Γιατί η αυτοκριτική Τσίπρα εστιάστηκε στη Novartis και τις τηλεοπτικές άδειες- Τα μηνύματα και η ταραχή στον ΣΥΡΙΖΑ

Οι εκ των έσω αντιδράσεις στην αυτοκριτική Τσίπρα σχετικά με δύο εμβληματικά σημεία της διακυβέρνησής του από το 2015 έως το 2019 προκαλούν απορία: πού βρέθηκαν τόσοι επικριτές του στον ΣΥΡΙΖΑ, όταν υποτίθεται πως εκείνοι που τον αντιπολιτεύτηκαν από τα χαρακώματα των συνιστωσών και των τάσεων βρίσκονται πιά εκτός ΣΥΡΙΖΑ;

Τι είπε ο Αλέξης Τσίπρας: «Εγώ δεν έχω παρά να παραδεχθώ ότι στην υπόθεση Novartis και στην υπόθεση της αδειοδότηση των τηλεοπτικών σταθμών η διαχείριση που κάναμε ήταν ατυχής». Πρόσθεσε πως «είμαι απογοητευμένος γι’ αυτό διότι οι προθέσεις μας ήταν οι ακριβώς αντίθετες από το κλίμα το οποίο εκπέμφθηκε εκείνη την περίοδο».

Τι προκύπτει από αυτή την δήλωση: ο πρώην πρωθυπουργός δεν διατυπώνει -όπως μάλλον βιαστικά και κατά ορισμένους βολικά ειπώθηκε- κάποιο “mea culpa” για τις επιλογές αυτές καθ΄ αυτές αλλά για τους χειρισμούς. Δεν εννοεί, δηλαδή, πως κακώς η κυβέρνησή του προχώρησε στην προσπάθεια τακτοποίησης του ραδιοτηλεοπτικού τοπίου και την απόδοση τιμήματος για την χρήση δημόσιων συχνοτήτων, ή ότι δεν έπρεπε να προχωρήσει η διερεύνηση τυχόν πολιτικών ευθυνών για το κατά κοινή αποδοχή σκάνδαλο της Novartis. Κάτι τέτοιο δεν προκύπτει από πουθενά.

Οι χειρισμοί ήταν που προκάλεσαν μείζονες πολιτικές επιπτώσεις στην κυβέρνησή του. Ενοχλεί αυτή η -πιθανώς καθυστερημένη- αυτοκριτική κάποιους στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ διότι, πέραν της δικής του αντικειμενικής ευθύνης ως πρωθυπουργός εκείνη την περίοδο, οι χειρισμοί αφορούν συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα. Δεν είχε υπαγορεύσει, όμως, ο ίδιος την μανιχαϊστική προσέγγιση του Δημήτρη Παπαγγελόπουλου (και άλλων που από το παρασκήνιο την υποβοηθούσαν) με την δήλωση περί του “μεγαλύτερου σκανδάλου από την μεταπολίτευση” σε συνδυασμό με την αναφορά στα 10 ονόματα που περιελάμβανε η σχετική δικογραφία που έφτασε στη Βουλή. Ή, πιθανώς, δεν είχε πλήρη εικόνα για τις παρασκηνιακές κινήσεις συνεννόησης με τους καναλάρχες και για τον προσβλητικό “εγκλεισμό” τους στο κτίριο της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης επί περίπου 48 ώρες.

Δεν αμφισβητεί κανείς, πολύ περισσότερο ο ίδιος ο πρώην πρωθυπουργός τις καλές προθέσεις και στα δύο αυτά μείζονα πολιτικά ζητήματα εκείνης της περιόδου. Αυτές, όμως, οι “καλές προθέσεις” οδήγησαν σε μία πολιτική κόλαση την ίδια ώρα που η τότε κυβέρνηση έδινε την μεγάλη μάχη της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές.

