Γιώργος Μιχαλακόπουλος: Την Τετάρτη η κηδεία του σπουδαίου ηθοποιού
Μία τεράστια απώλεια για το ελληνικό θέατρο, τον κινηματογράφο και γενικότερα τον πολιτισμό, έγινε γνωστή το περασμένο Σάββατο (16/12), όταν ανακοινώθηκε ότι ο σπουδαίος ηθοποιός Γιώργος Μιχαλακόπουλος πέθανε σε ηλικία 85 ετών. Ο εμβληματικός θεατράνθρωπος υπηρέτησε το σανίδι για 6 δεκαετίες και έβαλε το στίγμα του με το σπουδαίο έργο που άφησε πίσω του.
Όπως έγινε γνωστό, η κηδεία του μεγάλου καλλιτέχνη θα γίνει μεθαύριο, Τετάρτη (20/12) στις 13:00 το μεσημέρι στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών.
Γιώργος Μιχαλακόπουλος: Ο ποιητής «Φανφάρας» δεν είναι πια εδώ – Οι εμβληματικές ερμηνείες του
Εμβληματικές ερμηνείες, «μπρεχτικό» χιούμορ, ήθος. Ο σπουδαίος θεατράνθρωπος, ο εξαιρετικά επιδραστικός καλλιτέχνης, ο δάσκαλος Γιώργος Μιχαλακόπουλος άφησε την τελευταία του πνοή και πλέον στέκει δίπλα στους άλλους τεράστιους ηθοποιούς που άφησαν όπως αυτός το στίγμα του στο θέατρο και τον πολιτισμό.
Ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος μπορεί να μην είναι πια μαζί μας, αλλά έμεινε το σπουδαίο του έργο, το οποίο ακόμα και σήμερα συνεχίζει να εμπνέει.
Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι
Ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος γεννήθηκε το 1938 στην Αθήνα και σπούδασε υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης. Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1959 ως πρωτοετής σπουδαστής της Σχολής στην επεισοδιακή παράσταση του Καρόλου Κουν, «Όρνιθες» στο Ηρώδειο.
Ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα του στις αρχές της δεκαετίας του ‘60 στον θίασο του Δημήτρη Παπαμιχαήλ και αργότερα συνεργάστηκε με τον θίασο του Κώστα Μουσούρη ερμηνεύοντας σημαντικούς ρόλους μεγάλων συγγραφέων όπως ο Τσέχωφ και ο Μολιέρος. Ειδικά στην παράσταση «Δον Ζουάν» το 1968, ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος εντυπωσίασε με την ερμηνεία του στο ρόλο του Σγαναρέλο.
Το 1973 ίδρυσε το Θέατρο Σάτιρας και έπαιξε μεταξύ άλλων στα έργα: «Ω, τι κόσμος μπαμπά» του Κώστα Μουρσελά, «Συνεργός» του Φρ. Ντύρεμαντ, «Βλαβερές συνέπειες του καπνού» του Τσέχωφ. Το 1981, οργάνωσε στις φυλακές Κορυδαλλού το θεατρικό εργαστήρι με κρατούμενους. Στο θέατρο είχε εμφανιστεί σε παραστάσεις όπως: «Έγκλημα και Τιμωρία», «Ο θάνατος του εμποράκου», «Κάθε Πέμπτη κύριε Γκριν» και «Το τίμημα». Ως θεατρικός σκηνοθέτης, σκηνοθέτησε αρκετά έργα, ανάμεσα στα οποία: «Τα παιδιά στο Δάσος του Ρομπέν» του Τζ. Κρόκερ, «Εκκλησιάζουσες» και «Λυσιστράτη» του Αριστοφάνη, «Ο θάνατος του Εμποράκου» του ‘Αρθουρ Μίλερ, «Επιστάτης» του Χάρολντ Πίντερ.