Τσακαλώτος στο libre: Στρατηγική μας μια νέα παραγωγική συμμαχία υπέρ των λαϊκών και μεσαίων τάξεων

«Το ζήτημα, δεν είναι πως προσδιορίζεις εσύ τον εαυτό σου ή τι λένε οι άλλοι για σένα. Το ζήτημα είναι ποιες είναι οι δικές σου απαντήσεις στα πολιτικά διακυβεύματα στον άξονα Αριστερά-Δεξιά», αναφέρει στη συνέντευξη του στο libre ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Αριστεράς, Ευκλείδης Τσακαλώτος.

• Αναφέρεται στις προσδοκίες της Νέας Αριστεράς που είναι «η  δημιουργία ενός ευρύτερου πολιτικού υποκείμενου που να το αποτελούν, εκτός από μας, και αυτοί που δεν ήταν στον ΣΥΡΙΖΑ ή που αποστασιοποιήθηκαν σε διαφορετικές ιστορικές στιγμές και κυρίως αυτοί που συγκροτούν την κοινωνική Αριστερά».

Όπως λέει χαρακτηριστικά «μόνο όταν ξέρεις τι θέλεις να κάνεις μακροπρόθεσμα και ποιες συμμαχίες θα προωθήσουν αυτό το στόχο, μπορείς να κάνεις σοβαρή και συνεκτική αντιπολίτευση στο σήμερα αλλά και σε όλη την πορεία μέχρι τότε».

Συνέντευξη

Χρόνης Διαμαντόπουλος

-Κύριε Τσακαλώτο, που τοποθετείτε τη Νέα Αριστερά. Αριστερά ή δεξιά του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ; Και με ποιο κριτήριο;

Νομίζω ότι αυτό είναι δεδομένο, όχι μόνο για μένα, αλλά σχεδόν για όλους και όλες. Η Νέα Αριστερά τοποθετείται στον πολιτικό χάρτη στην Αριστερά και σίγουρα αριστερότερα του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.

Αλλά το ζήτημα, δεν είναι πως προσδιορίζεις εσύ τον εαυτό σου ή τι λένε οι άλλοι για σένα. Το ζήτημα είναι ποιες είναι οι δικές σου απαντήσεις στα πολιτικά διακυβεύματα στον άξονα Αριστερά-Δεξιά.

Στον πυρήνα της στρατηγικής μας είναι να δημιουργήσουμε μια νέα παραγωγική συμμαχία και μία συμμαχία αναδιανομής υπέρ των λαϊκών και μεσαίων τάξεων

Για παράδειγμα, στην τρέχουσα πολιτική επικαιρότητα, τι λες για τις ανισότητες και τις ταξικές αντιθέσεις, τι λες για την αναδιανομή των εισοδημάτων υπέρ των εργαζομένων, τι λες για τις εξορύξεις και την κλιματική κρίση, τι λες για τα εξοπλιστικά προγράμματα και τη βιομηχανία του πολέμου. Ή ακόμα, τι λες για τη Γάζα, το μεταναστευτικό, τον ποινικό λαϊκισμό του δόγματος του Νόμου και της Τάξης, τι λες για τις γυναικοκτονίες και το σεξισμό. Σε αυτά κρίνεσαι και από αυτά προσδιορίζεσαι στον άξονα Αριστερά-Δεξιά. Ήδη στον πυκνό πολιτικό χρόνο έχουμε δώσει ένα δείγμα πολιτικής γραφής για πολλά από τα παραπάνω.

-Πως θα εκπροσωπήσετε κάτι διαφορετικό στην πολιτική σκηνή όταν θα καλείστε να απολογείστε για όσα έκανε ή δεν έκανε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ, αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση;

 Να διευκρινίσουμε από την αρχή ότι δεν στοχεύουμε στη δημιουργία ενός πολιτικού φορέα μόνο από εκείνους και εκείνες που αποχωρήσαμε από τον ΣΥΡΙΖΑ. Προσδοκούμε στη δημιουργία ενός ευρύτερου πολιτικού υποκείμενου που να το αποτελούν, εκτός από μας, και αυτοί που δεν ήταν στον ΣΥΡΙΖΑ ή που αποστασιοποιήθηκαν σε διαφορετικές ιστορικές στιγμές και κυρίως αυτοί που συγκροτούν την κοινωνική Αριστερά, δηλαδή αυτοί που συμμετέχουν στα τοπικά κινήματα, στο συνδικαλισμό, σε κινήσεις πολιτών για την προστασία του περιβάλλοντος, σε φεμινιστικές οργανώσεις, στην κοινωνική αλληλεγγύη, στην παραγωγή πολιτισμού από τα κάτω, χωρίς τη διαμεσολάβηση των μηχανισμών προώθησης του πολιτιστικού προϊόντος.