Ο Αλέξης Τσίπρας αναφέρθηκε σε αυτές τις δύο υποθέσεις διότι αυτές ήταν, τελικά, που κατά κύριο λόγο υπονόμευσαν πολιτικά την κυβέρνησή του. Ακριβέστερα, οι χειρισμοί σε αυτές τις υποθέσεις.

Η ισοπεδωτική προσέγγιση, για παράδειγμα, της προσπάθειας απόδοσης ευθυνών ως προς το σκάνδαλο της Novartis συμπεριέλαβε αστήρικτες υποψίες κατά πολιτικών προσώπων κατά τρόπο που η κυβέρνηση έβαλε απέναντί της έναν ολόκληρο πολιτικό χώρο, αυτόν του ΠΑΣΟΚ, γεγονός που συντέλεσε στη συνέχεια στην συγκρότηση του αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου και εν κατακλείδι στην ναρκοθέτηση του πολιτικού σχεδίου για την διεύρυνση και την μετατόπιση στην κεντροαριστερά.

Εμμέσως, το ομολόγησε από το βήμα του συνεδρίου της “Καθημερινής” ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος εγκωμίασε την Συμφωνία των Πρεσπών (όμως το έπραξε ακόμα πιο εμφατικά η Ντόρα Μπακογιάννη τιμώντας, μάλιστα, τον ευρισκόμενο δίπλα της Νίκο Κοτζιά), είπε, ωστόσο, πως εκείνη την περίοδο δεν στάθηκε ένθερμα υπέρ της διαπραγμάτευσης για την σύνθετη ονομασία επειδή τελούσε υπό κατηγορία και δημόσια διαπόμπευση από στελέχη της τότε κυβέρνησης.

Κάτι ανάλογο είχε συμβεί -για όσους θυμούνται- εκείνη την περίοδο (2018) και με την υπόθεσης ανοίγματος των τραπεζικών λογαριασμών του Κώστα Σημίτη, της συζύγου του Δάφνης, του αδελφού του Σπύρου, του Μιχάλη Χρυσοχοϊδη και άλλων με υποψίες (…) διασπάθισης δημοσίου χρήματος ως προς την προμήθεια του συστήματος ασφαλείας C4I.

Η εντολή είχε δωθεί από την Αρχή για το “ξέπλυμα” και ορισμένα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έστηναν …χορό κατά του Σημίτη, παρότι πρόσωπα κοντά στον τελευταίο που συνομιλούσαν με τον Αλέξη Τσίπρα (Μπίστης, Λιάκος, Παναγιώτου κ.ά) και βρισκόταν σε τροχιά ένταξης (αργότερα συγκρότησαν την Προοδευτική Συμμαχία) πηγαινοέρχονταν στο Μαξίμου για να επισημάνουν τις ευρύτερες πολιτικές συνέπειες. Ένα χρόνο μετά (επί ΣΥΡΙΖΑ) ο σχετικός φάκελλος κατέληξε στο αρχείο, απολύτως τίποτε δεν εντοπίστηκε για τον Κώστα Σημίτη ή οιονδήποτε άλλο, όμως η πολιτική ζημιά είχε γίνει.

Τέτοιοι επιπόλαιοι χειρισμοί που δημιούργησαν εχθροπάθειες έγιναν πολλοί. Ενδεδυμένοι δε από φαραωνικές δηλώσεις και αναρτήσεις κάποιων (…) του ΣΥΡΙΖΑ προσέθεταν πέτρες στο αντι-ΣΥΡΙΖΑ τείχος.

Παρόμοια ήταν και η αντιμετώπιση των μέσων ενημέρωσης. Δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι η τότε κυβέρνηση δεν έπρεπε να ανοίξει την υπόθεση της τακτοποίησης του άναρχου ραδιοτηλεοπτικού τοπίου που λειτουργούσε χαριστικά εξαιτίας των πολιτικών διευθετήσεων των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. Το άνοιξε, όμως, άτσαλα και μετωπικά, καλλιέργησε εντυπώσεις ενός πολέμου απέναντι στα …συμφέροντα και δεν διέγνωσε έγκαιρα όσα ακολούθησαν.

