Η βάπτιση παιδιών ομόφυλων ζευγαριών διχάζει την Εκκλησία- Καταργεί την ισότητα η δήλωση του Αρχιεπισκόπου

Οι ιερείς δεν θα βαφτίζουν τα παιδιά των ομόφυλων ζευγαριών σε βρεφική ηλικία, σύμφωνα με όσα ισχυρίστηκε ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος κατά τη συνάντησή του με τον αρχιεπίσκοπο Αμερικής Ελπιδοφόρο.

«Η εκκλησία θα περιμένει αυτά τα παιδιά να φτάσουν σε μία ηλικία και όταν μεγαλώσουν και επιθυμούν να βαφτιστούν, θα βαφτιστούν», δήλωσε ο Ιερώνυμος χωρίς όμως να προσδιορίζει ποια ηλικία εννοεί.

Το θέμα είναι πιθανό να διχάσει την Εκκλησία, καθώς ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος χαρακτήρισε “προσωπικές” τις απόψεις του Αρχιεπισκόπου και ως φαίνεται θα αποτελέσει σημείο τριβής στην Ιερά Σύνοδο, όταν ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών και η τεκνοθεσία θα γίνει νόμος του κράτους και η Ιεραρχία θα κληθεί μέσω των συνοδικών οργάνων να εξετάσει τρόπους αντίδρασης στην εφαρμογή του στην εκκλησιαστική ζωή (βάπτιση, εξόδιος ακολουθία κ.ά).

«Πρέπει να επιστρέψουμε ξανά στην παράδοση», υποστήριξε ο Ιερώνυμος σχολιάζοντας παράλληλα πως «τώρα που αλλάζουν τα πράγματα, δεν είμαστε κατά των παιδιών»

«Αν η βάπτιση γίνεται στη μικρή ηλικία των παιδιών, είναι διότι μέσα στην εκκλησία είχε δημιουργηθεί η αίσθηση ότι το παιδί μεγαλώνει μέσα σε ένα περιβάλλον χριστιανικών αρχών. Επομένως δεν χρειαζόταν κατήχηση, γιατί γινόταν εντός του περιβάλλοντος», πρόσθεσε.

Εγείρεται, όμως, ένα σοβαρό ζήτημα: Αφ’ ης στιγμής η Εκκλησία (για το νομικό και πολιτικό σύστημα ισχύει) πιστεύει όντως στην ισότητα των ανθρώπων/πολιτών, πώς είναι δυνατόν να εφαρμόσει μία τέτοια διάκριση; Γιατί, δηλαδή, να αποφασίζουν τα παιδιά των ομόφυλων ζευγαριών σε μεγαλύτερη ηλικία (π.χ στα 16 ή 17) εάν θέλουν να βαπτιστούν και αυτό να μην συμβαίνει και για τα παιδιά των ετερόφυλων ζευγαριών;

Ποιός κρίνει ότι τα παιδιά των ετερόφυλων ζευγαριών ζουν “σε περιβάλλον χριστιανικών αρχών”, οπότε η Εκκλησία δέχεται να τα βαπτίσει πριν εκείνα το αποφασίσουν; Δεν είναι λίγες, άλλωστε, οι περιπτώσεις που συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο, ό,τι, δηλαδή, ετερόφυλοι γονείς διάγουν βίο που απέχει από την “παράδοση της ορθοδοξίας”, που ενδεχομένως αδιαφορούν ή ακόμα και κακοποιούν τα παιδιά τους. Με ποιά αξιολόγηση, άραγε, η Εκκλησία δέχεται ως “καλούς χριστιανούς” τους ετερόφυλους γονείς και, από την άλλη, θεωρεί εκ προοιμίου ότι δύο ομόφυλοι γονείς δεν είναι χριστιανοί. Ανάγεται, προφανώς, αυτή η διάκριση στην πεποίθηση της Εκκλησίας ότι οι ομόφυλοι είναι “ψυχικά ασθενείς”, ή “άρρωστοι” που χρειάζονται “θεραπεία” και ως εκ τούτου τα τέκνα τους δεν πρέπει να βαπτιστούν.