Το ζήτημα είναι ποιες είναι οι δικές σου απαντήσεις στα πολιτικά διακυβεύματα στον άξονα Αριστερά-Δεξιά

Αλλά και σε ομάδες που δημιουργούν ένα εναλλακτικό παραγωγικό παράδειγμα κοινωνικής συμμετοχής. Είναι χαρακτηριστικό όλων των προαναφερθέντων ότι κινητήρια δύναμη είναι οι νέες και οι νέοι. Μια νέα γενιά που κινητοποιείται και ενθουσιάζεται με διαφορετικά κίνητρα από τις προηγούμενες.

Όσον αφορά την αποτίμηση της προηγούμενης περιόδου, της κυβερνητικής συμπεριλαμβανομένης, η σύνθεση δεν εκτιμώ ότι θα είναι δύσκολη, διότι και όσοι από μας συμμετείχαμε έχουμε επίγνωση του τι πετύχαμε, που αποτύχαμε, ποια πράγματα αφήσαμε στη μέση και σε ποια δεν δείξαμε το απαραίτητο πολιτικό θάρρος. Αυτή ακριβώς είναι μια νέα πολιτική στάση, λέμε αυτά που πιστεύουμε και πιστεύουμε αυτά που λέμε, χωρίς πλειοδοσίες και εξωραϊσμούς, χωρίς να επιδιώκουμε να είμαστε αποδεκτοί απ’ όλους, ανεξαιρέτως.

-Οι ευρωεκλογές θα είναι για την Νέα Αριστερά η αφετηρία ή υπάρχει κίνδυνος να είναι το τέλος;

Προφανώς οι ευρωεκλογές θα είναι μια κομβική στιγμή. Για εμάς ωστόσο το μακροπρόθεσμο δεν είναι οι τίτλοι των επόμενων κυριακάτικων εφημερίδων και, αντίστοιχα, το βραχυπρόθεσμο δεν είναι κάποια ανάρτηση στο twitter. Για εμάς στο επίκεντρο είναι μια μακροπρόθεσμη στρατηγική για τα μεγάλα επίδικα της εποχής μας, όπως η πράσινη μετάβαση, η συρρίκνωση της δημοκρατίας, η είσοδος της τεχνητής νοημοσύνης και των προκλήσεων που αυτή δημιουργεί στην καθημερινότητά μας. Προφανώς, για να ξέρεις τι κάνεις, τι λες, πως αποφασίζεις σήμερα πρέπει να ξέρεις που θέλεις να βρίσκεσαι σε κάποιο κομβικό σημείο του μέλλοντος, όπως τις ευρωεκλογές αλλά και τις επόμενες εθνικές εκλογές. Γιατί, μόνο όταν ξέρεις τι θέλεις να κάνεις μακροπρόθεσμα και ποιες συμμαχίες θα προωθήσουν αυτό το στόχο, μπορείς να κάνεις σοβαρή και συνεκτική αντιπολίτευση στο σήμερα αλλά και σε όλη την πορεία μέχρι τότε.

Στον πυρήνα της στρατηγικής μας είναι να δημιουργήσουμε μια νέα παραγωγική συμμαχία και μία συμμαχία αναδιανομής υπέρ των λαϊκών και μεσαίων τάξεων. Ταυτόχρονα επιδίωξή μας είναι η θωράκιση και επέκταση της δημοκρατίας που θα στηρίξει τους παραπάνω στόχους και θα ανατρέψει τη διαρκή επίθεση στους θεσμούς που βιώνει η χώρα τα τελευταία τέσσερα χρόνια.

-Με στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, έχετε διατηρήσει πολιτικούς δεσμούς; Υπό ποιες προϋποθέσεις θα βρισκόσασταν και πάλι στην ίδια πολιτική στέγη;

 Προφανώς στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχουν μείνει πολλοί σύντροφοι και συντρόφισσες που έχουμε δουλέψει για χρόνια μαζί, μοιραζόμαστε κοινές ανησυχίες και έχουν πολλά να προσφέρουν. Για εμένα είναι ωστόσο αδιαμφισβήτητο ότι χάθηκε το ιδεολογικό στίγμα του κόμματος και ταυτόχρονα σε ένα κομμάτι του έχει επικρατήσει απίστευτη τοξικότητα.