Με την αυτοκριτική του ο Αλέξης Τσίπρας επιχείρησε να κλείσει ένα αμφιλεγόμενο κεφάλαιο της διακυβέρνησής του αναδεικνύοντας από την άλλη όσα θεωρεί επιτυχίες (έξοδος από τα μνημόνια, “μαξιλάρι, ρύθμιση του χρέους και Συμφωνία των Πρεσπών). Εφεξής επιδιώκει να τον αντιμετωπίζουν ως πρώην πρωθυπουργό και όχι ως μέρος του πολιτικού προβλήματος που, ως φαίνεται, συνιστά σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ. Για να μπορέσει, εάν και εφόσον συντρέξουν οι προϋποθέσεις, να παίξει όποιον ρόλο αποφασίσει στο μέλλον.

Τσίπρας: “Δεν μπορώ να υπερασπίζομαι τα λάθη”

Όπως γράφει, μάλιστα, ο Βασίλης Σκουρής στο dnews.gr, ο Αλέξης Τσίπρας διαμηνύει ουσιαστικά με την παρέμβασή του πως δεν είναι το …Λείψανο του Αγίου Νεκταρίου, που παίρνει ο καθένας από αυτό ένα κομμάτι, ότι το …βολεύει, αλλά διαθέτει (και ταυτόχρονα συνεχίζει να διαμορφώνει πιο ολοκληρωμένα) πλατφόρμα για την “κυβερνώσα αριστερά” που ο ίδιος προκρίνει. Και που προφανώς μέσα σε αυτό το πλαίσιο βλέπει και το δικό του μέλλον, καθώς πλανώνται πλάνη οικτράν όποιοι πιστεύουν ότι ο ιστορικός ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί παρελθόν στην πολιτική ζωή της χώρας!

Μια από τις παρεμβάσεις του κατά τη συνέντευξή του στην Ξένια Κουναλάκη (παιδιά έμεναν στην ίδια πολυκατοικία στους Αμπελόκηπους) που συζητήθηκε περισσότερο ήταν η αυτοκριτική του για το θέμα των τηλεοπτικών αδειών και του σκανδάλου της Novartis.

Για το σκάνδαλο Νοvartis o Αλέξης Τσίπρας φέρεται να πιστεύει πως έπρεπε να συγκροτηθεί Προανακριτική με την κατηγορία του αδικήματος της δωροδοκίας και του ξεπλύματος μαύρου χρήματος, με κατηγορούμενα τρία και ίσως και ένα τέταρτο πρόσωπο: Τον Άδωνι Γεωργιάδη, τον Ανδρέα Λοβέρδο, τον Μάριο Σαλμά και πιθανόν τον Δημήτρη Αβραμόπουλο. Έτσι θα εξαιρούνταν οι πρώην πρωθυπουργοί Αντώνης Σαμαράς και Τάκης Πικραμμένος, καθώς και ο ο τότε πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Ευάγγελος Βενιζέλος, όπως και τα μη πολιτικά πρόσωπα.

Για το θέμα των τηλεοπτικών αδειών εκ του αποτελέσματος η λογική των τεσσάρων αδειών αποδείχτηκε καταστροφική στρέφοντας το σύνολο των εκδοτών αλλά και μεγάλο μέρος του δημοσιογραφικού χώρου εναντίον της κυβέρνησής του. Ο ιστορικός ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ φέρεται να πιστεύει ότι η ενδεδειγμένη λύση ήταν οι πολλές άδειες (η τότε κυβέρνηση εγκλωβίστηκε στο πόρισμα του Ινστιτούτου Φλωρεντίας που έκανε λόγο για τέσσερις μόνο άδειες) , ώστε να μπορεί όποιος πληρώνει να λαμβάνει, ενώ μάλλον δεν είναι καθόλου χαρούμενος με τις λύσεις τύπου Καλογρίτσα που επιλέχτηκαν.

