίηση του τόπου μας, πασχίζουμε για την προστασία των ευαίσθητων φυσικών πόρων καθώς και του πολιτιστικού μας περιβάλλοντος.

Ο ΑΙΟΛΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΙΚΡΟ – ΓΡΑΦΙΚΟ ΝΗΣΙ ΜΑΣ που αποτελεί απομονωμένο οικοσύστημα με εύθραυστη ισορροπία, εκθέτει σε κίνδυνο την διατήρηση του πολιτιστικού και φυσικού κεφαλαίου και των οικοσυστημάτων του νησιού μας και βεβαίως, δεν είναι συμβατός με τον χώρο και το περιβάλλον του.

Οι προβλεπόμενες Ανεμογεννήτριες και τα Συνοδά τους έργα , απειλούν τη φύση, τη βιοποικιλότητα και το τοπίο μας.
ΔΟΘΕΝΤΟΣ ΚΥΡΙΩΣ ΟΤΙ :

• Ολόκληρο το νησί της Κύθνου, έχει χαρακτηρισθεί, από το έτος 2002 ως τόπος ιδιαιτέρου κάλλους ή τόπος που έχει ανάγκη από ιδιαίτερη προστασία και συγκεκριμένα, με το από 17.9.2002 Π.Δ. (ΦΕΚ 931 /24.10.2002 χαρακτηρίστηκε από τότε, ως τόπος ιδιαιτέρου κάλλους – της φύσης και του τοπίου – και καθορίστηκαν ειδικοί όροι και περιορισμοί δόμησης στις εκτός σχεδίου περιοχές και στους τρεις (3) παραδοσιακούς οικισμούς, στη Χώρα, στη Δρυοπίδα και στα Λουτρά της Κύθνου.
• «..Στο νησί τα πάντα είναι δομημένα και εξημερωμένα.. Σχεδόν τα πάντα, πλην από τα βράχια ίσως και τις αμμουδιές, είναι δομημένα και σχηματοποιημένα από τον άνθρωπο, πλάθοντας ένα περιβάλλον ιδιαίτερο ..» (ορ. Δημήτρης Ν. Γονιδάκης / σελίς 9 και 47 – Το σώμα του τόπου Ε.Μ.Π. Σεπτέμβριος 2015 / Επιβλέπουσα : Παναγιώτα (Πέννυ) Κουτρολίκου).
• Η Κύθνος, είναι «δομημένη» απ’ άκρου εις άκρον ! (όπως χαρακτηριστικά αναφέρθηκε από τον αρχιτέκτονα Δημήτρη Ν. Γονιδάκη στην παρουσίαση της διπλωματικής του εργασίας για την Κύθνο) και στο τοπίο της, δεν επιτρέπεται κανενός είδους εκτεταμμένη παρέμβαση – «απ’ άκρου εις άκρον» – που θα αλλοιώσει την υπάρχουσα περίτεχνη, μοναδικότητα του τοπίου της !
• Στο νησί μας, σε κάθε σπιθαμή γης / κυριολεκτικά / συναντάς ένα αδιάκοπο σύνολο με συνεχόμενες, καλοδιατηρημένες, καλλιτεχνικές «ξερολιθιές» πλήρως ενσωματωμένες με τον τόπο μας, αιώνες τώρα!
• Ο παραπάνω χαρακτηρισμός «δομημένη απ’ άκρου εις άκρον» αφορά βέβαια, τις ξερολιθιές του νησιού, όπως παρουσιάστηκαν και από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων, που συνθέτουν και προσδιορίζουν, συνολικά τον τόπο μας.
• Οι υπάρχουσες «ξερολιθιές», όπως το λέει και η λέξη, αποτελούνται από… «τη μια πέτρα πάνω στην άλλη», χωρίς συνδετικό υλικό που στέκουν αναλλοίωτες εκεί, μάλλον, εδώ κι αιώνες ! Ειδικά στο νησί μας, λέγεται πως υπάρχουν ακόμη και μεσαιωνικές ξερολιθιές…
• Άλλωστε «η πέτρα» αφθονεί στον τόπο μας και με αυτές, εκτός από τα εξωκκλήσια και τα σπίτια, αφ’ ενός οριοθετούνται οι ιδιοκτησίες και οι δρόμοι, αφ’ ετέρου συγκρατείται το χώμα στα επικληνή χωράφια που με αυτό τον τρόπο, έγιναν γόνιμα και καλλιεργήσιμα, γιατί οι πλαγιές, «χτίστηκαν σκάλα – σκάλα» που στη συγκεκριμένη χρήση, ονομάζεται «όχτα», ενώ διάσπαρτα σε όλο το νησί είναι και τα λιθόκτιστα κελιά ή καλυβάρες (αγροικίες), τα μαντριά, τα αλώνια, οι ανεμόμυλοι, τα πηγαδάκια, οι φούρνοι και οποιοδήποτε άλλο χρήσιμο κτίσμα.
• Η Τέχνη αυτή της Ξερολιθιάς έχει εγγραφεί από το 2015 στο Εθνικό Ευρετήριο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς και από το 2018 στον Κατάλογο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας (UNESCO, 2003)
• Μοναδική είναι και η χλωρίδα και πανίδα του νησιού μας

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ – ΚΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΛΕΜΕ : «ΟΧΙ» ΣΤΙΣ ΠΡΟΒΛΕΠΟΜΕΝΕΣ ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΕΣ και ΤΑ ΣΥΝΟΔΑ ΕΡΓΑ !

Θεωρούμε πως η ΌΛΗ εγκατάστασή τους, θα καταστρέψει / απαξιώσει το υπέροχο «δομημένο τοπίο» του μικρού νησιού μας και θα υποβαθμίσει το περιβάλλον του, με το μεγάλο μέγεθος και ύψος τους, με τα φωτάκια που θα είναι ορατά από το μεγαλύτερο τμήμα του νησιού, με θορύβους εργοστασιακούς, με τα αναγκαία «μεγάλα έργα» εκσκαφής, σφράγισης γης και οδοποιϊας, με υποσταθμό ανύψωσης στη θέση «Αγιος Λουκάς» και εκτεταμμένες καλωδιώσεις κ.α. που θα αλλοιώσουν οπωσδήποτε το μέχρι σήμερα «υπάρχον» από εκατοντάδων χρόνων, ανέγγιχτο περιβάλλον του τόπου μας.