Εμείς θέλουμε η Νέα Αριστερά να έχει ένα σαφές στίγμα και με αυτό να απευθυνθεί στις κοινωνικές ομάδες που μας ενδιαφέρουν. Όταν ωριμάσουν οι συνθήκες θα χρειαστεί να συζητηθεί με σοβαρό τρόπο το θέμα των πολιτικών συμμαχιών.

-Θα ήθελα να σας ρωτήσω αν το «παρών» ως επιλογή ψήφου στη Βουλή, ειδικά όταν αφορά ενσωμάτωση μιας ευρωπαϊκής οδηγίας, θολώνει την εικόνα για ένα νέο κόμμα;

 Ομολογώ ότι γενικά δεν είμαι φανατικός οπαδός του «παρών». Πιστεύω, επίσης, ότι η ψήφος μιας κοινοβουλευτικής ομάδας πρέπει να αποφασίζεται σε συνάρτηση με το περιεχόμενο, τη στόχευση και το εν γένει πλαίσιο της εκάστοτε νομοθετικής πρωτοβουλίας, κάθε φορά, και να μην είναι προαποφασισμένη σε μια λογική «όχι σε όλα» ή «ναι σε όλα».

Για εμένα είναι αδιαμφισβήτητο ότι χάθηκε το ιδεολογικό στίγμα του ΣΥΡΙΖΑ και ταυτόχρονα σε ένα κομμάτι του έχει επικρατήσει απίστευτη τοξικότητα

Υπάρχουν ορισμένες φορές που το «παρών» είναι μια θεμιτή επιλογή, ειδικά όταν η κυβέρνηση φέρνει στο ίδιο άρθρο πολύ θετικές και πολύ αρνητικές διατάξεις, για να δυσκολέψει τους πολιτικούς της αντιπάλους – κουτοπονηριές δηλαδή. Το παράδειγμα μιας ευρωπαϊκής οδηγίας, που κινείται μεν στη σωστή κατεύθυνση, χωρίς όμως να κάνει ολόκληρο το βήμα ή χωρίς να συνοδεύεται από αναγκαίες αλλαγές σε άλλες διατάξεις, είναι χαρακτηριστικό. Θα συμφωνήσω, πάντως, ότι η ψήφος μιας κοινοβουλευτικής ομάδας θα πρέπει να συνέχεται άρρηκτα με το πολιτικό της στίγμα, το οποίο θα πρέπει να είναι σαφές, επεξεργασμένο και ρεαλιστικό. Θεωρώ ότι η όλη στάση και παρουσία μας στη Βουλή χαρακτηρίζεται διαχρονικά από συνέπεια και ότι παίρνουμε πολύ σοβαρά τον αντιπολιτευτικό μας ρόλο, δυναμικά και αντιπαραθετικά σε μία από τις χειρότερες κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης, εντός και εκτός Βουλής.

–Και κάτι τελευταίο, που σας αφορά προσωπικά. Θα φέρνατε και πάλι στο δημόσιο διάλογο μια συζήτηση για «τοπικά νομίσματα» λίγους μήνες πριν από τις εκλογές;

Η συγκεκριμένη αναφορά ήταν κομμάτι ενός συλλογικού κειμένου συμβολής στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ που δημοσιεύθηκε αρκετά πριν τις εκλογές. Επί της ουσίας, τα τοπικά νομίσματα – community currencies στα αγγλικά δηλαδή της κοινότητας – δεν έχουν καμία σχέση ούτε με το ευρώ αλλά ούτε και με παράλληλα νομίσματα. Αυτό αρκεί ένα γρήγορο ψάξιμο στη Wikipedia για να επιβεβαιωθεί. Είναι λοιπόν και αυτό ένα σημάδι των καιρών ότι οι δημοσιογράφοι που μου έκαναν επίθεση, δεν θεώρησαν ότι είχαν κάποια υποχρέωση να ελέγξουν αυτό για το οποίο μιλούσαν. Βέβαια υπήρχαν και ελάχιστες εξαιρέσεις. Όπως και να έχει όμως, δεν μπορώ να μην πω ότι ένα κόμμα δικαιούται να εξετάζει νέες ιδέες χωρίς τρομοκρατία, ασχέτως ποιες υιοθετεί στο τέλος.