Δεν πάει ο νους ποιος θα είναι ο επόμενος πρόεδρος στον ΣΥΡΙΖΑ

Έχει κουράσει κάθε λίγο και λιγάκι να εκλέγουν πρόεδρο εκεί στο ΣΥΡΙΖΑ, στην Κουμουνδούρου, πάλαι ποτέ κέντρο πολιτικών εξελίξεων και αποφάσεων (για λίγο καιρό) διότι τα αντανακλαστικά που επέδειξε το ευρωπαϊκό κατεστημένο ήταν ομολογουμένως ακαριαία (χωρίς να παραγνωρίζονται και τα λάθη του). Τα υπόλοιπα γνωστά: Ο Τσίπρας υπέγραψε το μνημόνιο, αποτυπώθηκε με μια κολοσιαία μιντιακή εκστρατεία (που συνεχίζεται) στην κοινή γνώμη ως “προδότης” και όσα καλά και αν έκανε στην υπόλοιπη κυβερνητική θητεία επήλθε μοιραίως η ήττα η οποία είχε και συνέχειες έως τη φυσιολογική παραίτηση (τι άλλη πιο αυστηρή αυτοκριτική να κάνει δηλαδή) μετά τις τελευταίες εκλογές του Ιουνίου.

Παναγιώτης Δρίβας

Κάποιοι λένε ότι ποτέ δεν του συγχώρεσαν ότι κατάφερε από το πουθενά να κυβερνήσει την Ελλάδα. Ε, δεν ήταν δα και εύκολο απο το 3% στο άλμα της διακυβέρνησης.

Όμως πάνε αυτά. Η σημερινή πραγματικότητα είναι διαφορετική σε πολιτικές συνθήκες και δεδομένα. Αλλα ποια εποχή δεν είναι;

Μετά από μακρά περίοδο σιωπής ο Αλέξης Τσίπρας επανήλθε χθες και ταραξε τα νερά. Τι τα τάραξε δηλαδη…

Το κατέχει ακόμη το άθλημα είπαν κάποιοι ενώ ο Μωραΐτης (γνωστός υποστηρικτής και κρυφοσύμβουλος του Κασσελάκη) μίλησε για επιστροφή του Μαραντόνα. Επιστροφή; Και γιατί άραγε τώρα;

Τα ερωτήματα θα απαντηθούν στο αμέσως επόμενο διάστημα ενώ τα δημοσιογραφικά τηλέφωνα έχουν πάρει κυριολεκτικά φωτιά επιχειρώντας να εκμαιεύσουν πληροφορίες από τις ολονύχτιες συζητήσεις των στελεχών για να βρεθεί ο αντίπαλος του Στέφανου Κασσελάκη.

Δεν είναι εύκολο, όχι να βρεθεί ο αντίπαλος, αλλά το ρεπορτάζ στον ΣΥΡΙΖΑ. Και ο αντίπαλος να βρεθεί δεν είναι εύκολο.

Η παρέμβαση Τσίπρα μέσω μάλιστα του αγαπημένου πεδίου του σημερινού προέδρου, είναι μια πλήρης ανατροπή στα εσωκομματικά του ΣΥΡΙΖΑ (δείτε εδώ).

Έχουμε και λέμε: προκήρυξη νέων εσωκομματικών εκλογών για πρόεδρο, 4ο Συνέδριο στον… αέρα με επιλογές είτε να ολοκληρωθεί ως έχει με έντονο προεκλογικό άρωμα, είτε να μετεξελιχθεί σε τακτικό, είτε να συγκληθεί Κεντρική Επιτροπή στα μέσα της επόμενης εβδομάδας, προκειμένου να προκηρύξει νέο Συνέδριο.

Στενά περιθώρια βεβαίως βεβαίως διότι υπάρχουν και οι ευρωεκλογές οι οποίες θα κρίνουν πολλά πράγματα για την υπαρξιακή συνέχεια του ίδιου του κόμματος ανεξαρτήτου αρχηγού. Μάλλον το νέο Συνέδριο θα εξελιχθεί με διαδικασίες-αστραπή, με καθαρό χρόνο τουλάχιστον δύο εβδομάδων για τους φιναλιστ και όπως όλα δείχνουν η πιο πιθανή ημερομηνία είναι η 10η Μαρτίου.

Δεν αποκλείεται η κατάθεση υποψηφιοτήτων να αρχίσει ακόμη και από σήμερα, (αναμένεται η ομιλία Τεμπονέρα) αν και το πιθανότερο είναι ότι οι περισσότεροι από τους ενδιαφερόμενους θα εκδηλωθούν ανοιχτά προς το τέλος του Συνεδρίου, για ευνόητους λόγους αιφνιδασμού (λέμε τώρα).

