Σακελλαρίδης στο libre:Ο Αλέξης Τσίπρας να αναστοχαστεί πως φθάσαμε στον απαξιωμένο ΣΥΡΙΖΑ με τον Κασσελάκη
«Οι προσδοκίες της κοινωνίας από την πολιτική είναι πολύ περιορισμένες, με ευθύνη και της Αριστεράς που κυβέρνησε», δηλώνει στο libre o υπεύθυνος πολιτικού σχεδιασμού της Νέας Αριστεράς Γαβριήλ Σακελλαρίδης, περιγράφοντας παράλληλα την επέλαση του συντηρητισμού που βρίσκει χώρο να εκμεταλλευτεί.
Μιλά για τους στόχους της Νέας Αριστερά αλλά και για τον Αλέξη Τσίπρα τονίζοντας: «θα πρέπει να αναστοχαστεί όλη την προηγούμενη περίοδο και να δει τί πήγε λάθος και φτάσαμε σε έναν απαξιωμένο ΣΥΡΙΖΑ με πρόεδρο τον κ. Κασσελάκη».
Όσο για το φαινόμενο της πολιτικής, όπως εκφράζεται από κάποιους σήμερα, σύμφωνα με τον κ. Σακελλαρίδη, «μπορεί να παράξει τοξικότητα, παραπολιτική και αντι-πολιτική. Όχι όμως πολιτική…»
Συνέντευξη
–Κύριε Σακελλαρίδη, οι Ευρωεκλογές είναι αρκετά κοντά πλέον. Και από τα μέχρι στιγμής δεδομένα προκύπτει ότι οι δυνάμεις που βρίσκονται δεξιά της ΝΔ, κερδίζουν έδαφος, ενώ οι δυνάμεις της κεντροαριστεράς και της Αριστεράς υποχωρούν. Αυτό γιατί συμβαίνει;
Είναι απολύτως σωστή η διάγνωσή σας. Θα μπορούσα να σας αναφέρω τρεις λόγους.
Πρώτον, οι δυνάμεις της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς έχουν χάσει τη σύνδεσής του με τα παραδοσιακά τους ακροατήρια (ιδιαίτερα με τα χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα και τη νεολαία) επειδή δεν έχουν πείσει ότι διαθέτουν ένα ολοκληρωμένο και εφικτό σχέδιο για να αντιμετωπίσουν το λεγόμενο «κοινωνικό ζήτημα». Δηλαδή την ακρίβεια, τις καθημερινές ανισότητες, την ανεργία, την εργασιακή επισφάλεια και την προσδοκία κοινωνικής ανέλιξης. Ιδιαίτερα μετά από μία δεκαετία μεγάλης κοινωνικής αναταραχής στην Ελλάδα, οι προσδοκίες της κοινωνίας από την πολιτική είναι πολύ περιορισμένες, με ευθύνη και της Αριστεράς που κυβέρνησε.
Δεύτερον, ο συντηρητισμός επελαύνει επειδή έχει χαθεί η αυτοπεποίθηση του προοδευτικού χώρου για τις θέσεις του και τις αξίες του. Βλέπουμε πολλές φορές προοδευτικά κόμματα σε όλη την Ευρώπη να πλειοδοτούν σε συντηρητικές πολιτικές θεωρώντας ότι «αυτό θέλει η κοινωνία». Με αυτό τον τρόπο όμως κανονικοποιείται ο συντηρητισμός και κερδίζει αυτός που εκφράζει πιο πειστικά αυτές τις θέσεις. Δηλαδή η Δεξιά.
Η Νέα Αριστερά θέλει να φτιάξει ένα νέο υπόδειγμα πολιτικής, με προγραμματικό λόγο που να απαντάει στα καθημερινά προβλήματα της κοινωνίας
Τρίτον, υπάρχουν υποκειμενικές ευθύνες στις ηγεσίες των κομμάτων του λεγόμενου «προοδευτικού χώρου». Είτε με την έλλειψη σοβαρότητας είτε με το πλήθος των αντιφάσεων τους, συντείνουν στην απαξίωση. Αυτή την τάση θέλει η Νέα Αριστερά να ανακόψει και να εμπνεύσει ξανά την κοινωνία.
