Θέλουν οι Ευρωσοσιαλιστές στην …παρέα τους τον νέο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ;- Οι σκέψεις μετά τον Τσίπρα και τα κέρδη για το ΠΑΣΟΚ
Τα προηγούμενα χρόνια η βαριά ηγετική φιγούρα του Αλέξη Τσίπρα, είτε ως πρωθυπουργός, είτε ως αρχηγός του μεγαλύτερου κόμματος της ευρωπαϊκής αριστεράς, αποτελούσε πόλο έλξης στις διασκέψεις των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών (PES). Αυτό που ξεκίνησε ως ιδέα του Φρανσουά Ολάντ και υιοθετήθηκε σταδιακά με ενθουσιασμό από άλλους σοσιαλιστές ηγέτες, όπως ο Σάντσεθ, ο Κόστα, ο Σολτς και άλλοι, βρίσκεται τώρα σε ύφεση.
Η αλλαγή σκυτάλης στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, και η ανάδειξη ως νέου αρχηγού του Στέφανου Κασσελάκη, βάζει σε προβληματισμό την ομάδα του PES. Μετά τον Τσίπρα, τι;
Οι γνωρίζοντες στο παραπαίον κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ιδιαίτερα μετά την δεύτερη διάσπαση και την ίδρυση της νέας Κ.Ο της “Νέας Αριστεράς”, αναφέρουν πως ακόμα και κατά την ακλόνητη ηγεσία του Αλέξη Τσίπρα, οι Ευρωσοσιαλιστές έκαναν δεύτερες και τρίτες σκέψεις σχετικά με το εάν θα έπρεπε να αναβαθμίσουν την πρόσκληση τους και ο πρώην πρωθυπουργός από παρατηρητής και γκεστ σταρ στις διασκέψεις τους να γίνει και επίσημα μέλος τους. Αρκετοί, όπως ο Πορτογάλος Αντόνιο Κόστα, το ήθελαν. Όμως, πάντοτε υπήρχε η συγκράτηση, αφενός για να μην απαξιώσουν έμμεσα τον ρόλο του ΠΑΣΟΚ (η επίσημη έκφραση της ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας και εκ των ιδρυτικών μελών από την εποχή του Ανδρέα Παπανδρέου), αφετέρου επειδή δεν είχαν εμπιστοσύνη για την πολιτική/ιδεολογική κατευθυνση που θα έπαιρνε τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ.
Το γεγονός ότι ο Αλέξης Τσίπρας πατούσε με άνεση σε δύο βάρκες, ως ο ισχυρότερος ηγέτης στην Ευρωπαϊκή Αριστερά αλλά και με βούληση ενοποίησης των δύο χώρων (ριζοσπαστική αριστερά και σοσιαλδημοκρατία), όπως ακριβώς και τώρα περιέγραψε η La Reppublica μετά τις επαφές του στην Ιταλία (Τζουζέπε Κόντε, Ενρίκο Λέττα κ.ά), θεωρούνταν βολικό. Ο πρώην πρωθυπουργός, από την πλευρά του, μέσω του PES έδειχνε την πορεία του μετασχηματισμού και της διεύρυνσης που επιθυμούσε για τον ΣΥΡΙΖΑ. Αμφότερες οι πλευρές ήταν ικανοποιημένες, όμως οι Ευρωσοσιαλιστές είχαν πάντοτε κατά νου το ερώτημα “τι θα γινόταν μετά τον Τσίπρα”;
Στο δε επιτελείο του πρώην πρωθυπουργού γνώριζαν πως η προσχώρηση στο PES θα ισοδυναμούσε, για ορισμένους, με ιδεολογική αλλοίωση του ΣΥΡΙΖΑ και θα προκαλούσε μεγάλες εντάσεις. Οι Ευρωσοσιαλιστές μάλλον επιβεβαιώθηκαν. Μετά τον Αλέξη Τσίπρα, ακόμα και μετά την αποχώρηση τις ριζοσπαστικής πτέρυγας (παρότι ορισμένα πρόσωπα, όπως ο Αλέξης Χαρίτσης και η ‘Εφη Αχτσιόγλου, άνετα θα κινούνταν στους διαδρόμους του PES), η ομάδα των Ευρωσοσιαλιστών αντιλαμβάνεται πως έχουν χαθεί οι δίαυλοι επικοινωνίας με τον νέο ΣΥΡΙΖΑ, παρότι καλά κρατούν, ακόμα και ενισχύονται, προσωπικά με τον Αλέξη Τσίπρα. Ο Όλαφ Σολτς, άλλωστε, δεν δέχτηκε τυχαία να τον συναντήσει, λίγο πριν τις εκλογές, κι ενώ ήταν βέβαιη η ήττα.
Οι πληροφορίες αναφέρουν πως ο Στέφανος Κασσελάκης θα ήθελε όσο τίποτε άλλο μία πρόσκληση παρατηρητή σε κάποια από τις επόμενες διασκέψεις των Ευρωσοσιαλιστών– προς τούτο εκδηλώνονται ήδη κάποιες διακριτικές επαφές. Δύσκολο να την λάβει, καθώς αυτή την στιγμή στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες αντιλαμβάνονται πως το άλλοτε ισχυρό (κεντρο)αριστερό κόμμα του Τσίπρα είναι συρρικνωμένο και πολιτικά απροσδιόριστο. Ελάχιστα έχει να προσφέρει από την αίγλη του… “εξωτικού αλλά μετριοπαθούς αριστερού” που πρόσφερε ο ιστορικός ηγέτης του.
Έτσι εκ των πραγμάτων ωφελημένο βγαίνει το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη. Θα είναι ο μοναδικός και αδιαμφισβήτητος εκφραστής της εγχώριας σοσιαλδημοκρατίας, η δε αύξηση των δημοσκοπικών ποσοστών του μπορεί να ενισχύσει την παρουσία του στο PES.
Με την διαφορά, ωστόσο, πως οι Ευρωσοσιαλιστές, που ούτως ή άλλως παραπαίουν ενώ η ευρωπαϊκή δεξιά ενισχύεται και η ακροδεξιά κάνει ολοένα και πιο αισθητή την παρουσία της, θεωρούν πως για να επανακάμψει ο πολιτικός χώρος αυτός στην Ελλάδα πρέπει να ενοποιηθεί και να αποκτήσει ισχυρό πρόσωπο με ευρωπαϊκά χαρακτηριστικά. Ως προς τούτο, η ευρωπαϊκή περιοδεία Τσίπρα (μετά την Ιταλία στην Γαλλία και έπεται συνέχεια) γίνεται αντικείμενο παρατήρησης. Οι δε δίαυλοι επικοινωνίας του τελευταίου με τους σοσιαλιστές και κεντροαριστερούς ηγέτες ανά την Ευρώπη έχουν αποκατασταθεί και ενισχυθεί και, σύμφωνα με πληροφορίες, θα ακολουθήσουν αρκετές ακόμα συναντήσεις.