Ουσιαστικά θα στηθούν 4 κάλπες :

· Συντονιστικών τοπικών οργανώσεων
· Νομαρχιακών Επιτροπών
· Κεντρικής Επιτροπής και
· Εκλογής Προέδρου

Γαι να επανέλθουμε και στο παρασκήνιο που κάποια στιγμή θα γίνει και προσκήνιο.

Το ερώτημα ποιος θα πάει απέναντι στον Κασσελάκη τέθηκε σε συναντήσεις μέχρι τις πρωινές ώρες της Παρασκευής. Αναζητείται πρόσωπο κοινής αποδοχής από όλες τις τάσεις με μια προσπάθεια να παραμεριστούν παραμερίζοντας προσωπικές στρατηγικές και ατζέντες. Λογικόν…

• Η εξίσωση, ωστόσο, μιας ενιαίας υποψηφιότητας, για την οποία εργάζονται πλέον παρασκηνιακά αρκετά στελέχη, δεν συνιστά εύκολη υπόθεση, με δεδομένο ότι ο Στέφανος Κασσελάκης έχει το πλεονέκτημα του κομματικού μηχανισμού.

Βαρόμετρο αποτελεί και η στάση επώνυμων στελεχών και κυρίως βουλευτών στο εξής, καθώς η κινητοποίηση μελών θα αποτελέσει το μεγάλο στοίχημα για το εγχείρημα.

Ακόμη ένα άλλο θέμα το οποίο πιθανώς αποτελέσει σημείο τριβής είναι η πρόθεση της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ ο τρόπος εκλογής να δρομολογηθεί και με δια ζώσης και με ηλεκτρονική ψηφοφορία. Η ψηφιακή ψηφοφορία που υποστηρίζει η ηγετική ομάδα σχεδόν απορρίπτεται λόγω έλλειψης εμπιστοσύνης. Για το λόγο αυτό, η μάχη της ψηφοφορίας την Κυριακή για τον έλεγχο του iSyriza (πατρός Τσίπρα) τίθεται στο στόχαστρο όλων των εσωκομματικών στρατοπέδων, στον απόηχο και των καταγγελιών Βασιλειάδη ότι για εκείνον η πλατφόρμα των μελών ήταν «κλειδωμένη».

Υπάρχουν βέβαια και οι μηχανισμοί (Παππά, Πολάκη, Σπίρτζη) ενόψει της τελικής ψηφοφορίας για τον τρόπο της εκλογής και πού τελικά θα γύρουν.

Με δύο λόγια τι συνεβη χθες την πρώτη μέρα του Συνεδρίου. Ο Τσίπρας ούτε καν με αυτοπρόσωπη παρουσία, με μακροσκελές κείμενο που απευθυνόταν στη σημερινή ηγεσία την καλούσε να πάει εκ νέου στην βάση- όχι χαϊδεύοντας πάντως όσους αποχώρησαν από το κόμμα ή όσους επέλεξαν να μείνουν με μια λογική «παραμένουμε να ελέγχουμε τον νέο αρχηγό καραδοκώντας για το κακό αποτέλεσμα στις κάλπες». Ο Κασσελάκης μετά τους κεραυνούς Τσίπρα, και τον αρχικό αιφνιδιασμό, αναπροσάρμοσε την ομιλία του προφανώς στο τελικό στάδιο και ανακοίνωσε ότι δέχεται να προκηρύξει εσωκομματικες εκλογές.

Δύο λόγια είπαμε, δεν χρειάζονται παραπάνω…

Η δεύτερη ημέρα του συνεδρίου αναμένεται με ενδιαφέρον ειδικά ως προς την ομιλία- παρέμβαση από πλευράς Τεμπονέρα…. κάνει καμιά φορά τα δικά του αυτός.

Πέρα απο τα κομματικά, τους μηχανισμούς, το παρασκήνιο, τη μπάλα και τη μπαλίτσα υπάρχει και ο μέγιστος προβληματισμός του απλού κόσμου του ΣΥΡΙΖΑ… που φυλλοροεί προς διάφορες κατευθύνσεις.

Με ποιον μπροστάρη μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να ξαναγίνει κυβερνητική επιλογή όταν ακόμη και με τον ιστορικό ηγέτη του στο τιμόνι η πορεία του μετά το 2019 είναι φθίνουσα; Και ποιος θα είναι αυτός που θα σταματήσει μια κατά πολλούς δεύτερη και τελειωτική διάσπαση;

Εκτός αν έχουμε και νέα ανοιχτή και πιο ηχηρή παρέμβαση Τσίπρα….