–Οι πολιτικοί στόχοι της Νέας Αριστεράς ποιοι είναι;
Πρώτον, να αποτελέσει μία πολιτική δύναμη που να μπορεί να εκφράσει όσους και όσες βλέπουν το εισόδημά τους να τελειώνει πριν τελειώσει ο μήνας, που βιώνουν την εργασιακή επισφάλεια ή την ανεργία, όσους και όσες αγωνιούν με τα χρέη που συσσωρεύονται και φοβούνται ότι θα χάσουν τα σπίτια τους. Να εκφράσει όσους και όσες έχουν χάσει κάθε ενδιαφέρον για την πολιτική, κάθε ελπίδα ότι μπορεί να ανατραπεί ο συσχετισμός με την παντοκρατορία του κ. Μητσοτάκη. Να μπορέσει να αποτελέσει την φωνή της νεολαίας, μιας γενιάς που τοποθετεί τα ζητήματα των ανθρώπινων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας υψηλά στην ατζέντα της και ταυτόχρονα να της προσφέρει ελπίδα για ένα μέλλον με υψηλότερες προσδοκίες από την πραγματικότητα που έχει διαμορφώσει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Δεύτερον, να παίξει τον ρόλο του καταλύτη για της ανασύνθεση της Αριστεράς και του προοδευτικού χώρου. Σε μία περίοδο κρίσης του χώρου αυτού, η Νέα Αριστερά θέλει να γίνει μέρος της λύσης και όχι μέρος του προβλήματος. Με γνώση για τα λάθη του παρελθόντος και αυτοκριτική διάθεση, αλλά αποτιμώντας και τα θετικά των προηγούμενων εμπειριών, θέλουμε να φτιάξουμε μία πολιτική δύναμη που να αναφέρεται στις ανάγκες των πολιτών εν έτει 2024. Να συμβάλουμε στην ανατροπή των συσχετισμών, απέναντι στην κυβέρνηση, κάτι που σήμερα φαντάζει δύσκολο, αλλά σίγουρα είναι επιβεβλημένο.
-Διαισθάνεστε ότι το ποσοστό σας πάντα θα συγκρίνεται με αυτό του ΣΥΡΙΖΑ;
Θεωρώ πως όχι. Είναι λογικό, ιδιαίτερα σε μία περίοδο διαρκούς κρίσης στον ΣΥΡΙΖΑ, η Νέα Αριστερά να συγκρίνεται με τον ΣΥΡΙΖΑ σε κάθε επίπεδο. Όμως το κρίσιμο είναι η Νέα Αριστερά να φτιάξει τη δική της ταυτότητα, που σίγουρα θα αντλεί και τα θετικά στοιχεία προηγούμενων καιρών του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και θα αποτιμά κριτικά τα λάθη.
- Η Νέα Αριστερά θέλει να φτιάξει ένα νέο υπόδειγμα πολιτικής, με προγραμματικό λόγο που να απαντάει στα καθημερινά προβλήματα της κοινωνίας, να συνδέεται με τα κοινωνικά κινήματα και ταυτόχρονα με το ύφος, το ήθος και την ρητορική της να εμπνέει ελπίδα και σοβαρότητα για το πως θα ανατραπούν οι συσχετισμοί.
Που θα μπορεί να κινητοποιήσει ανθρώπους που πλέον βρίσκονται σε απόσταση από την πολιτική, που δεν συμμετέχουν στις εκλογές, που νιώθουν αμήχανοι μπροστά στην απαξίωση της αντιπολίτευσης και της πολιτικής γενικότερα. Να τους πείσουμε ότι έχει νόημα να ασχοληθούν και να συμμετέχουν. Το χρωστάμε στην κοινωνία, η κοινωνία δεν μας χρωστάει τίποτα.