Ο ίδιος, βεβαίως, αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη ως πρωθυπουργός, όμως η αυτοκριτική αυτό το νόημα έχει- αλλά και να ξεδιπλώσει εν συνεχεία τις πολιτικές του θέσεις για το μέλλον. Άλλωστε η αυτοκριτική Τσίπρα προκάλεσε σφοδρές αντιδράσεις στελεχών όπως οι Παύλος Πολάκης, ενώ και ο Νίκος Παππάς αναμένεται να τοποθετηθεί δημοσίως, με συνεργάτες του να υπενθυμίζουν ήδη πως στον πρόλογο του βιβλίου του για τα μέσα ενημέρωσης και την πολιτική των κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ ο τότε πρωθυπουργός δεν αναφέρει τίποτε από αυτά που υποστήριξε στο Συνέδριο της “¨Καθημερινής”.

Σκληρή κριτική από Κοντονή

Στην υπόθεση Novartis, με αφορμή τις αναφορές του Αλέξη Τσίπρα στο συνέδριο της «Κ» περί ατυχών χειρισμών της τότε κυβέρνησης, αναφέρθηκε σήμερα ο Σταύρος Κοντονής στο OPEN, σημειώνοντας, μεταξύ άλλων, ότι «υπήρξε μια προσπάθεια εμπλοκής πολιτικών προσώπων που δεν ήταν αρεστά στον ΣΥΡΙΖΑ» και ότι του ήρθε «σκοτοδίνη», όταν είδε στον φάκελο της υπόθεσης ότι διώκονται 10 πολιτικά πρόσωπα.

«Είδα ανθρώπους που εκ των πραγμάτων δεν μπορούσαν να είχαν καμία ευθύνη», ανέφερε χαρακτηριστικά ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης, επισημαίνοντας, πάντως, ότι η υπόθεση Novartis ήταν ένα μεγάλο σκάνδαλο.

Στη συνέχεια, ο κ. Κοντονής αναφέρθηκε σε τρία σημεία σε σχέση με την υπόθεση: Το πρώτο αφορούσε, όπως είπε, το γεγονός ότι το πρωί που διαβιβάστηκε η δικογραφία της Novartis στη Βουλή, ο κ. Τζανακόπουλος, τότε κυβερνητικός εκπρόσωπος, πήγε στην εισαγγελία του Αρείου Πάγου, κάτι που, σύμφωνα με τον κ. Κοντονή, ο ίδιος ως υπ. Δικαιοσύνης δεν ήξερε. Το δεύτερο σημείο αφορά τη δήλωση Πολάκη, την επόμενη ημέρα το πρωί, όπου ο τότε αναπληρωτής υπουργός Υγείας είχε δηλώσει ότι γνωρίζει τους προστατευόμενους μάρτυρες. «Δεν μπορούσα να φανταστώ ποτέ ότι θα το έλεγε μέλος της κυβέρνησης. Είχα έντονο διάβημα: τι είναι αυτά που ακούμε», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Κοντονής και προσέθεσε:

«Να καταθέσει προστατευόμενος μάρτυρας και να λέει ότι είδα τον τάδε να μπαίνει στο Μέγαρο Μαξίμου με μια τροχήλατη βαλίτσα και πιθανόν στη βαλίτσα να ήταν λεφτά, αυτό ήταν ακατανόητο».

Σύμφωνα με τον πρώην υπουργό Δικαιοσύνης, «εκείνη την περίοδο είχε στηθεί ένα παραϋπουργείο Δικαιοσύνης στο Μέγαρο Μαξίμου». Οσον αφορά τις προχθεσινές δηλώσεις Τσίπρα στο συνέδριο της «Κ», ο κ. Κοντονής υποστήριξε ότι ο πρώην πρωθυπουργός «θα πρέπει να πει ποιες ήταν οι ατυχείς επιλογές, πώς υλοποιήθηκαν και με ποιους».