Θεωρώ πολύ ελπιδοφόρο το γεγονός ότι εντάσσονται όλο και περισσότεροι άνθρωποι που ως τώρα δεν είχαν σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ και θεωρούν ότι θέλουν να είναι συμμέτοχοι σε ένα νέο πολιτικό εγχείρημα.
Η ιδρυτική συνδιάσκεψη της Νέας Αριστεράς 1-3 Μαρτίου στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας είναι ένα κρίσιμο βήμα σε μία τέτοια κατεύθυνση.
–Υπήρξατε στενός συνεργάτης του Αλέξη Τσίπρα, ενώ είχατε μαζί του μια δημόσια συνάντηση τον περασμένο Νοέμβριο όταν ο ΣΥΡΙΖΑ μόλις είχε διασπαστεί. Ποιος μπορεί να είναι ο ρόλος ενός πρώην πρωθυπουργού που κατά πολλούς έχει ηττηθεί συντριπτικά στο υπό διαμόρφωση πολιτικό σκηνικό;
Ο Αλέξης Τσίπρα θα επιλέξει τις κινήσεις του. Όπως έγινε κατανοητό και από την ανάρτηση του λίγες ώρες πριν το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, κατανοεί και αυτός τα δομικά προβλήματα που υπάρχουν στο κόμμα του και περιγράφει μία κατάσταση κρίσης με τη νέα ηγεσία. Από εκεί και πέρα, είναι προσωπική του υπόθεση για το πως θα κινηθεί. Σε κάθε περίπτωση, ό,τι απόφαση κι αν πάρει, θα πρέπει να αναστοχαστεί όλη την προηγούμενη περίοδο και να δει τί πήγε λάθος και φτάσαμε σε έναν απαξιωμένο ΣΥΡΙΖΑ με πρόεδρο τον κ. Κασσελάκη.
–Ο Στέφανος Κασσελάκης, που ήρθε στην Ελλάδα λόγω του κ. Τσίπρα έχει πολιτικό μέλλον; Δεν σας ζητώ να τον κρίνετε, αλλά όπως και να το κάνουμε η επικοινωνιακή διάσταση που δίνει στα πράγματα είναι ασυνήθιστη για τα ελληνικά δεδομένα. Βέβαια στην Ελλάδα έχουμε δει τηλεπωλητές να κυριαρχούν στην πολιτική σκηνή…
Έχετε δίκιο σε αυτό που λέτε. Μπορούμε να προσάψουμε πολλά στον κ. Κασσελάκη, αλλά όντως το «ρεσάλτο» του στην πολιτική σκηνή, έχει και ενδιαφέροντα στοιχεία στον τομέα της επικοινωνίας. Η επικοινωνία είναι μέρος της πολιτικής, δεν πρέπει να την υποτιμάμε. Είναι το μέσο για να πείσεις τους πολίτες για τις θέσεις σου. Όμως, η περίπτωση του κ. Κασσελάκη, δυστυχώς, απαξιώνει την πολιτική και βλέπουμε πως η επικοινωνία χωρίς περιεχόμενο είναι δίκοπο μαχαίρι.
- Δυστυχώς η παράδοση των «τηλεπωλητών» και των «τηλε-ευαγγελιστών» στην πολιτική, για να το πάω πιο πέρα, είναι μία πετυχημένη στρατηγική της alt-right στην Αμερική, που έχει έρθει και στην χώρα μας.
Μέσα από υπεραπλουστευμένα σχήματα, με υπερ-προβολή του «εγώ» και με διαρκή κατασκευή «υπονομευτών και εσωτερικών εχθρών» φιλοτεχνεί μία εικόνα «Μεσσία», που στην πραγματικότητα όμως είναι κενή περιεχομένου και εν τέλει επικίνδυνη, όχι μόνο για την Αριστερά, αλλά και την πολιτική γενικότερα. Μπορεί να παράξει τοξικότητα, παραπολιτική και αντι-πολιτική. Όχι όμως πολιτική, σε καμία περίπτωση.